به گزارش خبرگزاری شبستان، لیلة المبیت شبی است که امام علی (ع) به جای پیامبر اکرم (ص) در بستر آن حضرت خوابید تا رسول خدا از توطئه قتلی که مشرکان مکه برای او ریخته بودند بتواند جان سالم به در ببرد و از مکه به مدینه هجرت بنماید. این واقعه در اول ربیع الاول سال چهاردهم بعثت به وقوع پیوست.
حجت‌الاسلام والمسلمین ناصرالدین انصاری قمی کارشناس و پژوهشگر دینی در گفتگو با خبرنگار شبستان درباره این واقعه تاریخی بیان کرد: هنگامی که در مکه مکرمه آزار مشرکین به حد اعلای خود رسید و مشرکین از محاصره سه ساله در شعب ابیطالب نتوانستند مسلمانان را به زانو درآوردند، بر اثر اعتراض برخی از مردم مکه مجبور به ترک محاصره مسلمانان شدند. آنان با شور و مشورت تصمیم گرفتند که حضرت محمد (ص) را از میان بردارند. مشرکان چنین نقشه کشیدند که ۴۰ نفر از شجاعان قریش، خانه پیامبر(ص) را محاصره نموده و خون پاک ایشان را بریزند و خون ایشان در میان قبایل مختلف قریش تقسیم شود تا بنی هاشم نتوانند قاتل را مجازات کنند و به گرفتن خون‌بها راضی شوند.
وی افزود: در شب اول ماه ربیع سال چهارهم بعثت ۴۰ نفر از شجاعان قریش خانه پیغمبر را محاصره کردند که آیه «وَإِذۡ یَمۡکُرُ بِکَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ لِیُثۡبِتُوکَ أَوۡ یَقۡتُلُوکَ أَوۡ یُخۡرِجُوکَۚ وَیَمۡکُرُونَ وَیَمۡکُرُ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَیۡرُ ٱلۡمَٰکِرِینَ» نازل شد. تمامی مفسران شیعه و اکثر مفسران اهل سنت، معتقدند که شأن نزول این آیه فداکاری امام علی (ع) در لیلة المبیت و در بیان فضیلت و مقام آن حضرت(ع) است.
این کارشناس مذهبی اضافه کرد: پیغمبر(ص) به امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: خداوند به من امر کرده از مکه خارج شوم و امر کرده تو به جای من بخوابی تا جان من به سلامت برهد. علی بن ابیطالب(ع) عرضه داشتند: یا رسول الله اگر بدانم که شما به سلامت از این مخمصه و گرفتاری رها می‌شوید به دیده جان منت دارم. پیغمبر(ص) فرمودند: بله چنین است و علی (ع) سجده شکر به جا آوردنذ و این اولین سجده شکری بود که در امت اسلام واقع شد.
پژوهشگر دینی اظهار داشت: پیغمبر از خانه بیرون رفت و علی (ع) در بستر پیامبر خوابید و آیه شریفه «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ» نازل شد. این اولین آیه‌ای است که در حق علی بن ابیطالب نازل شد. علی (ع) بر بستر پیامبر (ص) خوابید و مشرکین و مخالفین از اینکه می‌دیدند در بستر آن حضرت کسی خوابیده است خشنود بودند. تا اینکه در نیمه شب و نزدیکی‌های سحر از دیوار وارد خانه شدند و در بستر پیامبر آمدند، روانداز را کنار زدند، اما با وجود مقدس حضرت علی (ع) مواجه شدند. این نهایت فداکاری است، چرا که با اینکه می‌داند ۴۰ شمشیر آخته و خونریز همراه با ۴۰ نفر از شجاعان الان او را پاره پاره و قطعه قطعه خواهند کرد، بدون هیچ ترس و واهمه‌ای بر جای پیغمبر(ص) خوابیدند تا جان ایشان نجات پیدا کند و پیامبر(ص) به آسانی از میان مخالفان و مردم مکه خارج شوند. این بالاترین افتخاری بود که خداوند در حق علی بن ابیطالب(ع) نازل کرد و آیه‌ای از آسمان در حق ایشان نازل شد.
انصاری قمی لیلة المبیت را سرآغاز و سند افتخار برای امام علی (ع) در تارکِ تاریخ عنوان کرد و ادامه داد: در روایات داریم که خداوند به جبرائیل و میکائیل فرمود بروید و از جان، ولی‌ام محافظت کنید. جبرائیل بالای سر علی(ع) و میکائیل در پایان پای ایشان قرار گرفتند و آن حضرت را از کید کفار و شر اشرار نجات دادند.
وی افزود: عمل امام علی (ع) در آن شب جز فداکاری نبوده، و آن حضرت به راستی آماده شهادت در راه خدا بود.
این کارشناس و پژوهشگر دینی در پایان خاطرنشان کرد: با این ایثار امیرالمومنین(ع) هجرت پیغمبر(ع) سرآغاز تاریخ هجری قمری و هجری شمسی و تاریخ مسلمانان قرار گرفت. پس از آن پیغمبر اکرم (ص) وارد مدینه شدند و به یاری و استظهار مسلمانان مدینه توانست تاریخ د۱۰ ساله حکومت خود در مدینه را رقم بزنند و تاریخ پرافتخار اسلام و نزول قرآن در مدینه تکمیل شود.
نظر شما