«ناهید طیبی»، عضو شورای دانشنامه زن مسلمان در گفتگو با خبرنگار زنان و خانواده خبرگزاری شبستان با اشاره به مطالبه حوزه زنان از دولت چهاردهم، اظهار کرد: مطالبات در حوزه بانوان باید از دو زاویه مورد بررسی قرار گیرد. یکی از این زوایا به صورت کلی و عمومی، کرامت و منزلت زن است در واقع تمام زنان اعم از خانهدار و شاغل کرامت و منزلتشان در تمام برنامه ها حفظ شود. منزلت نیز به دو بخش ذاتی و اجتماعی تقسیم می شود که البته برای دولت، منزلت اجتماعی زنان مد نظر است. در بعد جزئی تر، اجرایی تر و عملیاتی تر توجه به تفاوت های زن و مرد در برنامه ریزی ها اهمیت دارد؛ چرا که زنان و مردان هم تفاوت های جسمی با هم و هم وظایف کاملا متفاوتی دارند و اگر متناسب با این تفاوت ها برنامه ریزی صورت نگیرد، بدون شک حق افراد ضایع می شود.
وی در ادامه تصریح کرد: نکته بعدی جایگاه ویژه زنان در تمام برنامه ریزی ها است؛ به اعتقاد من در این راستا باید زمینه تحصیل متعالی را برای زنان فراهم کرد البته در این خصوص باید آنچه که با هویت زن مسلمان سازگار است، در نظر گرفته شود. باید زمینه های این امر فراهم شود تا زنان هم بتوانند به وظایف مادری و همسری خود به درستی عمل کنند و هم بتوانند به جامعه خود خدمت کنند. اتنظار داشتم در کابینه آقای پزشکیان بیش از یک خانم حضور داشته باشند و زنانی با سوابق اجرایی و مدیریتی و ذهن هایی خلاق و برنامه ریز انتخاب شوند البته انتظار نیز نداشتیم تعداد خانم ها زیاد باشد و دولتی کاملا زنانه داشته باشیم؛ همچنان که بنا نیست دولت مردانه ای داشته باشیم. دولت باید از تمام شایستگان فارغ از جنسیت آنها استفاده کند اما به اعتقاد من حضور خانم ها در بخش های مدیریتی باید قوی تر شود.
در جامعه کنونی ما فرهنگ مادری بسیار فقیر است
طیبی با بیان اینکه مطالبه بعدی بنده از دولت چهاردهم در حوزه بانوان، توجه ویژه به جایگاه و فرهنگ ما در تبلیغات و برنامه های فرهنگی است ابراز کرد: البته جایگاه با فرهنگ دو مقوله متفاوت از هم هستند. در جامعه کنونی ما فرهنگ مادری فقیر شده است. زنانی که مادر بوده و مدیریت خانواده را عهده دار هستند، وظیفه مدیریت بحران در خانواده و عواطف اجتماعی در داخل و خارج از خانواده را نیز بر عهده دارند. متاسفانه فرهنگ مادری در کشور ما به تبع فرهنگ مادری در جوامع غربی کمرنگ شده، بنابراین مطالبه من از دولت چهاردهم این است که به فرهنگ مادری همان طور که در اسلام به آن بها داده شده، ارزش گذارده شود.
نویسنده کتاب شهربانو با اشاره به اینکه برای فهم اهمیت مادر بودن و فرهنگ مادری می بایست کار بیشتری صورت گیرد، افزود: لازمه این امر این است که در امور سیاسی باید هر چیزی را که با فرهنگ مادری تزاحم دارد، برداریم؛ به طور مثال تساوی مرد و زن در برنامه ریزی کردن در فرهنگ مادری تزاحم پیدا می کند؛ چرا که وظیفه اصلی زن چیز دیگری است و در کنار آن می تواند از خلاقیت، هوش و استعدادهای خاص زنانه خود استفاده کرده و در جامعه تاثیرگذار باشد. باید فرهنگ مادری در کشور ما برجسته شود تا مادران تصور نکنند در اجتماع تاثیرگذار نیستند.
مسئله فرهنگی تنها با فرهنگ حل می شود
وی با بیان اینکه مسئله مهم دیگر در خصوص زنان مسئله حجاب است، تصریح کرد: حجاب قبل از ظهور اسلام یک امر کاملا فرهنگی بوده و هر جامعه ای متناسب با فرهنگ بومی و ملی خود پوشش مختص به خود را داشته است. پس از ظهور اسلام به واسطه آموزه های دینی این مسئله کاملا فرهنگی را به مسئله شرعی فرهنگی تبدیل کرد. برای حجاب باید برنامه ریزی فرهنگی و فقهی صورت گیرد.
وی در ادامه تأکید کرد: با وجود اینکه عبارت جمهوری اسلامی پیشوند نام کشور ما است اما متاسفانه نشانه های آن در جامعه مشاهده نمی شود. یک خانم آلمانی که مقاله ای برای چاپ در دانشنامه ما ارسال کرده بود، یک تعریف دلی از حجاب ارائه داد که به اعتقاد من زیباترین تعریف در رابطه با حجاب است. وی آورده بود: حجاب یا پوشش علامت قابل مشاهده زیست پرهیزکاران است. شما نماز را در خلوت خود می خوانید اما برای اینکه بتوانید برند اسلامی بودن را برای جامعه بیرون تعریف کنید، حجاب بهترین گزینه است. متاسفانه، جامعه امروز ما در این زمینه مشکل دارد اما این مشکل با زور و اجبار حل نخواهد شد. مسئله فرهنگی تنها با فرهنگ حل می شود و باید با فرهنگ سازی و بالا بردن فهم افراد در این زمینه تاثیرگذار بود.
تصمیم سازی بانوان نقش مهمی در زیست عفیفانه آنها دارد
طیبی با بیان اینکه اگر تعداد بانوان در مسئولیت های اجرایی بیشتر شود، می توانند با همفکری تدابیری در خصوص رفع این معضل اتخاذ کنند، گفت: برخی از کاندیداهای ریاست جمهوری در دوران تبلیغات معتقد بودند که کارهای زیادی برای زنان انجام داده اند. وقتی نمایندگان کاندیداهای دیگر درباره جزییات این کارها از آنها سوال می پرسیدند، اظهار می کردند ما پارک های خانم ها و آقایان را جدا کردیم. این گونه اقدامات فایده چندانی ندارد؛ چرا که باید تفکر زن بودن و مرد بودن را در آنها ایجاد کنیم تا آن قدر حیا و عفاف در وجودشان نهادینه شده باشد که هیچ مشکلی از بابت کنار هم بودن آنها در محیط های عمومی از جمله پارک ها نداشته باشیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به همین علت معتقدم اگر بانوان در تصمیم سازی ها حضور داشته باشند، بهتر می توانند در زمینه زیست عفیفانه یا زیست پرهیزگارانه عمل کنند و اثرگذار باشند.
نظر شما