خبرگزاری شبستان، جهان اسلام: با وجود سانسور نظامی معمول، کشتار جمعی روزنامه نگاران غزه و راهبردهای تبلیغاتی برای حمایت از حملات به بیمارستان‌ها، اطلاعات به یک جبهه حیاتی در جنگ غزه تبدیل شده است.
رژیم صهیونیستی، نوارهای ساختگی از نیروهای حماس منتشر می‌کند که می‌گوید جهاد اسلامی یک بیمارستان را بمباران کرده است!
همچنین ویدیویی منتشر شد که نشان می‌داد، پرستار فلسطینی می‌گوید که حماس تجهیزات بیمارستانی را سرقت می‌کند!
اما پس از تمسخر گسترده آنلاین، وزارت خارجه رژیم صهیونیستی مجبور شد این ویدئو را حذف کند.
تحقیقات جدید گروه رسانه‌ای دانشگاه گلاسکو نشان می‌دهد که در یک دوره چهار هفته‌ای از جنگ، خبرنگاران تلویزیون بی‌بی‌سی ۵۲ بار از واژه‌های «قتل»، «قاتل»، «قتل جمعی»، «قتل وحشیانه» و «قتل بی‌رحمانه» برای اشاره به مرگ اسرائیلی ها استفاده کردند، اما برای مرگ فلسطینی ها حتی یک بار هم از این واژه‌ها استفاده نشد.
راه‌های دیگری هم وجود دارد که از طریق آنها رسانه‌های اروپایی و آمریکایی اطلاعات نادرستی در مورد جنگ غزه ارائه می‌دهند که در این گزارش هفت نمونه از این اطلاعات غلط اصلاح شده و در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.
۱) جنگ در ۷ اکتبر شروع نشد
اسرائیل از زمان پیروزی حماس در انتخابات سال ۲۰۰۷ غزه را محاصره کرده است. فلسطینی‌ها نمی توانستند از این منطقه خارج شده و وارد کسب و کار شوند. حتی قبل از جنگ اخیر هم ۸۰ درصد مردم غزه به کمک‌های بشردوستانه نیاز داشتند و نیمی از آنها بیکار بودند. علاوه بر این، از زمان انتخابات ۲۰۲۲، دولت نتانیاهو - راست افراطی‌ترین دولت اسرائیل –برای ضمیمه کردن کرانه باختری به سرزمین‌های اشغالی و تقسیم مسجد الاقصی اقدام کرده بود. در همین مدت حداقل ۲۴۸ فلسطینی را به قتل رسیدند؛ کشتار شهرک نشینان دو برابر شد، اما پاسخ جهان تنها یک سکوت کرکننده بود.
۲) اسرائیل صرفا برای دفاع از خود نمی جنگد
رژیم صهیونیسستی طبق حکم دیوان بین‌المللی دادگستری (صفحه ۶۲) هیچ حق قانونی برای دفاع از خود در سرزمین‌های اشغالی ندارد. بسیاری از فلسطینی‌ها ویرانی غزه را در نتیجه تداوم ۵۶ سال اشغال نظامی و پاکسازی قومی ۷۰۰ هزار فلسطینی در نکبت ۱۹۴۸ می‌دانند. به همین دلیل است که روایت‌های «چرخه خشونت» که درگیری‌های را منوط به حملات فلسطینی‌ها و انتقام‌جویی اسرائیل می‌داند، کاملا اشتباه است.
طبق قوانین بین المللی؛ اشغال یک سرزمین و اقداماتی که غیرنظامیان را هدف قرار می‌دهد، غیرقانونی است و رژیم صهیونیستی مرتکب هر دوی آنها شده است بنابراین حقی برای دفاع از خود ندارد.
۳) اسرائیل مشروعیتی بیشتر از فلسطینی‌ها ندارد
اهداف جنگی اسرائیل برای نابودی حماس و کنترل غزه شناخته شده است، در حالی که به دستور کار ۱۱ گروه مقاومت از جمله تیپ «شهدای الاقصی» برای پایان دادن به محاصره و اشغال و آزادی بیش از پنج‌هزار گروگان فلسطینی از چنگ اسرائیل، کمتر توجه شده است.
