خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: یک سال است که باتجربه‌ترین گزارشگران جنگی شبکه‌های جهانی در هتل‌های خود در اسرائیل مانده و غزه را از دور تماشا می‌کنند. داستان‌های مربوط به منافع انسانی آنها که همیشه در مرکز گزارش‌های جنگ قرار دارد، بر رنج بسیار محدودتر اسرائیلی‌ها متمرکز شده است و هیچ توجهی نسبت به فاجعه بزرگی که برای فلسطینی‌ها در حال رخ دادن است، وجود ندارد.
اسرائیل می‌دانست که اگر بتواند خبرنگاران خارجی را از گزارش مستقیم از غزه باز دارد، آنها در نهایت رویدادها را به شیوه‌ای مورد علاقه خود پوشش می‌دهند.
به همین دلیل است که مخاطبان غربی بسیار در مورد یک روز وحشت در اسرائیل، در روز هفتم اکتبر ۲۰۲۳ شنیده و خوانده‌اند، اما چیز زیادی در مورد یک سال وحشت روزانه در غزه که دادگاه جهانی آن را یک نسل کشی توصیف کرده است، نمی‌دانند.
رسانه‌های غربی مخاطبان خود را در غم و اندوه خانواده‌های حدود ۲۵۰ اسرائیلی که گروگان گرفته شده‌اند، غرق کرده‌اند و زندگی دو میلیون و ۳۰۰ هزار فلسطینی که هر ماه و هر هفته و هر روز بمباران می‌شوند، مورد بی توجهی قرار گرفته است.
به همین دلیل است که مخاطبان در معرض روایت‌هایی قرار گرفته‌اند که تخریب غزه را به‌عنوان «بحران بشردوستانه» توصیف می‌کنند نه تابلویی که اسرائیل روی آن همه قوانین شناخته شده جنگ را پاک کرده است.
در حالی که خبرنگاران خارجی مطیعانه در اتاق های هتل خود نشسته‌اند، روزنامه نگاران فلسطینی یکی پس از دیگری در یکی از بزرگترین قتل عام روزنامه‌نگاران در تاریخ حذف شده‌اند.
اسرائیل اکنون این روند را در لبنان تکرار کرده و خبرنگاران را مورد حمله قرار داده‌است. در تازه ترین مورد، اسرائیل به محل اقامتی در جنوب لبنان که سه خبرنگار در آن اقامت داشتند، حمله کرد که همگی آنها کشته شدند.
از سوی دیگر شش خبرنگار الجزیره توسط اسرائیل به عنوان تروریست‌هایی که برای حماس و جهاد اسلامی کار می‌کنند، معرفی شدند تا رژیم صهیونیستی بتواند با بدنام کردن آنها جنایت‌های خود در غزه علیه مردم عادی را توجیه کند.
همدردی با اسرائیل
در ماه فوریه این حقیقت افشا شد که مدیران شبکه «سی ان ان» به طور فعال جنایات اسرائیل را پنهان می‌کنند تا همدردی و دلسوزی را برای این رژیم بخرند.
سی‌ان‌ان در داستانی که کادربندی آن غیرقابل تصور بود، در مورد آسیب‌های روانی که برخی از سربازان اسرائیلی از مدتی که در غزه گذرانده‌اند و در برخی موارد منجر به خودکشی شده‌اند، گزارش داد.
به طور قطع ارتکاب یک نسل کشی می تواند برای سلامت روان مضر باشد، اما سی ان ان اینطور توضیح داد که اسرائیل برای دفاع از خود وارد جنگ شده و مجبور تحمل بار روانی آن شده است.
در یادداشتی تحت عنوان «او از غزه خارج شد، اما غزه از او بیرون نیامد»، گفته شد که سربازان اسرائیلی قربانیان وقاعی هستند، حتی اگر در حال نسل کشی مردم غزه باشند.
ممنوعیت ورود به غزه
سرانجام، با گذشت یک سال از جنگ نسل کشی اسرائیل که اکنون به سرعت در لبنان گسترش یافته است، برخی صداها با تاخیر بسیار بلند شده و خواستار ورود خبرنگاران خارجی به غزه هستند.
در اقدامی که احتمالا در آستانه انتخابات نوامبر طراحی شده است ده ها تن از اعضای دموکرات کنگره آمریکا به رئیس جمهور «جو بایدن» نامه نوشتند و از او خواستند که اسرائیل را تحت فشار قرار دهد تا مانع ورود روزنامه نگاران به غزه نشود و دسترسی آنها ره به این منطقه باز کند.
البته این اقدام هم برای به دست آوردن آرای رای دهندگانی که در تردید برای رای دادن به «کامالا هریس»، نامزد حزب دموکرات به سر می‌برند، طراحی شد.
این در حالی است که رسانه های غربی در اعتراض به محرومیت خود از غزه در طول یک سال گذشته بسیار کم کاری کرده اند.
این ممکن است تا حدی به دلیل نگرانی برای رفاه آنها باشد، اما نگرانی های بدبینانه تری وجود دارد؛ اینکه کشته شدن روزنامه‌نگاران خارجی در غزه توسط تک تیراندازها، سازمان‌های رسانه‌ای را به رویارویی مستقیم با اسرائیل و ماشین لابی آن که به خوبی روغن کاری شده است، می کشاند.
پژواک هایی از تاریخ
اینکه غرب کمپین جنگ روانی را به راه انداخته و نسل کشی اسرائیل را به عنوان دفاع از خود و مخالفت با تروریسم طبقه بندی کرده و روزنامه نگاران فلسطینی را برای جلوگیری از افشای حقیقت می‌کشد، چیز جدیدی نیست.
جولیان آسانژ، بنیانگذار ویکی لیکس است سالها در زندان امنیتی «بلمارش» لندن حبس شده بود.
روزنامه‌نگاری بی‌سابقه او و افشای تاریک‌ترین اسرار کشورهای غربی به عنوان جاسوسی توصیف شد. جرم او فاش کردن این بود که بریتانیا و آمریکا مرتکب جنایات جنگی سیستماتیک در عراق و افغانستان شده اند.
«سارا» افشاگری که اخیرا از اتاق خبر بی‌بی‌سی استعفا داد به الجزیره گفت که فلسطینی‌ها و حامیان آنها به طور معمول از پوشش خبری منع می‌شوند و یا در معرض سئوالات تحقیرآمیز قرار می‌گیرند.
به گفته سارا، بی‌بی‌سی عمدتا از پذیرش مهمانانی که با آرمان‌های فلسطینی و سازمان‌های حقوق بشری همدل هستند، امتناع می‌کند، در حالی که بررسی پیشینه به ندرت در مورد مهمانان اسرائیلی یا یهودی انجام می شود.
حتی مقامات یکی از بزرگترین گروه های حقوق بشر در جهان، دیده بان حقوق بشر مستقر در نیویورک، به دلیل انتقادات خود از اسرائیل در بی بی سی سانسور شدند و این در حالی است که به مهمانان اسرائیلی یا حامیان اسرائیل اجازه داده می‌شود تا هر چه می خواهند بگویند.
کلام آخر این است که دنیا واقعا وارونه شده است و ظاهر رسانه‌های آزاد غرب نقش مهمی در تلاش برای عادی جلوه دادن دنیای وارونه ما بازی می‌کنند.
نظر شما