سربازان اسرائیلی با لباس زنانه؛ هدف صهاینه از این رفتار تمسخرآمیز چیست؟

خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: رسانه‌های اجتماعی مملو از تصاویر سربازان اسرائیلی است که در غزه و جنوب لبنان نقض حقوق بشر و تخلفاتی را انجام می‌دهند.

اگرچه پیش از این نیز تصاویر جنایات نظامیان کشورهای مختلف مانند حادثه زندان ابوغریب عراق منتشر شده بود، بنابراین جنگ اسرائیل با تمام جزئیات آن علنی است. اقدامات شان را مرتکب می‌شوند و مستند می کنند و سپس به جنایاتشان افتخار می‌کنند.

شاید عجیب ترین چیزی که از ذهن سربازان ارتش اسرائیل بیرون آمده، افتخار آنها به پوشیدن لباس زنانه در غزه و لبنان باشد. تصاویر و فیلم‌ها نشان می‌دهد که سربازان اسرائیلی در خانه‌های خانواده‌های فلسطینی یا لبنانی پس از کشتن یا آواره‌کردن ساکنان‌شان فخر فروشی می‌کنند، به طوری‌که سربازان کمدها را جستجو می‌کنند و لباس‌های زنان خانه‌دار و حتی گاهی لباس‌های کودکان را می‌پوشند.

مهم‌ترین پرسشی که در اینجا مطرح است، این است که چرا سربازان این کار انجام می‌دهند؟ آیا این اقدام یک پدیده شخصی است؟ یا در هسته ساختار ایدئولوژیکی ارتشی است که ادعا می‌کند اخلاقی‌ترین ارتش در جهان است؟ حقوق بین الملل و حقوق بشر درباره چنین اقداماتی چه می‌گوید؟

تحلیل این تصاویر در خانه‌هایی که در جریان درگیری‌های مسلحانه مورد هجوم قرار گرفته‌اند، ابعاد پیچیده روانی و اجتماعی را نشان می‌دهد که بیانگر سبک تهاجمی است که مستلزم تمسخر و تحقیر است. این رفتار مفاهیم عمیقی در ارتباط با مفهوم قدرت و کنترل و سیطره دارد، به طوری که هدف ارتش اشغالگر تحقیر جامعه آواره و اشغال شده و ربودن نمادها فرهنگی و کرامت آن در چارچوب مکانیسم های روانی به منظور تخریب روحیه قربانیان است.

تصاویر چه می گویند؟

تحلیل این تصاویر از منظر روان‌شناختی و اجتماعی ابعاد متعددی مرتبط با رفتار سربازان اسرائیلی در موقعیت‌های اشغال و تجاوز و همچنین تأثیر زور و درگیری بر رفتار انسان‌ها را نشان می‌دهد. نگاهی عمیق‌تر به این تصاویر چندین مسئله را مشخص می کند.

بیان قدرت و کنترل: پوشیدن لباس زنانه در خانه‌هایی که مورد حمله قرار گرفته‌اند، ممکن است بیانگر کنایه‌آمیز قدرت و کنترل و سیطره باشد، هدف ارسال این پیام به آوارگان است که مورد تمسخر قرار گرفته‌اند و حریم خصوصی و دارایی‌شان بدون هیچ احترامی تصرف شد. این رفتار نشان دهنده نوعی گستاخی فرهنگی و تلاش برای تضعیف حیثیت و کرامت صاحبان اصلی مکان است.

تحقیر قربانی و انسانیت زدایی: در این گونه درگیری ها، برخی از سربازان ممکن است به عنوان بخشی از جنگ روانی به رفتارهایی متوسل شوند که هدف آنها تحقیر و تحقیر قربانیان است. پوشیدن لباس زنانه قربانیان، تلاشی برای نشان دادن برتری نظامی با توهین به جنبه اخلاقی و فرهنگی قربانی است، به طوری که فرد آواره احساس کند حتی لباس و حریم خصوصی او دیگر در امان نیست.

رهایی از فشار روانی:در اغلب اوقات، سربازان شرکت کننده در درگیری‌ها به رفتارهای غیرعادی به عنوان راهی برای تخلیه تنش ناشی از جنگ و فشارهای روانی مرتبط با آن متوسل می‌شوند. طعنه و طنز ممکن است به عنوان یک مکانیسم دفاعی روانی برای تسکین احساس ترس یا گناه استفاده شود.

