خبرگزاری شبستان، گروه دین و اندیشه، همزمان با هفته دفاع مقدس خادمیاران و یاوران رضوی کانون ایثار و شهادت منطقه دارالمومنین در منزل شهیدان علی‌اصغر و اسماعیل وصالی‌فرد حضور یافتند و از خاطره‌گویی خانواده و هم‌رزمان این دو شهید بهره بردند.
همزمان با اولین چهارشنبه امام رضایی مهرماه و در ایام گرامیداشت دفاع مقدس، اعضای کانون ایثار و شهادت منطقه ۱۴ با خانواده شهیدان اصغر و اسماعیل وصالی دیدار کردند و با سیره این دو مجاهد شهید بیشتر آشنا شدند.
در این بازدید که پس از اقامه نماز مغرب و عشاء در منزل برادر این دو شهید صورت گرفت، اعضای خانواده و هم‌رزمان شهیدان اصغر و اسماعیل وصالی به بیان ویژگی‌های اخلاقی آن دو و نقل خاطراتی از مجاهدت‌های آن‌ها پرداختند.
به گفته امیر وصالی برادر شهیدان، خانواده وصالی همزمان با آغاز حرکت انقلابی امام خمینی(ع) علیه رژیم طاغوت در سال ۱۳۴۲ فعالیت‌های مبارزاتی و تشکیلاتی خود را آغاز کرد و فرزندان این خانواده از کودکی در مکتب بنیان‌گذار انقلاب اسلامی شاگردی کردند و پرورش یافتند.
شهید اصغر وصالی به همراه برادرش امیر در مبارزه علیه رژیم پهلوی حضور پررنگی داشت؛ به‌طوری که در یکی از دستگیری‌هایش توسط ساواک به کمیته مشترک منتقل، شکنجه و حکم اعدامش صادر شد؛ اما چون رژیم در آستانه فروپاشی قرار داشت، نمی‌خواست به‌صورت مستقیم او را به قتل برساند. به همین دلیل اصغر را در زندان‌های مختلف جابه‌جا می‌کرد تا در درگیری‌های داخلی زندان ترور شود و کشته‌شدنش گریبان حکومت را نگیرد.
اما از آنجا که《عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد》؛ اصغر با زیرکی نه‌تنها توانست جان سالم به‌در ببرد؛ بلکه با زندانی‌هایی که فریب گروهک‌های التقاطی و کمونیستی را خورده بودند، وارد بحث می‌شد و به تبیین اصول اعتقادی می‌پرداخت و بسیاری از آن‌ها را از دامن نفاق، توده، تفکرات کمونیستی و تجزیه‌طلبی بیرون می‌کشید، جذب می‌کرد و به دامان اسلام برمی‌گرداند.
از سویی دیگر این تعدد جابه‌جایی در زندان‌ها موجب شناسایی سران اصلی و سرشاخه‌های گروهک‌های التقاطی و جدایی‌طلب و توده‌ای شد.
اصغر وصالی همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران از زندان‌های رژیم طاغوت آزاد شد و فصل جدیدی از زندگی‌اش را با عضویت در نهاد تازه‌تأسیس سپاه آغاز کرد.
اطلاعات اصغر درباره سران گروهک‌ها که در زندان به دست آورده بود و حافظه عملیاتی او، کمک‌های بزرگی به فرونشاندن غائله‌های گروهک‌ها در نقاط مختلف کشور مانند پاوه، آمل، گنبد کاووس و… و پیروزی عملیات‌ها کرد.
اما شهید وصالی که دوره چریکی را در لبنان گذرانده و همان‌جا باشهید مصطفی چمران آشنا شده بود، پس از سال‌ها دوباره او را در پاوه ملاقات کرد، آن هم در برهه‌ای که گروه دستمال‌سرخ‌ها به فرماندهی وی مقابل تجزیه‌طلب‌های کومله و دموکرات ایستاده بود و شهید چمران به‌عنوان نماینده امام(ره) به آن‌ها ملحق شد و غائله پاوه با پیروزی رزمندگان اسلام پایان یافت.
امیر وصالی درباره شکل‌گیری گروه دستمال‌سرخ‌ها چنین گفت: شهید هادی مهاجر یکی از چریک‌های فدایی مکتب امام(ره) و هم‌رزم دیرینه اصغر بود. او هنگام شهادتش لباس قرمزرنگی بر تن داشت و چون داغ او برای دوستانش خیلی سنگین بود؛ هم‌رزمانش لباس قرمزش را تکه‌تکه کردند وبه نشانه خونخواهی وی به گردنشان آویختند و عهد کردند تا آخرین قطره خون به آرمان‌های او پایبند بمانند.
برادر شهیدان وصالی درباره برادر دیگرش اسماعیل که چند سالی از او و اصغر کوچک‌تر بود، گفت: ما سه برادر همزمان در جبهه بودیم. اسماعیل ورزشکار بود و بدن ورزیده‌ای داشت. سال ۵۹ در تپه کوره‌موش سرپل ذهاب مشغول حمل مجروحان به پایین تپه بود که با اصابت تیر به شهادت رسید.