۴) صدای اقدامات بلندتر از صدای کلمات است
ادعاهای اسرائیل مبنی بر به حداقل رساندن مرگ و میر غیرنظامیان را نمی‌توان باور کرد، به ویژه زمانی که ارتش اسرائیل بیمارستان ها، مساجد و مدارس را بمباران می کند.
رسانه‌ها همچنین علاقه زیادی دارند که بگویند آمریکا خواستار کاهش تنش در سرزمین‌های اشغالی است، اما کمک‌های هنگفت جنگی و نظامی واشنگت نشان دهنده مداخله نظامی این کشور در کشتار مردم غزه و نابودی سیر دیپلماتیک برای رسیدن به صلح است.
عناوینی مانند «اسرائیل از آسیب ناخواسته به غیرنظامیان در حمله هوایی غزه ابراز تأسف می کند» یا «اسرائیل می گوید در حال کاهش تنش‌های جنگ غزه است، بیشتر از اخبار، استراتژی های ارتباطی نظامی را منعکس می کند.
۵) صداهای مغرضانه، فرضیات زرد
برخلاف اسرائیلی‌ها، فلسطینی‌ها بدون عواقب مورد توهین و هدف تهمت مجریان خبری قرار دارند.
چنین استانداردهای دوگانه یک شیوه دیرینه هستند و کمتر مورد توجه قرار می گیرند. بی بی سی نیز مانند اسکای نیوز، هفته گذشته ارائه پرونده نسل‌کشی در لاهه توسط آفریقای جنوبی را نشان نداد، اما دفاع اسرائیل را به صورت زنده پخش کرد.
همچنین عبارت‌هایی که این رسانه‌ها استفاده می‌کنند به طور معمول اندازه اعتراضات کوچک طرفدار اسرائیل را با اعتراضات بزرگ طرفدار فلسطین برابر می کند.
۶) حماس، هیچ کودکی را نکشته بود
داستان‌های ترسناک مطبوعاتی تایید نشده ادعا می‌کردند که حماس ۴۰ نوزاد را در ۱۰ سپتامبر قتل عام کرد و بسیاری را سر برید. این ادعا توسط جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا و مقامات اسرائیلی بارها تکرار شد و برای ایجاد اجماع به منظور کشتار متعاقب آن مورد استفاده قرار گرفت.
ادعاهای «دیلی میل» و «سان» مبنی بر اینکه حماس، کودکان را زنده در تنور کباب کرده به سختی واجد شرایط روزنامه نگاری است.
به هر حال از آن زمان تا کنون بیش از ۱۰ هزار کودک فلسطینی جان خود را از دست داده اند، اما این موضوع با بی توجهی رسانه‌های غربی مواجه شده است.
۷) صدای منفعل
روزنامه‌نگاران اغلب صدای منفعل را برای اجتناب از نسبت دادن اقدامات به اسرائیل اتخاذ می‌کنند. یکی از روزنامه نگاران اسکای نیوز به جای اینکه در گزارش خود بگوید « یک سرباز اسرائیلی کودک فلسطینی را کشت» اینگونه گزارش داد که «چگونه به طور تصادفی، یک گلوله سرگردان به داخل ون جلویی راه پیدا کرد و یک دختر سه یا چهار ساله کشته شد».
خبرنگارانی که از دور تحولات غزه را پوشش می دهند، با دسترسی محدود، حقایق متضاد، فشار لابی ها و عدم تعادل قدرت روبرو هستند. اما زمانی که آنها اجازه پیدا می‌کنند پوشش خود را تحریف کنند، واقعیت را منعکس نمی‌کنند و شروع به شکل‌دهی به آن به روش‌های دیگر می‌کنند.
به قول «کلیفورد دیمنت» شاعر «هنگامی که هیچ حقیقتی خالص نیست، چه کسی از ما می تواند از دروغ‌ها و راست‌های یک جنگ مطمئن باشد؟».
نظر شما