عکاسی برای تأثیر رسانه‌ای: گرفتن و انتشار تصاویری از این نوع، یک تأثیر رسانه‌ای مورد نظر دارد، به طوری که سربازان یا کسانی که تصاویر را منتشر می کنند، به دنبال ترویج تصویر قدرت و تحقیر جامعه اشغال شده برای مخاطبان‌شان هستند که می توان از آن برای ایجاد احساس برتری و بی تفاوتی نسبت به رنج انسانی قربانیان استفاده کرد.

استفاده از نمادهای فرهنگی: در فرهنگ های عربی، لباس زنانه نماد شرافت و عفت است و در اینجا به عنوان ابزاری برای تمسخر استفاده می شود که نشان دهنده تلاش برای بازیچه قراردادن نمادهای فرهنگی و بهره برداری از آنها برای تحقیر است.

در مجموع، این رفتار نشان دهنده تحقیر قربانیان است که نشان می دهد که چگونه درگیری مسلحانه به عادی سازی رفتارهای تحقیرآمیز و غیرانسانی ارتش اشغالگر منجرشود و بدون شک گرایشی سادیستی عاری از هرگونه همدردی انسانی است.

آیا چنین اعمالی در جاهای دیگر دنیا وجود دارد که مشابه آنها یا نزدیک به آنها باشد؟

مشاهده تصاویر سربازان اسرائیلی در جریان حمله به غزه و لبنان در حال انجام این اقدامات غیرانسانی،  اقدامات مشابهی را به ذهن متبادر می کند که مربوط به تمسخر یا تحقیر مردم محلی و تحقیر نمادهای فرهنگی آنها است که مناطق مختلف مورد درگیری در سراسر جهان دیده است شده است و بخشی از جنگ روانی به شمار می‌آید که هدف آن تضعیف روحیه جوامع اشغال شده یا مورد هدف است.

در اینجا چند نمونه به چند نمونه از رویدادها اشاره می‌شود:

۱- جنگ عراق (۲۰۰۳-۲۰۱۱): در جریان حمله آمریکا به عراق، تصاویری از سربازان آمریکایی در زندان ابوغریب منتشر شد که در حال شکنجه و تحقیر اسرای عراقی به شیوه های تحقیرآمیز بودند. این تصاویر بخشی از تحقیر و شکنجه روانی با هدف شکستن روحیه زندانیان و به طور کلی جامعه عراق بود و این تصاویر محکومیت گسترده بین المللی را برانگیخت.

۲- جنگ بوسنی (۱۹۹۲-۱۹۹۵): در طول جنگ بوسنی، مسلمانان بوسنیایی به دست نیروهای صرب مورد نسل کشی قرار گرفتند، به طوری که روستاها مورد هجوم قرار گرفتند و مردم وحشت زده شدند، زنان مورد حملات سیستماتیک قرار گرفتند و از نمادهای فرهنگی به عنوان وسیله تحقیر استفاده شد. این اقدامات با هدف توهین و ایجاد تحقیر روانی انجام شد و مناسک، آداب و رسوم و نمادهای مذهبی مسلمانان به عنوان بخشی از فرآیند پاکسازی قومی هدف قرار گرفت.

۳- ارتش اشغالگر اسرائیل: در چندین مورد ثبت شده، سربازان اسرائیلی خانه‌های فلسطینی‌ها را تخریب کردند، پیام‌های توهین‌آمیز بر دیوارها نوشتند یا به نمادهای مذهبی و فرهنگی جامعه فلسطین هتک حرمت کردند. این اقدامات معمولاً شامل رفتارهایی است که حرمت خانه ها و اموال خصوصی فلسطینیان را به چالش می کشد و هدف آن شکستن روحیه آنها و نشان دادن سیطره سربازان است.

۴- آفریقای جنوبی (رژیم آپارتاید): در دوران رژیم آپارتاید از ابزارهای مشابهی برای تحقیر روانی استفاده می شد، زیرا سربازان یا پلیس با ساکنان سیاهپوست به شیوه‌های نمایشی با هدف تحقیر آنها و سلب حیثیت و کرامت‌شان آنها از جمله شکستن خانه‌های آنها یا ورود بدون اجازه به منازل برخورد می کردند. این اقدامات ایجاد احساس درماندگی و حقارت در جمعیت سیاه پوست را دنبال می‌کرد.

۵- جنگ الجزایر (۱۹۵۴-۱۹۶۲): در طول اشغال الجزایر توسط فرانسه ، بسیاری از الجزایر در معرض تحقیر و سرکوب سیستماتیک قرار گرفتند  که شامل حمله به خانه‌های آنها و تمسخر سنت‌های‌شان بود. نیروهای فرانسوی به تخریب روستاها و تحقیر نمادهای فرهنگی و مذهبی الجزایر به عنوان بخشی از سیاست فشار روانی و شکستن اراده مقاومت اقدام می‌کردند.

