خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: همه جا سخن از این است که ترامپ دوره دوم یک فاجعه برای فلسطینی‌ها خواهد بود، زیرا ترامپ دوره اول با کارهایی که انجام داد آرمان ملی فلسطین را به طور کامل دفن کرد، اما به گفته تحلیلگران مقاومت فلسطینی‌ها در یک سال گذشته که قطعا پس از این همه ادامه خواهد داشت، همه این معادلات را بر هم خواهد زد.
این یک واقعیت است که در دوره اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ، آمریکا به طور کامل توسط گروه‌های راست مذهبی صهیونیست هدایت می‌شد.
در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ، واشنگتن به یک زمین بازی سیاست برای جنبش شهرک‌نشینان یهودی تبدیل شد و «دیوید فریدمن»، سفیر سابق آمریکا در اسرائیل بی شرمانه با آن همسو بود.
در نتیجه، ترامپ دوره اول با به رسمیت شناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل و انتقال سفارت آمریکا به آنجا، سیاست‌های چندین دهه‌ای را تغییر داد.او با بستن دفتر سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) در واشنگتن ارتباط با تشکیلات خودگردان فلسطینرا قطع کرد. همچنین به اسرائیل اجازه داد بلندی‌های جولان را ضمیمه اراضی اشغالی کند. ترامپ از توافق هسته ای با ایران خارج شد و «قاسم سلیمانی» قدرتمندترین ژنرال و دیپلمات ایرانی در منطقه را ترور کرد.
اما بدترین اقدام ترامپ که آسیب زیادی به مبارزات فلسطینی‌ها برای آزادی، وارد کرد، حمایت ترامپ از «پیمان ابراهیم» بود.
در روز ششم اکتبر ۲۰۲۳، یک روز قبل از عملیات طوفات‌الاقصی، آرمان فلسطین کاملا مرده بود؛ مبارزات فلسطینی‌ها برای تعیین سرنوشت خود دیگر رمقی نداشت و تمام صحبت‌های دیپلماتیک درباره تصمیم قریب‌الوقوع عربستان برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل بود.
به راحتی می توان استدلال کرد که دوره دوم ترامپ برای فلسطینی‌ها حتی بدتر از دوره اول او خواهد بود.
وحشیانه‌ترین تکانه‌ها
این بار و با توجه به اینکه حزب جمهوری خواه کنترل هر دو مجلس کنگره و سنا را در دست دارد، هیچکس نیست که انگیزه‌های رئیس جمهور را اصلاح کند.
از این گذشته، کتاب فریدمن با عنوان «یک دولت یهودی: آخرین، بهترین امید برای حل و فصل مناقشه اسرائیل و فلسطین» قائل بر این است که آمریکا وظیفه مقدسی برای حمایت از الحاق کرانه باختری به اسرائیل دارد و ترامپ را بهترین گزینه برای این کار می‌داند.
بنابراین ترامپ دوره دوم صرفا تغییرات ارضی دیگری مانند الحاق منطقه C در کرانه باختری اشغالی، تقسیم دائمی غزه، بازگشت شهرک‌های اسرائیلی به شمال غزه و پاکسازی منطقه مرزی در جنوب لبنان را در دستور کار قرار خواهد داد و همه این‌ها می تواند بدون شک بدون حتی یک نیش ترمز در این دوره از ریاست ترامپ انجام شود.
عواقب جبران ناپذیر
دولت آمریکا در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ نه تنها چشم انداز راه حل دو کشور در سرزمین‌های اشغالی را مدفون کرد، بلکه در کنار آن رویای صهیونیستی یک کشور یهودی لیبرال، سکولار و دموکراتیک را نیز دفن کرد.
نسخه یک کشور لیبرال وسیله اصلی توسعه اسرائیل بود که با نفوذ عمیق به فلسطین تاریخی ایجاد می‌شد، اما با چراغ سبز کامل ترامپ به نتانیاهو، نیروهای مذهبی صهیونیستی که زمانی به عنوان حاشیه و حتی تروریست شناخته می شدند، مانند ایتامار بن گویر، سیاستمدار راست افراطی به جریان اصلی تبدیل شدند.