پس از شهادت اسماعیل؛ اصغر که منش چریکی داشت، با دیدن بی‌تابی خانواده در مراسم هفتم او اسلحه به‌دست بالای تریلی ایستاد و گفت گریه و بی‌قراری نکنید! ما برای مبارزه وارد این راه شدیم و انتهای مبارزه شهادت است و ما منتظر شهادتیم!
اما چهل روز بعد از شهادت اسماعیل شهادت‌نامه اصغر هم امضا شد.
شب تاسوعا بود و صدای پایکوبی از عراق به گوش می‌رسید. شهید اصغر با تعدادی از رزمنده‌ها برای شناسایی وارد عراق شد. این شناسایی ۲۴ساعت طول کشید و مجاهد دلاور اصغر وصالی هنگام اقامه نماز در ظهر عاشورا در تنگه حاجیان از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و شهید شد و پیکرش در قطعه ۲۴ گلزار شهدای تهران در میان سایر هم‌رزمانش در گروه دستمال‌سرخ‌ها آرام گرفت.
گفتنی است این مراسم به حضور خانواده شهید احمدوند و خانواده شهیدان جنگروی هم مزین بود و خاطراتی از شهدای خود بیان کردند.
پایان‌بخش این محفل هم‌خوانی صلوات خاصه حضرت رضا(ع) و تجلیل از خانواده‌های شهدابا اهدای تبرکات رضوی بود.
تقدیر از بیت شهید امیرحسین قنبری در ایام گرامیداشت دفاع مقدس
خادمیاران و یاوران رضوی کانون ایثار و شهادت منطقه دارالمومنین در دومین روز از مهرماه و همزمان با هفته گرامیداشت دفاع مقدس، در راستای تکریم خانواده شهدا میهمان بیت شهید امیرحسین قنبری بودند.
اعضای کانون ایثار و شهادت منطقه ۱۴ در اولین بازدید خود از خانواده شهدا در ایام بزرگداشت دفاع مقدس دوشنبه دوم مهر ۱۴۰۳ در منزل شهید امیرحسین قنبری حضور یافتند و ضمن عیادت از پدر شهید، میهمان خاطره‌گویی خانواده از شهید بودند.
شهید امیرحسین قنبری متولد بهمن ۱۳۴۵ بود و تنها ۱۸ سال داشت که ۲۳ اسفند ۶۳ در عملیات خیبر و منطقه عملیاتی شرق دجله به مقام‌شهادت نائل آمد و پیکرش ۱۱ سال میهمان خاک خوزستان بود.
مادرش زهرا که از سلاله سادات بود، ۱۱ سال محکم و استوار در فراق فرزندش تاب آورد؛ اما ۶ ماه پیش از بازگشت پیکر امیرحسین دنیای فانی را ترک کرد.
مادری که به گفته اطرافیان هر سه پسرش را برای دفاع از اسلام و انقلاب راهی جبهه کرد و در مقابل ملامت کج‌اندیشان تنها می‌گفت نمی‌خواهم در روز جزا در مقابل مادرم زهرا(س) سرافکنده باشم و به گواه شاهدان تنها در روز شنیدن خبر شهادت فرزند شهیدش چشمانش گریان شد…
پدر شهید محمدقربان قنبری هم دوشادوش پسرانش در مناطق عملیاتی حضور داشت و در واحد ترابری سپاه خدمت می‌کرد.
انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی از نوجوان و جوانان این مرز و بوم مردان دلیر و دوراندیشی ساخت که
امیرحسین قنبری هم یکی از همان پرورش‌یافته‌های مکتب امام و انقلاب بود.
پسری اهل مطالعه و تحقیق که در دورانی که بسیاری از انقلابی‌ها در دام چرب‌زبانی‌های بنی‌صدر افتادند؛ با استدلال‌های خود ماهیت تفکرات او را افشا می‌کرد.
نوجوان امدادگری که در ۱۸ سالگی‌اش به‌واسطه تجارب ارزنده امدادگری‌اش که حاصل خدمت در رسته امدادی در طول اعزام‌های مختلف بود، به سمت معاونت بهداری گردان خود منصوب شد.
همان نوجوانی که هرچند مدرک دیپلم اقتصادش پس از شهادت به دست خانواده‌اش رسید؛ اما از دانشگاه جبهه سربلند فارغ‌التحصیل شد!
امیرحسین قنبری در درس خودسازی هم به درجه‌ای رسید که هرگاه پدرش برای انتقال مهمات به منطقه می‌رفت؛ تنها از دور او را تماشا می‌کرد و به خودش اجازه نمی‌داد وقت او را در حین خدمت بگیرد و مقابل رزمنده‌هایی که مدت‌ها از خانواده‌شان دور بودند با پدرش ملاقات کند!
به گفته خواهر شهید، امیرحسین اهل ابراز احساساتش نبود؛ اما در آخرین مرخصی خود که برای مراسم تشییع و تدفین پیکر دایی شهیدش بازگشته بود، با خانواده و اقوام خداحافظی صمیمانه و گرمی کرد و دل خانواده‌اش را به شهادتش آگاه کرد.
