خبرگزاری شبستان، جهان اسلام: ده‌ها هزار فلسطینی در غزه سلاخی می شوند، در حالی که شهرک نشینان اسرائیلی درختان زیتون را در کرانه باختری آتش می زنند و زمین های فلسطینی را به سرقت می‌برند.مساجد و کلیساهای باستانی تخریب می‌شوند و صفحات قرآن کریم توسط نظامیان اسرائیلی به آتش کشیده می‌شود و زنان و مردان فسلطینی در سیاهچال‌های اسرائیل شکنجه می‌شوند و مورد تجاوز قرار می‌گیرند، در خانه‌هایشان سر بریده می‌شوند و زیر آوارها مدفون می‌شوند.
سوال اینجاست که غیر از محکومیت چه کارهای دیگری می‌توان برای جلوگیری از این اقدامات وحشیگرانه و آگاهی دادن به مردم جهان درباره اینکه اسرائیل چه ظلمی به فلسطینی‌ها می‌کند، انجام داد؟
پاسخ این است که فعالان، هنرمندان و افراد آگاه باید ما باید کار کنند، باید بخوانند، باید بنویسند، باید اعتراض کنند، فیلم و مستند بسازند و با همه این‌ها وظیفه خود را در قبال فلسطینی‌ها انجام دهند.
«نزار حسن»، فیلمساز برجسته فلسطینی در فیلم جدید خود تحت عنوان «حیفای پنهان» با نشان دادن خیابان‌های متروک و ساختمان‌های خالی در این شهر تلاش می‌کند تا فلسطین اشغالی را در روح و ذهن مخاطب زنده کرده و آن را از صهیونیست‌ها بازپس بگیرد.
«نزار حسن»، فیلمساز برجسته فلسطینی در فیلم جدید خود تحت عنوان «حیفای پنهان» با نشان دادن خیابان‌های متروک و ساختمان‌های خالی در این شهر تلاش می‌کند تا فلسطین اشغالی را در روح و ذهن مخاطب زنده کرده و آن را از صهیونیست‌ها بازپس بگیرد.
داستان سرایی استادانه
نزدیک به پنج سال است که از ساخت فیلم قدرتمند نزار حسن تحت عنوان «مسیر پدربزرگ من» می‌گذرد، فیلمی که در سال ۲۰۲۰ در دانشگاه «کلمبیا» نیویورک برای اساتید و دانشجویان به نمایش گذاشته شد.
«مسیر پدربزرگ من» یکی از قدرتمندترین، تکان دهنده‌ترین و وحیانی‌ترین داستان هایی است که حسن در زندگی طولانی و درخشان خود نوشته است.
در این فیلم او در مرکز صحنه ظاهر می‌شود و صدابردار و فیلمبردارش از یک طرف فلسطین به طرف دیگر می‌روند و سفری را به تصویر می‌کشد که پدربزرگش در قلب فلسطین انجام داده است.
این یک فیلم عمیقا ملایم و آرام است که بی سر و صداترین داستان شرورانه سرقت سرزمین‌های فلسطینی توسط اسرائیلی‌ها را روایت می‌کند.
این که حسن چگونه چنین صبوری و متانت را در روایت داستان‌های خود به خرج می‌دهد، سوالی است که مخاطبان همیشه هنگام تماشای فیلم‌های او از خود می پرسند.
اما فیلم جدید این فیلمساز فلسطینی در حالی منتشر شد که نسل کشی جاری در غزه وارد یازدهمین ماه خود شد و حداقل ۴۰ هزار فلسطینی کشته شدند.
«حیفای پنهان» داستان لایه‌های پنهان زندگی و تاریخ فلسطینی‌ها در یکی از کهن ترین شهرهای آنهاست. حسن با همراهی صدابردار و فیلمبردار خود بار دیگر با مصاحبه و گفتگو برای کاوش در تاریخ حیفا می پردازد.
«حیفای پنهان» داستان لایه‌های پنهان زندگی و تاریخ فلسطینی‌ها در یکی از کهن ترین شهرهای آنهاست. حسن با همراهی صدابردار و فیلمبردار خود بار دیگر با مصاحبه و گفتگو برای کاوش در تاریخ حیفا می پردازد.
در این فیلم، اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها در یک طرف قرار دارد و این فیلمساز آرام و ملایم و در عین حال سرکش و مصمم در طرف دیگر ایستاده و دنیا شاهد آنهاست.
کشف فلسطین
فیلم یک شب در بندر حیفا با خواندن کتاب «خاطرات حیفا» توسط «نزار حسن» نوشته «عبداللطیف کنفانی» (۱۹۲۷-۲۰۱۹) آغاز می شود.
کنفانی قبل از «نکبت» در حیفا به دنیا آمد و بزرگ شد، اما سرانجام مانند میلیون‌ها فلسطینی محروم دیگر پیش از نوشتن خاطرات دوران کودکی و اوایل جوانی‌اش در حیفا در اواخر عمرش، مجبور به مهاجرت شد.
