عشق خدمت به زائر امام رضا (ع) درد پا را از یادم برد

ارمبین در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از جنوب کرمان، با بیان اینکه قریب ۲ سال است که توفیق خادمی حرم مطهر رضوی نصیبم شده، گفت:  قریب ۳۲ سال قبل که در شهر مشهد دانشجو بودم دوست داشتم نوکر امام رئوف باشم تا اینکه در این سالها این فرصت برای مشتاقان آن حضرت در سراسر کشور فراهم شد و بنده هم این توفیق را پیدا کردم.
این خادم الرضا عنبرآبادی ابراز کرد: حس و حال خدمت در حرم مطهر رضوی و این که به زائران عاشق و مشتاق رسیدن به وصال معشوق کمک می کنی و در آن لحظات ناب او برای تو دعا می کند و طلب خیر، خوبی و عاقبت نیک برای تو دارد، در وصف نیاید.
وی اظهار کرد: هر بار که لباس خادمی بر تن دارم خدا را شکر می کنم که اهل بیت (ع) به من عنایت داشته اند که توفیق نوکری ارباب نصیبم شده است.
ارمبین ادامه داد: ما بر اساس فعالیت های که انجام می دهیم به ما سهمیه کشیک تعلق می‌گیرد که برنامه ریزی آن بر عهده خود ما است و در قسمت ویلچر در خدمت زائران حضرت هستم.
این خادم الرضا عنبرآبادی عنوان کرد: شب دوم کشیکم بود و به دلیل کشیدگی رباط پایم به راحتی نمی توانستم راه بروم آخرای شب نزدیک درب رواق امام خمینی (ره) که رسیدم یکی از خدام مرا صدا زد و گفت یک نفر حالش بد است با ویلچر او را برسانید اورژانس حرم که در صحن امام حسن مجتبی (ع) است.
وی اضافه کرد: زائر مردی حدود ۷۰ ساله که به ظاهر از نظر تنفس دچار مشکل شده بود کمک کردم تا روی ویلچر بنشیند اصلا یادم نمی آید که با چه سرعتی حرکت کردم که خدایی نکرده برای آن زائر اتفاق بدی نیفتد وقتی به اورژانس رسیدیم بعد از بررسی و گفته های خود بیمار معلوم شد که ایشان اسپری که هنگام تنگی نفس باید استفاده می کردند را همراه نداشته، خلاصه تا پایان درمان و هنگامی که حال زائر خوب شد در کنارش بودم.
ارمبین خاطرنشان کرد: نکته جالب این است که تمام آن مسیر با همان پایی که چند ساعت قبل دردش امانم را بریده بود به عشق خدمت به زائر امام رضا (ع) با سرعت تمام دویدم تازه بعد از اینکه حال آن زائر خوب شد یاد درد پایم افتادم.  
این خادم الرضا عنبرآبادی تصریح کرد: ما هر چه داریم از لطف و کَرم آقا جانمان امام رضاست بزرگترین دستاورد این خادمی همان حس رضایتی است که هنگام خدمت به زائران در آستان شمس الشموس داری.