به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، در سومین سالگرد درگذشت مرحوم حاج‌حیدر رحیم‌پور ازغدی، جمعی از دغدغه‌مندان فرهنگی مشهد و شاگردان وی امروز شنبه ( ۱۷ شهریور) در سالن اجتماعات روزنامه قدس در مشهد گرد هم آمدند تا از مرحوم رحیم‌پور بگویند و بشنوند و بر این مطلب تأکید کنند که روش و منش مرحوم رحیم‌پور را همچنان زنده نگه داشته‌اند.
استاد رحیم‌پور انقلابی و ساختارشکن بود
حسن رحیم‌پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و فرزند مرحوم حاج‌حیدر رحیم‌پور ازغدی در این مراسم به بیان برخی خصوصیات پدر پرداخت و گفت: ایشان از هیچ مسئله‌ای، غیرمسئولانه عبور نکرد. وی فکر انقلابی داشت و به‌شدت ساختارشکن بود و در مورد هیچ مسئله‌ای نیز به منافع خود فکر نمی‌کرد.
وی افزود: مرحوم رحیم‌پور ضمن انتقاد به سیستم بوروکراسی و دیوان‌سالاری در کشور، به این موضوع تأکید داشت که دیوان‌سالاری برای حل مشکلات پدید آمده است و نباید از مسیر خود خارج شود. اما همین بوروکراسی مشکلاتی پدید آورده که ادامه آن باید با اصلاح و بازنگری همراه باشد.
رحیم‌پور ازغدی خاطرنشان کرد: ایشان انجام هر کاری را مبتنی بر عقل و اندیشه و اندیشه موفق می‌دانست و بر تعقل و تفکر تأکید می‌کرد. او تأکید داشت که هر کاری قرار است صورت بگیرد، ابتدا باید بررسی کرد که این کار، چه منفعتی قرار است برای مردم داشته باشد. کار باید با درک صحیح از مشکلات و امکانات موجود همراه باشد تا ضرر و زیانی به حال مردم نداشته باشد.
این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه گفت: در طول مدت عمر، از پدرم ضعف و ترس ندیدم. از هیچ‌کس نمی‌ترسید و از گفته خود پشیمان نمی‌شد و به دیگران طمع نداشت. درِ خانه پدر ما شبانه‌روز به روی همه مردم باز بود.
ایستادن در برابر انحرافات هزینه دارد
حجت‌الاسلام نصرالله پژمان‌فر، رئیس کمیسیون اصل نود مجلس نیز در این مراسم گفت: بسیاری از افراد جامعه با وجود آن که ممکن است نسبت به وضعیت اجتماعی موجود نقطه‌نظرهایی داشته باشند، اما تلاش می‌کنند بی‌تفاوت از کنار آن بگذرند. چون ورود به عرصه تذکر و نهی از منکر، عواقب و هزینه‌هایی دارد.
وی افزود: امروز ایستادن در برابر انحرافات و کژی‌ها و کاستی‌ها برای انسان هزینه دارد. اما در این میان، برخی این روحیه را دارند که در مدت زندگی خود، می‌ایستند و مقاومت می‌کنند و هزینه‌های آن را نیز محتمل می‌شوند.
پژمان‌فر خاطرنشان کرد: اثرات این کار باعث حیات و پویایی جامعه می‌شود و در روایات ما نیز از چنین جامعه‌ای با حضور چنین افرادی است که به عنوان جامعه زنده یاد می‌شود.
وی افزود: برگزاری جلسه امروز نیز حرمت‌گذاشتن و ارج‌نهادن به افرادی است که نسبت به پیرامون خود بی‌تفاوت نبوده و از کنار آن نگذشته‌اند.
نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: مرحوم رحیم‌پور نه تنها در مسائل کلی اجتماعی، بلکه نسبت به مسائل جزئی اطراف زندگی خود نیز حساس بود. متاسفانه این روحیه که انسان نسبت به همه مسائل کلی و جزئی حساس باشد، در جامعه از دست رفته است و دچار بی‌تفاوتی شده‌ایم و این بسیار خطرناک است.
وی تاکید کرد: امر به معروف و نهی از منکر باید در جامعه جاری باشد و نباید در عرصه اجتماع بی‌تفاوت باشیم.
پژمان‌فر خاطرنشان کرد: برگزاری مراسم بزرگداشت برای افرادی مانند مرحوم رحیم‌پور و توجه به این شخصیت‌ها نیز از مصادیق احیاء این فریضه است.
«منتقد معتقد» توصیفی مناسب استاد حیدرپور است
میثم ظهوریان‌ابوترابی، نماینده مردم مشهدوکلات در مجلس شورای اسلامی نیز در این مراسم گفت: کلیدواژه «منتقد معتقد» در توصیف مرحوم رحیم‌پور ازغدی کلیدواژه خوبی است. آثار ایشان همواره با دغدغه‌مندی درباره مسائل اجتماعی همراه بود و در کنار آن، ایشان انتقاد خود به نهادهای مختلف حاکمیتی را به‌صراحت بیان می‌کرد.
وی افزود: در شرایط بعد از پیروزی انقلاب و خصوصاً بعد از دهه ۷۰ که بسیاری از انقلابیون آن زمان در یک دوگانگی نسبت به فعالیت‌های مسئولان قرار داشتند، ایشان به عنوان یک کنشگر اجتماعی، این بن‌بست و دوگانگی را شکست و مسیر جدیدی را باز کرد که بیان می‌کرد می‌توان به اساس و پایه‌های انقلاب اسلامی معتقد بود و در ضمن، به اجزای آن انتقاد اساسی داشت.
ظهوریان تأکید کرد: همین کلیدواژه منتقد معتقد، امروز هم نیاز کشور است و داشتن این نگاه، موجب تقویت بخش‌های مختلف نظام می‌شود.
مسعود موفق، امیرمهدی کلیدری، محمدمهدی خالقی، علی سهیلی، مجتبی محمودی و ایمان فرهمندی ازجمله فعالان فرهنگی و اجتماعی حاضر درمراسم و از جمله دیگر سخنرانان این مراسم بودند.
درباره حاج حیدر
حاج‌حیدر رحیم‌پور ازغدی، استاد اخلاق و پدر معنوی جریان عدالت‌خواهی مشهد است. وی یکی از فعالان فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مشهد بود که سابقه فعالیت‌های سیاسی او، به پیش از جریان ملی‌شدن صنعت نفت در سال ۱۳۲۸ می‌رسید و پس از آن نیز همگام با فعالیت‌های انقلابی مردم، نقشی تأثیرگذار در فعالیت‌های انقلابی مشهد داشت.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و برخلاف اغلب انقلابیون، حضور در دستگاه‌های اجرایی را نپذیرفت و ترجیح داد در نقش یک منتقد پای کار انقلاب باقی بماند و تا پایان عمر خود نیز در همین مسیر گام برداشت.
آثاری که از وی به جا مانده شامل کتاب‌هایی مانند «از انجمن پیروان قرآن تا انجمن حجّتیه»، «سنت چیست؟ سنی کیست؟»، «پشت کوه قاف: نقدی بر درماندگی شورای عالی فرهنگی»، «تلخ‌ترین نوشته من» و... و نیز بیش از صدها مقاله‌ای که در نقد و آسیب‌شناسی مسائل سیاسی و اجتماعی نوشته، گواه آن است که او هیچ‌گاه دغدغه‌های انقلابی خود را رها نکرد و تلاش کرد در کنار مردم، دغدغه‌مند به مسائل اجتماعی بپردازد.
نظر شما