اما امدادگر شهید امیرحسین قنبری در حالی که از ناحیه دست مجروح شده بود، مشغول انتقال مجروحان به بیرون از کانال بود و پس از خارج کردن آخرین رزمنده زخمی درصدد بیرون‌بردن شهدا بود.
در همین حین نیروهای بعثی با انداختن آب به داخل کانال و واردکردن برق سه‌فاز به جریان آب امیرحسین جوان را به شهادت رساندند.
خبر شهادت و جاماندن پیکر پسر در ساعات اولیه پس از پایان عملیات بدون واسطه به گوش پدر می‌رسد و پدر با قلبی مملو از غم پرکشیدن فرزند و چشمانی اشکبار به تهران برمی‌گردد و پیک رساندن خبر شهادت فرزند به مادر می‌شود.
پدری که این‌روزها با وجود ابتلا به بیماری فراموشی؛ هنوز هم با دیدن تصویر امیرحسین‌اش اشک از دیدگانش جاری و خاطرات پسر برایش زنده می‌شود…
گفتنی است این دیدار سراسر نور با ذکر صلوات خاصه حضرت رضا(ع) و تقدیر از خانواده شهید با اهدای تبرکات رضوی به پایان رسید.
زنگ مهر رضوی در دبیرستان شهید عاشوری منطقه ۱۴ نواخته شد
در اولین چهارشنبه امام رضایی سال تحصیلی جدید خادمیاران و یاوران رضوی منطقه ۱۴ با حضور در دبیرستان پسرانه شهید عاشوری در برنامه سراسری زنگ مهر رضوی حضور یافتند.
رأس ساعت ۸ صبح چهارشنبه چهارم مهرماه، زنگ مهر رضوی در معیت پرچم بارگاه ملکوتی حضرت ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا(ع) و با شرکت اعضای کانون‌های خدمت رضوی منطقه دارالمومنین در مدرسه شهید عاشوری نواخته شد و دانش‌آموزان و کادر مدرسه در فضایی متبرک به نام و یاد امام هشتم فعالیت علمی و آموزشی خود را آغاز کردند.
در این مراسم خادمیاران ضمن اجرای آیین پرچمگردانی و هم‌خوانی نواهای امام رضایی؛ صلوات خاصه حضرت رضا(ع) را قرائت و دل‌ها را روانه صحن و سرای امام رئوف(ع) کردند و با توسل به وجود مقدس ضامن آهو دعای خیر خود را بدرقه محصلان و تلاشگران عرصه علم‌آموزی و تربیت کردند.
از دیگر بخش‌های این ویژه‌برنامه می‌توان به اجرای سرودهای امام رضایی و اهدای تبرکات رضوی اشاره کرد.
طراحی و اهدای تابلوهای هنری توسط خادمیاران رضوی منطقه ۱۹ به خانواده‌های شهدا
در هفته دفاع مقدس، هنرمندان خادمیار رضوی منطقه ۱۹ تهران، با طراحی تابلوهای هنری به سبک نگارگری ایرانی، یاد و خاطره شهدا را گرامی داشتند و این آثار را به خانواده‌های آن‌ها تقدیم کردند.
به مناسبت گرامیداشت هفته دفاع مقدس، هنرمندان کانون خدمت رضوی منطقه ۱۹ تهران با طراحی و آماده‌سازی ده عدد تابلو هنری رومیزی به سبک نگارگری «گل و مرغ»، به خانواده‌های شهدا ادای احترام کردند. این تابلوهای زیبا که هر کدام با قاب‌های شکیل مزین شده و نام مقدس حضرت امام رضا(ع) نیز بر آن نقش بسته بود، روز سه‌شنبه (۳ مهر ۱۴۰۳) در مراسم تجلیل از خانواده‌های شهداء در هنرستان شریعتی محله یاخچی‌آباد، تقدیم آنان شد.
ژیلا شیری مسئول کانون هنر و محصولات فرهنگی در مورد این کار ارزشمند گفت: این تابلوها به‌عنوان نمادهای هنری و معنوی طراحی شده‌اند تا علاوه بر گرامیداشت یاد شهدا، یادآور مفاهیم مقدس و والای دفاع مقدس و فرهنگ رضوی باشند. سبک استفاده شده در طراحی این تابلوها، نگارگری «گل و مرغ» است که در نگارگری ایرانی به معنی پیوند زمین و آسمان است و نام حضرت امام رضا(ع) نیز بر آن‌ها حک شده تا نشانگر این پیوند روحانی و معنوی باشد.
این تابلوها، نمادی کوچک اما پرمفهوم از ادای احترام خادمیاران به شهدا و خانواده‌های آن‌ها هستند که در دل خود، پیامی از عشق، احترام و یادآوری ارزش‌های والای انسانی و معنوی دارند. این اقدام هنری به خانواده‌های شهدا این پیام را می‌رساند که فداکاری‌های آن‌ها هرگز فراموش نمی‌شود و همیشه در قلب جامعه باقی خواهد ماند.
نظر شما