خبرگزاری شبستان-استان فارس؛ مهدی رحمانیان| در گوشه‌ای از شهر، در دل یکی از محله‌های پرجنب و جوش، گروهی از جوانان مؤمن و پُرانرژی دور هم جمع شده‌اند. این جمع متعهد هر ماه به نیتی مقدس و پر از معنویت، گرد هم می‌آیند تا برنامه‌ای را به اجرا درآورند که دل‌هایشان را به هم نزدیک و گره گشای مشکلات نیازمندان باشد. این برنامه نذر قربانی به نیت سلامتی امام زمان(عج) است. بچه‌ها با هم توافق می‌کنند که هر ماه پول‌های خود را بر روی هم بگذارند و سپس با جمع‌آوری مبلغ لازم، گوسفند خریده و قربانی کنند. انجام این کار، سنتی است که چند سالی می‌شود که در کانون فرهنگی هنری شهید علی اکبر رحمانیان مسجد امیرالمومنین(ع) شهرستان جهرم ادامه دارد و به زیبایی احساس همدلی و نوع‌دوستی را در جامعه تقویت می‌کند. پس از ذبح قربانی، بسته‌های گوشت میان خانواده‌های کم‌بضاعت توزیع می‌شود تا حس همدلی و پیوندهای انسانی را تقویت کند.
نسلی نو برای احسان
با گذشت چند سال از شروع این طرح، این برنامه به سمبلی از نوع‌دوستی و همبستگی در محله تبدیل شده است. در واقع، بچه‌ها به نقطه عطفی در جامعه تبدیل شده‌اند، که با دیدن آنها، دیگران نیز به فکر همیاری و کمک به نیازمندان می‌افتند. این برنامه نذر قربانی، رنگ و بویی از محبت و انسانیت را به محله و حتی به خانواده‌ها می‌آورد و نشان‌دهنده این است که در کنار چالش‌های زندگی، همواره می‌توان به عشق و نوع‌دوستی تکیه کرد؛ و از آن مهم‌تر، این اقدام بر اساس پیروی از آموزه‌های دینی و ارزش‌های اسلامی صورت می‌گیرد.
مدیر کانون فرهنگی هنری شهید علی‌اکبر رحمانیان که هدف از اجرای این طرح را برقراری ارتباطی عمیق معنوی و اجتماعی بین بچه‌های مسجد و خانواده‌های نیازمند می‌داند، می گوید: این برنامه هر ماه برگزار می‌شود و ما با همکاری همدیگر، احساس مسئولیت و همیاری را در جامعه و میان اهالی مسجد تقویت می‌کنیم. باور داریم که هر یک از ما باید بخشی از مسئولیت‌های اجتماعی را بر عهده بگیریم و نذری که به نیت سلامتی امام زمان(عج) انجام می‌دهیم، به‌نوعی ما را به این مسئولیت نزدیک‌تر می‌کند.
همدلی در قلب محله
هادی تراب‌فرد با بیان اینکه این طرح به احیای سنت‌های حسنه نیز کمک کرده است، می‌افزاید: ما به‌دنبال ایجاد یک فرهنگ نوع‌دوستی هستیم. وقتی بچه‌ها به هم کمک می‌کنند تا نذر خود را اجرا کنند، این همکاری و همیاری نه‌تنها بین خودشان، بلکه میان خانواده‌ها و کل محله گسترش پیدا می‌کند. ما در واقع در حال ساختن یک شبکه حمایتی هستیم که در آن هر کس می‌تواند به نیازمندان کمک کند.
وقتی گوشت قربانی را به آنها تحویل می‌دهیم، به آنها می‌فهمانیم که فراموش نشده‌اند و جامعه به فکرشان است. این حمایت روحیه آنها را تقویت کرده و به آنها امید می‌دهد.
تراب‌فرد به تجارب خود از تعاملات با خانواده‌های نیازمند نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: وقتی گوشت قربانی را به آنها تحویل می‌دهیم، به آنها می‌فهمانیم که فراموش نشده‌اند و جامعه به فکرشان است. این حمایت روحیه آنها را تقویت کرده و به آنها امید می‌دهد.
او بر این نکته تأکید می‌کند که این برنامه نه‌تنها در راستای تامین نیازهای مادی، بلکه به دنبال تقویت بعد معنوی زندگی مردم نیز هست و امیدوار است که با استمرار این فعالیت‌ها، بذر همدلی و نوع‌دوستی در دل ها بیشتر از پیش شکوفا شود. چنین حرکتی بی‌شک می‌تواند الگویی عملی برای دیگر محله‌ها و جوانان باشد و حرکت‌های مشابهی را در سایر نقاط به‌وجود آورد.
قلب‌های پاک؛ دست‌های مهربان
با همدلی و مشارکت اهالی مسجد و اعضای کانون، مبلغ قابل توجهی جمع‌آوری شد که با آن، دو رأس گوسفند قربانی گردید. این عمل خیرخواهانه که در آستانه ماه ربیع الثانی صورت گرفت، علاوه بر نیت خیرخواهانه برای سلامتی و فرج امام زمان(عج)، به نشانه نفرت از رژیم صهیونیستی و آرزوی نابودی آن نیز بود. توزیع ۹۱ بسته گوشت بین نیازمندان، جلوه‌ای از وحدت و همدلی جامعه و اثبات این نکته بود که با همدلی می‌توان به اهداف بزرگ دست یافت.
این طرح مردمی و معنوی، به‌عنوان نمادی از همبستگی اجتماعی و محبت، پیوندی عمیق بین جوانان مسجد و خانواده‌های نیازمند برقرار کرده است. فعالیت‌هایی ازاین‌دست، همانند شعله‌ای در دل تاریکی‌های روزگار، امید و روحیه همدلی را در جامعه زنده نگه می‌دارد. جوانان با شور و اشتیاق نذر قربانی را احیا می‌کنند و با این اقدام، ارزش‌های انسانی و اسلامی را به‌تصویر می‌کشند که بر پایه عشق و تعاون بنا شده است.
در دنیایی که گاهی چشم‌ها از دردها و رنج‌های اطراف غافل می‌شود، این جمع‌های صمیمی به‌دنبال تقویت حس مسئولیت اجتماعی و ایجاد پیوندهایی مستحکم میان اعضای جامعه هستند.
الگویی برای همه
این تلاش‌ها نه‌تنها رفع نیازهای مادی خانواده‌های نیازمند است، بلکه شکل‌دهی به فرهنگی است که در آن همیاری، محبت و نوع‌دوستی به‌عنوان اصول بنیادی جامعه پذیرفته شده‌اند. با استمرار این کارهای خیرخواهانه، می‌توان امیدوار بود که علاوه بر بهبود کیفیت زندگی نیازمندان، نسلی از افراد توانا و مسئول به‌وجود آید که به جامعه خود عشق می‌ورزند و در زمان سختی‌ها، با اتحاد و همدلی، چراغ امید را در دل دیگران روشن نگه می‌دارند. چنین حرکتی می‌تواند الگویی الهام‌بخش برای دیگران باشد، تا هر یک از ما به‌عنوان یک انسان، مسئولیت اجتماعی خود را جدی بگیریم و در جهت بهبود جامعه خود گام برداریم.
نظر شما