این به طور اساسی کل پروژه ایجاد اسرائیل به عنوان دولت مسلط بین رودخانه و دریا را تغییر داد و اسرائیل ناگهان تبدیل به موجودیتی شد که توسط متعصبان مذهبی اداره می‌شود؛ توسط افرادی که مایل به تسطیح قبه الصخره و مسجد الاقصی هستند.
دومین تغییری که اولین دوره ریاست جمهوری ترامپ ایجاد کرد یا بهتر بگوییم تکمیل شد در اذهان فلسطینی رخ داد.
یک نسل کامل از فلسطینی‌ها که پس از توافق اسلو متولد شدند به این نتیجه رسیدند که تمام راه های سیاسی برای پایان دادن به اشغال مسدود شده است. دیگر هیچ معنایی در به رسمیت شناختن اسرائیل وجود نداشت، چه رسد به تلاش برای یافتن کسی در آن برای گفتگو.
گفتگو با اسرائیل به یک تمرین بی معنی تبدیل شد و مسیر سیاسی نه تنها در داخل فلسطین، بلکه در خارج از آن مسدود شده بود.
«جو بایدن»، رئیس‌جمهوری آمریکا و «آنتونی بلینکن»، وزیر امور خارجه‌اش نیز تمام دستاوردهای اولین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ و از همه مهم‌تر «پیمان ابراهیم» را در جای خود حفظ کردند .
جایی برای مذاکره نیست
دو رای پارلمان اسرائیل که به اتفاق آرا تصویب شد و شامل قانون وتوی تشکیل یک کشور فلسطینی و قانون ممنوعیت آژانس سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی (آنروا) عزم فلسطینی‌ها را برای ممنوعیت هرگونه مذاکره با اسرائیل جزم کرده است.
در اسرائیل عمیقا تقسیم شده، تنها چیزی که همه یهودیان می‌توانستند بر سر آن توافق کنند این دو اقدام بود که اساسا می‌تواند زندگی را برای فلسطینی‌ها غیرممکن کند.
در چنین شرایطی تنها دو راه حل برای فلسطینی‌ها وجود دارد: کاری نکنیم و بمیریم، یا مقاومت کنیم و بمیریم اگر نگوییم میلیون‌ها نفر، حداقل صدها هزار نفر به گزینه دوم اعتقاد دارند.
امید به آینده
با گذشت یک سال، هنوز هیچ پروژه معتبری برای استقرار دولتی در غزه که اجازه خروج نیروهای اسرائیلی را بدهد، وجود ندارد. تنها دولت غزه پس از جنگ که می تواند موفق شود، یک دولت تکنوکرات خواهد بود که با حماس موافق باشد و این به خودی خود نشان دهنده تحقیر بزرگی برای نتانیاهو و قول ارتش برای سرکوب جنبش مقاومت است.
ترامپ هر چه انجام دهد، مقیاس مقاومت فلسطین در طول این جنگ نشان داده است که برگ برنده در دست رهبران افراطی در اسرائیل یا واشنگتن نیست بلکه در دست مردم فلسطین و سراسر خاورمیانه است.
این بزرگترین امید برای آینده است. هرگز در تاریخ انتخابات آمریکا، فلسطین عاملی برای دور کردن رای جوانان از حزب دموکرات نبوده است. از این پس، هیچ رهبر دموکراتی که بخواهد ائتلاف خود را بازسازی کند، نمی تواند رای فلسطینی‌ها، اعراب و مسلمانان را نادیده بگیرد.
ترامپ هم که با کمک نتانیاهو، رویای لیبرال دموکراسی صهیونیستی را نابود کرده است و این خود دستاورد بزرگی برای فلسطینی‌هاست. در دوره دوم، او فقط روز پایان اشغالگری را تسریع خواهد کرد.
نظر شما