شبستان گزارش می دهد؛

رد پای «ابراهیم» در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳

امروز برخلاف تمام سال‌هایی که رأی دادم مطمئن‌تر و مصمم‌تر بودم. وقتی رای را داخل صندوق انداختم خدا را شکر کردم اما هرگز گمان نمیکردم تاوان سنگینی این انتخابات باید از دست دادن عزیزی از اولاد پیغمبر و خادم الرضا(ع) می بود...

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گیلان_ نوشین کریمی

ابراهیم داشت در آتش می‌سوخت و آنها که کاری از دستشان بر نمی‌آمد یا نظاره می‌کردند و یا حرف‌هایی می‌زدند که نمیشد آخرش را حدس زد.
یکی می‌گفت آتش گلستان می‌شود و یکی می‌گفت از خاکستر این آتش ققنوس سر بر می‌آورد و دیگری می‌گفت اگر ابراهیم می ماند...
و عده‌ای اما بیکار ننشستند از تخیلات و توهماتی می گفتند که دهانت می ماند چه پاسخی برایشان بدهد، اما حقیقت چیز دیگری بود، یک دفعه گروهی بلند شدند و شروع کردند به تعریف و توصیف ابراهیم و... آتش خاموش شد.

چهل روز پیش بود، دست های دعا یک شبانه روز به استغاثه بلند بود و اضطراب و دلواپسی چشم ها را از صفحه تلویزیون کنار نمی کشید. اما نتیجه آنچه تقدیر و سرنوشت بود شد و شهادت به ابراهیم رسید و آتش در دل ما نظارگرها، ماند.

ابراهیم که تا دیروز مورد نقد و قضاوت بود و داشت روی خرابه هایی که دیگران برجا گذاشته بودند آبادی می‌ساخت «شهید جمهور» لقب گرفت و معیار و ملاکی برای انتخاب های بعدی ما شد.

طبق اصل ۱۳۱ قانون اساسی، در صورت فوت رئیس‌جمهور، با موافقت رهبری «معاون اول رئیس جمهور» اختیارات و مسئولیت‌ های رئیس جمهور را برعهده می‌گیرد و شواریی متشکل از رئیس قوه قضاییه، رئیس مجلس و معاون اول رئیس‌جمهور موظف است ترتیبی بدهد، حداکثر ظرف مدت ۵۰ روز رئیس‌جمهور جدید انتخاب شود.

و حالا در چهلمین روز فراق آن «ابراهیم» در جمعه ای که آسمان گیلان ابر غم به خود گرفته و باران های ریز و درشتش این شهر و آن شهر را نمناک می کند آماده شدم و کارت ملی را برداشتم و راه افتادم تا کسی را انتخاب کنم که در قد و قواره رئیس جمهور شهیدمان، باشد.