در همه این موارد ، تمسخر فرهنگ محلی یا نمادها راهی برای تقویت کنترل روانشناختی و ایجاد احساس شکست در بین جمعیت هدفمند بود که به نظر می رسد که درگیری‌ها می تواند به سطح‌های ظلم و خشونت روانی برخلاف درگیری‌های نظامی مستقیم برسد.

آیا این رفتار سربازان اسرائیلی بر خلاف حقوق بین الملل و منشورهای بشردوستانه است؟

با بررسی مقالات حقوقی مرتبط ، رفتار سربازان اسرائیلی همانطور که در تصاویر به نظر می رسد خلاف قوانین بین المللی و منشورهای حقوق بشر به شمار می‌آید. قوانین و استانداردهای بین المللی وجود دارد که رفتار نیروهای نظامی را هنگام درگیری های مسلح تنظیم می کند و هدف آن محافظت از حقوق غیرنظامیان و محافظت از عزت و کرامت آنهاست.

کنوانسیون های ژنو (۱۹۴۹): در متن کنوانسیون های ژنو به ویژه اولین پروتکل آن  آمده است که از غیرنظامیان باید دربرابر هرگونه تعدی به کرامت و عزت‌شان از جمله اهانت ، تمسخر و رفتار تحقیرآمیز محافظت شود. هر اقدامی که شامل سوءاستفاده از غیرنظامیان یا اموال آنها یا نقض حریم خصوصی‌شان باشد ، نقض این توافق نامه ها به شمار می‌آید.

ماده ۲۷ کنوانسیون چهارم به ویژه «احترام به آبرو و حقوق خانواده» تاکید دارد و از هر عملی که توهین به غیرنظامیان باشد ، مانند بازیچه قراردادن اموال آنها یا توهین به نمادهای فرهنگی‌شان جلوگیری می کند.

حقوق بین الملل حقوق بشر: حقوق بین الملل حقوق بشر بر حمایت از کرامت انسانی تأکید می کند ، و هرگونه عمل توهین آمیز یا توهین آمیز برای شخص یا جامعه به عنوان هدف قرار دادن عزت و نقض حقوق آنها است. اقداماتی که شامل تمسخر لباس یا دارایی شخصی قربانیان است ، ابراز حمله به عزت شخصی است.

قانون بین المللی حقوق بشر: قانون بین المللی حقوق بشر برحمایت از کرامت انسانی تاکید می‌کند و هرگونه عمل توهین آمیز و موهن به شخص یا جامعه برای هدف قراردادن کرامت‌شان و نقض حقوق‌شان محکوم شده است که اقداماتی شامل تمسخر لباس یا اموال شخصی قربانیان را دربرمی‌گیرد که تعدی به کرامت شخصی به شمار می‌آید.

هنجارهای انسانی و اخلاقی: هدف قرار دادن اموال خصوصی و تمسخر آنها به ویژه لباس های نمادین زنان یا نمادهای فرهنگی ، یک رفتار غیراخلاقی است و با هنجارهای انسانی که خواستار احترام به عزت و کرامت مردم است حتی درجنگ مغایرت دارد.

 دادگاه بین المللی جنایی:در بعضی موارد می توان اینگونه اقدامات را جنایت جنگی دانست، زمانی که بخشی از یک سیاست یا رفتار منظم برای توهین به ساکنان غیرنظامی یا آوارگان اجباری باشد. 

دادگاه کیفری بین المللی توهین و تعدی به کرامت خواه جسمی خواه روانی را در چارچوب اقداماتی می داند که طبق ماده ۸ نظام اساسی آن می تواند جنایات جنگی در نظر گرفته شود.

کمیته بین المللی صلیب سرخ(ICRC) : کمیته بین المللی صلیب سرخ چنین شیوه هایی را نقض اخلاق نظامی تعریف می کند که اعضای نیروهای مسلح را موظف می کند تا به کرامت غیرنظامیان احترام بگذارند و درگیر رفتارهای تحقیرآمیز یا غیرانسانی نشوند.

به طور کلی می توان گفت که اقدامات سربازان اسرائیلی که شامل تمسخر غیرنظامیان فلسطینی و لبنانی و دارایی‌شان اشت ، بر خلاف حقوق بین الملل و هنجارهای بشردوستانه به شمار می‌آید ومی توان آن را نقض کرامت انسانی و حقوق غیرنظامیان در درگیری‌های مسلحانه دانست.