به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گلپایگان، مسجد امام حسین (ع) گلشهر گلپایگان که در واقع بخشی از شبستان مسجد جامع کنجدجان است و درب های وروودی آن در حیاط این مسجد، باز می شود دارای دو نمای کاشی کار خاص در بالای درب های خود است که محتوای آن به واقع صحبت های سازنده مسجد مرحوم آیت الله محمد ابراهیم فیاضی است و به گونه ای نگارش شده که انگار در حال مشاهده مصاحبه وی هستید.
متن این کاشی ها به شرح زیر است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله تعالی : فذکر فان الذکری تنتفع و رهبر کبیر انقلاب امام خمینی فرمود: کارهایی که می کنید بگویید تا مردم بدانند و نگویند در مدت تصدی خود چه کردید؟، بنابراین اینجانب محمد ابراهیم فیاضی بعد از تجدید بنا مسجد صاحب الزمان (عج) این محل از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲ هجری شمسی و تجدید بنا مسجد جامع با عظمت این محل که مشاهده می شود از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۳هجری شمسی، بنا گذاشتم چنان که موفق به ساخت مسجد دیگری شدم آن را با معماری قدیم بسازم.
این مسجد(مسجد امام حسین (ع)) قبلا چوب پوش بود، روزی پس از جلا وطن بعد از گذشت مدت ناچیزی از تکمیل مسجد جامع در زمستان ۱۳۸۱ هجری شمسی، در این مسجد (امام حسین(ع)) آمدم، دیدم سقف آن در اثر پوسیدگی چوب‌ها فروریخته است در مرداد ۱۳۸۲ هجری شمسی عتبات عالیات ائمه در عراق مشرف شدم زیر گنبد مبارک شریف امام حسین(ع) از آن بزرگوار تقاضا کردم که به درگاه خدا شفاعت کنند این مسجد را تجدید بنا نمایم به سبک معماری قدیم و آن را به نام مبارک امام حسین (ع) مزین کنم و آقا امام حسین (ع) از لطف مرحمت مادی و معنوی یاریم کند که اثر اجابت دعا را همانجا درک کردم.
موقع برگشت عهدم را با امام، با فرزندم مرتضی که اینجا بود و اهل این فن هم بود در میان گذاشتم و گفتم بدون تو نمی توانم چنین مسجدی را بسازن که او هم تقبل کرد وکارهای مقدماتی آن را در کمال جدیت و نظارت دقیق و پشتکار فراوان تا تکمیل مسجد امام حسین(ع) به نحو احسن تجدید بنا گردید و مورد استفاده قرار گرفت.»
«زیر بنای این مسجد ۴۲۰ مترمربع می باشد، بودجه اولیه از اجاره های مغازه های مسجد که آنها را ساخته بوده و وقف مسجد کرده بودم در مدت ۷ سال به حساب مسجد واریز شده بود، دو نفر خیر محلی که خداوند آنها را اجر مرحمت کند (انشاالله) هریک از پیش به من قول داده بودند که برای ساخت مسجدی بودجه ای در اختیارم بگذارند، به تدریج به عهد خود وفا کردند.
لطف خاص امام حسین (ع) از اول تا آخر کار با ما کاملا مشهود بود، ساختمان چهار دیواری و طاقهای آن زده شد، در این بین، ثلث مرحوم پدرم که قابل توجه بود هم رسید که با آن توانستم مصالح ساختمان مسجد را خریداری کنم.
از ابتدای پوشش چشمه های سقف مسجد تا آخر کار را با مال خالص خودم به پایان رساندم، اگر احیانا اشخاصی خواستند خودشان کمک کنند از آنها گرفتم، شروع ساخت مسجد شهریور ماه ۱۳۸۲ هجری شمسی و خاتمه آن شهریور ماه ۱۳۸۸ هجری شمسی بود.
در خاتمه و نیز توکل خاص خودم به خداوند متعال که آن در تمام مساجد و ابنیه و کارهای عمرانی متعدد که بعضا خیلی با اهمیت و برای محل تاثیر گذار بود که یا از بنیان گذاران بودم یا همکاری تنگاتنگ با دیگران داشتم سرمایه اصلیم بود و نیز تشویق و پشتیبانی فرزندانم عموما با همسرم و سبب دلگرمی بیشتر برای اینجانب در تمامی کارها بود، امیدوارم رفتار من سرمشق برای داوطلبان خیر باشد و بدانند توکل به خداوند متعال و توسل به اهل بیت بهترین سرمایه کاری است.»
مسجد جامع کنجدجان شامل دو قسمت شبستان و مسجد قدیمی بود که مخروبه شده بود که آیت الله فیاضی مسجد جامع را به صورت ۴ستون با ارتفاع مفید ۸ متر در ابعاد ۳۰ متردر۱۸متر در سال های بنا کرد، سپس شبستان مسجد را به نام مسجد امام حسین (ع) با ابعاد ۲۵ متر در ۱۲متر و ارتفاع ۸ متر بصورت طاقی آجری و شبیه مسجد کوفه در سالهای ۸۲ تا ۸۸ هجری شمسی احداث نمود.
گنبد مسجد جامع نیز با طرح گنبد مسجد النبی(ص) شهر مدینه با ارتفاع ۱۴ متر و عرض مقطع ۶/۱۱ متر با رنگ سبز روشن و نور پردازی لازم احداث شد.
آیت الله فیاضی ۶ باب مغازه را درکنار مسجد جامع ساخت وآنها را وقف هزینه های مسجد کرد و قصد احداث کتابخانه و پارکینگ در کنار مسجد جامع را نیز داشت ولی به دیار باقی شتافت.
وی که پس از گذراندن دروس حوزه علمیه به درجه اجتهاد رسیده بود به روستای کنجدجان بازگشت وبه ساخت زیر ساخت های اساسی این منطقه مانند ساخت قنات، سه مدرسه، سه مسجد، غسالخانه، پاسگاه و خیابان و غیره پرداخت ومنشا خدمات بسیاری در شهر کنونی گلشهر از توابع شهرستان گلپایگان شد.
نظر شما