به گزارش خبرنگار گروه زنان و خانواده خبرگزاری شبستان: همزمان با فرارسیدن ایام سوگواری سید و سالار شهیدان امام حسین(ع)، نشست علمی برخط «شاخصههای همسرداری از منظر امام حسین (ع)» با سخنرانی حجتالاسلام «عیسی عیسیزاده»، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، امروز (سه شنبه، ۱۹ تیر ماه) برگزار شد.
حجتالاسلام عیسی عیسیزاده در ابتدای سخنان خود با بیان اینکه مسلمانان جهان و ظیفه دارند در همه شئونات زندگی اعم از فردی، اجتماعی و سیاسی به اولیاءالله اقتدا کنند، اظهار کرد: دلیل این مساله آن است که رسالت اولیای الهی برای ساختن جامعه آرمانی و ایده آل مبتنی بر فردسازی و خانوادهسازی بوده و اساس و زیربنای خودسازی در خانواده شکل میگیرد، از سوی دیگر خانواده مطلوب از منظر اسلام خانوادهای است که در آن روابط گرم و صمیمی بین افراد وجود دارد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ادامه داد: تعامل در خانواده زمینهساز شکلگیری جامعه سالم میشود، نمونه بارز چنین خانوادهای خانواده عاشورایی است، خانواده سیدالشهدا (ع) است؛ بنابراین ایام ماه محرم میتواند الگوی خوبی در زمینههای مختلف از جمله برای خانوادهها باشد تا با پیروی از امام حسین (ع) و خانوادهاش یک خانواده عاشورایی شکل بگیرد.
راه خوشبخت شدن زنان
وی در ادامه گفت: نخستین شاخصه در میان موضوعات و مولفههایی که میتوان در این زمینه مورد بحث قرار داد، مساله همسرداری است؛ وقتی به زندگی آن حضرت(ع) نگاه کنیم مسائلی نظیر احترام و تکریم به همسر بسیار عمیق و پررنگ است؛ البته در آیین شخصیتپرور اسلام همه مومنان محترم هستند و باید حرمت آنها حفظ شود، این امر به ویژه در به وجود آوردن صفا در محیط خانه نقش مهمی دارد، احترام در روابط خانوادگی نقش مهمی در سلامت خانواده دارد، به این معنا که هر چه احترام بیشتر باشد زندگی خانوادگی از آرامش بیشتری برخوردار است، به همین دلیل است که تکریم بین زن و شوهر در روایات بسیار مورد توجه قرار گرفته است تا جایی که امام صادق (ع) میفرماید: «هر زنی که به شوهرش احترام بگذارد و او را آزار ندهد خوشبخت میشود».
حجتالاسلام عیسیزاده بیان کرد: احترام به همسر از عواملی است که تاثیر بسزایی در تربیت فرزندان دارد، مادری که در خانه عزیز بوده و مورد تکریم شوهر باشد با روحی سرشار از آرامش و احساس شخصیت فرزندان را به خوبی تربیت میکند در حالی که آزار همسر در خانه و تحقیر او در مقابل فرزندان منجر به از دست رفتن آرامش مادر میشود، البته مرد نیز در مقابل باید مورد تکریم و احترام همسرش باشد تا جایگاه پدر بین فرزندان حفظ شود چراکه اساساً تکریم متقابل همسران موجب شکلگیری خانواده نورانی میشود؛ امام علی (ع) در مورد چگونگی برخورد با حضرت زهرا (س) میفرمایند: «به خدا سوگند هرگز کاری نکردم که فاطمه خشمگین شود و او را به هیچ کاری مجبور نکردم و او نیز هرگز مرا خشمگین نکرد و بر خلاف میل باطنی من قدم برنداشت».
این پژوهشگر حوزوی در ادامه بیان کرد: مساله مهم دیگری که وجود دارد احترام به فرزند است که در تربیت آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است، مادری که در خانه مورد تکریم شوهر باشد اثرگذاری فراوانی بر فرزندان دارد؛ در این رابطه وقتی به زندگی امام حسین (ع) نگاه میکنیم متوجه میشویم آن حضرت بالاترین حد تکریم و احترام به فرزند و همسرانش را دارد، برای مثال فرمودند: «من خانهای را دوست دارم که در آن سکینه دخترم و رباب همسرم هستند، آنان را دوست دارم و عمده اموالم را به آنان میبخشم و به سرزنش کسی توجه نمیکنم».
وی افزود: این سخن سیدالشهدا (ع) انسان را به تامل و تفکر وامیدارد که چهقدر آن امام همام، معصوم است که وقتی به شخصیت همسر میرسد چنین فرمایشی دارد؛ اساسا انسان وقتی احترام متقابل میبیند احترام میگذارد؛ اما نکته اینجاست که همین سبک و سیره را در زندگی و حیات بزرگان دین مشاهده میکنیم، برای مثال در زندگی امام خمینی (ره) که وقتی دختر امام (ره) در مورد زندگی ایشان صحبت میکند، میگوید: پدرم به همسرش احترام ویژهای می گذاشت، رفتار ایشان با همسرش بسیار محترمانه بود به گونهای که ما که اولاد ایشان بودیم کوچترین تندی را نمی دیدیم، لذا وقتی زندگی اولیای خدا در این عصر و زمانه را بررسی میکنیم میبینیم که یکی از خصلتهای ارزشمند در حوزه خانواده، احترام و تکریم همسر است؛ چنین سیرهای را در زندگی سایر بزرگان نظیر علامه طباطبایی، علامه حسنزاده آملی، علامه جوادی آملی و دیگران نیز می بینیم.