خاطرات کنفانی نقطه شروع مستند حسن می شود. او نسخه‌ای از این خاطرات را به زبان انگلیسی و کتاب دیگری که کنفانی به عربی نوشته است را در دست می‌گیرد و در سراسر شهر سفر می‌کند و با فلسطینی‌هایی که به او کمک می‌کنند خاطرات خود را از حیفا بازسازی کند، صحبت می‌کند.
آنها از گورستان ها بازدید می کنند؛ از دیوارها بالا می روند و سنگ قبرها را بلند می کنند تا آنچه را که در آنجا کشف می کنند، بازگو کنند. حسن بعدا در آرشیو عبری و عربی شهر تحقیق می‌کند و جعبه‌های اسناد قدیمی را مطالعه می‌کند، نقشه‌ها و موزه‌های قدیمی سلاح‌ها را بررسی می‌کند.
در سفر او، دقیقه به دقیقه، فلسطینی پنهان اما ملموس از طریق تاریخ بازسازی شده حیفا خود را نشان می دهد. چه به زبان عربی، چه به زبان عبری و چه به زبان انگلیسی، تاریخ فلسطین به روایت حسن آشکار می‌شود که یک تاریخ واقعی است؛ تاریخی که حافظه جمعی فلسطین را به شواهدی بایگانی شده و فیلمی مستند تبدیل می کند و قدرت سینما را آشکار می کند.
مستند «نزار حسن» در مورد حیفا بر اساس خاطرات «عبداللطیف کنفانی» ما را همچنین به یاد «غسان کنفانی» و رمان کلاسیک او به نام «بازگشت به حیفا» می‌اندازد، که «قاسم حوال»، فیلمساز لبنانی آن را در سال ۱۹۸۲ به فیلم تبدیل کرد.
سال‌ها بعد، فیلم بازمانده «سیف‌الله داد» در سال ۱۳۷۴ شمسی نیز بر اساس همین رمان ساخته شد. اقتباس‌های دیگری هم از این رمان کلاسیک در مدیوم‌های دیگر انجام شده است که از موارد اخیر و روی صحنه می‌توان به اجرای آن توسط «نائومی والاس» و «اسماعیل خالدی» انجام شده است.
در طول فیلم «حیفای پنهان» این احساس به مخاطب دست می‌دهد که تاریخ و داستانی تعریف می‌شود که هنوز توسط جهانیان خوانده و درک نشده است.
سینمای اتحاد
حسن یک شهروند فلسطینی است که مانند فلسطینی‌های دیگر در داخل مستعمره شهرک نشینان که بر سرزمینشان حکومت می کنند، گرفتار شده است. او مجبور شد بنشیند و با وحشت کشتار فلسطینی‌ها توسط اسرائیل در غزه را تماشا کند.
فیلم جدید او که در حالی ساخته شد که نسل‌کشی در جریان بود، موضوع مهم دیگری را آشکار می‌کند: سینمای فلسطین یک نیروی هنری منحصربه‌فرد است که همه فلسطینی‌ها را در سرزمین‌های اشغالی یا آنهایی که در اردوگاه‌های آوارگان هستند و یا آنهایی که در تبعید در سراسر جهان هستند با هم متحد می‌کند.
سینمای فلسطین یک نیروی هنری منحصربه‌فرد است که همه فلسطینی‌ها را در سرزمین‌های اشغالی یا آنهایی که در اردوگاه‌های آوارگان هستند و یا آنهایی که در تبعید در سراسر جهان هستند با هم متحد می‌کند.
«حیفای پنهان» یک سند تاریخی و مدرک سینمایی است که هیچ فلسطینی دیگری در هیچ جای دیگری نمی توانست آن را بسازد. فقط حسن چه به عنوان یک فلسطینی و چه به عنوان مستندساز می توانست این فیلم را بسازد. او آن را برای تمام فلسطین و برای حقیقت و سوابق تاریخی ترس مستولی شده بر این مکان و مردم آن ساخته است.
«رویاهای یک ملت: در مورد سینمای فلسطین» (۲۰۰۶) کتابی در همین زمینه است که چگونه وحشتی را که پروژه صهیونیستی به طور تاریخی و سیستماتیک بر ذهن، جسم و روح مردم در سرزمین‌های اشغالی مستولی کرده است، می‌توان در فیلم‌ها و مستندها به تصویر کشید.
این هنر است که باید باید واقعیت را به چیزی بالاتر از حقیقت تعالی بخشد تا آن را معنادار کند، پس باید بتواند به گونه‌ای متفاوت بی‌عدالتی عظیمی که در روز روشن بر فلسطینی‌ها اعمال می‌شود را نشان دهد و پس از نسل کشی کنونی فلسطین، این مسئله اهمیت بیشتری پبدا می‌کند.
جدیدترین فیلم حسن هنوز هم ترومایی را مطرح می‌کند که از نکبت بدتر است. وحشی گری محض، ابتذال و بی شرمی که ناشی از ائتلاف وحشیانه اسرائیل با اروپا و آمریکا است که لحظه‌ای خلاقانه را در تاریخ سینمای فلسطین به وجود می‌آورد.
نظر شما