کمبود بزرگِ امروز خانوادهها!
حجتالاسلام عیسیزاده تصریح کرد: با توجه به آنچه که اشاره شد از شاخصههای مهمی که میتوان از زندگی امام حسین (ع) درس گرفت همین مساله احترام به خانواده و به ویژه همسر است، آن حضرت با خانواده خود خوشرفتار بود یعنی مسالهای که امروز کمبودش در زندگیها مطرح است، باید توجه داشته باشیم که از پیامدهای منفی که در زندگیهای امروز وجود دارد همین بی توجهی ها و بدرفتاری ها است، حتی برخی مردان بیرون از خانه با همکار و دوستان خود بسیار خوشاخلاق هستند اما وقتی وارد خانه میشوند گویا که این خانواده باید بردگی او را بکنند، گویا که خانه محل تاخت و تازشان است؛ این در حالی است که وقتی سراغ بیان سیدالشهدا (ع) میرویم، حضرت می فرماید که هر کسی با زن و بچه خود، خوشرفتار باشد عمرش بابرکت است.
این استاد حوزه علمیه گفت: با توجه به این سخن امام حسین (ع) اگر کسی دنبال یک عمر بابرکت است باید سعی کند که در زندگی خود فرد خوشرفتاری با خانوادهاش از همسر گرفته تا فرزندانش داشته باشد، نابراین خوب است که گاهی فرد کنار خانواده بنشیند و سوال کند آیا از اخلاق من راضی هستید؟ چراکه گاهی همسر و فرزندان از حجب و حیا هیچ چیز نمیگویند اما در واقع از رفتار همسر و والدین خود رضایتی ندارند.
جلوههای زیبای محبت پدر و دختری
وی با بیان اینکه تامین نیازهای عاطفی و احساسات خانواده از شاخصههای دیگری است که میتوان از زندگی امام حسین (ع) الگوبرداری کرد، افزود: وقتی سیدالشهدا (ع) به میدان رفت گویا سکینه دخترش نزد حضرت آمده و اظهار نگرانی می کند، امام حسین (ع) اما در بحبوحه جنگ وقتی بیتابی دخترش را می بیند از اسب پیاده می شود و سر دخترش را در آغوش میگیرد، به او محبت کرده و نوازشاش میکند؛ حقیقتا وقتی انسان به این قضیه آن هم در آن شرایط جنگی و آشوب نگاه می کند، به اولین نکته ای که پی می برد آن است که امام حسین (ع) حتی در آن شرایط احساس نیاز خانواده به خود را فراموش نمی کند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: ما از این مساله غافلیم و این غفلت ما در پاسخگویی به نیازهای احساسی خانوادههایمان باعث شده که امروز بسیاری از بچه ها و افراد در خانوادهها به ویژه دختران با مشکل مواجه شوند، در بررسیها مشخص شده است که عدم تامین نیازهای احساسی و عاطفی منجر به این اتفافات شده که این مشکلات اخلاقی و اجتماعی ایجاد شود؛ در حالی که اگر دختران از سوی والدین خود تامین عاطفی میشدند هرگز چنین اتفاقاتی نمی افتاد.
حجت الاسلام عیسی زاده تصریح کرد: از شاخصههای دیگر همسرداری که می شود از امام حسین (ع) درس گرفت، توجه به آرامش خانواده است؛ آرامش خانوده از نعماتی است که اگر هر خانواده ای از آن بهرهمند باشد باید یقین بدانیم که سازگاری در آن خانواده وجود دارد، اصلا همین که برخی خانوادهها سر ناسازگاری با یکدیگر دارند به دلیل وجود همین عدم احساس آرامش است؛ امام حسین (ع) در میدان جنگ صرفا برای اینکه خیال خانواده را راحت کند جای بلندی را انتخاب می کرد و خود را به آنجا می رساند و ذکر «لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم» را فریاد میزد، این کار حضرت باعث می شد تا خانواده احساس کنند که هنوز سایه سر دارند و پدر زنده است.
وی در بخش پایانی از مباحث خود مساله رضایت خانواده به ویژه همسر را از نکات درسآموز از زندگی سیدالشهدا (ع) و مواجهه آن حضرت(ع) با خانواده دانست و تاکید کرد: نکته دیگر توجه به رضایت خانواده است، آمده است که در روز عاشورا همسر «نافع بن هلال» از رفتن او به جبهه ناراحت بود و می گریست، وقتی امام حسین (ع) این بیتابی را از سوی همسر جوانِ نافع به هلال دید، به او فرمود: «ای نافع! همسرت جدایی تو را نمیپسندد، تو آزادی و میتوانی خشنودی او را بر مبارزه با شمشیرها مقدم بداری»؛ رویکرد امام حسین(ع) نشان می دهد که ما به عنوان شیعه سیدالشهدا (ع) همواره باید دقت کنیم که الگوهایمان در زندگی چه کردند. این مساله بسیار مهمی است که شادی و منافع دیگران را اولویت بدانیم.
نظر شما