به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از عربی۲۱، پایگاه خبری انگلیسی «میدل ایست» در گزارشی نوشت: آمریکا برای چهل و نهمین بار از حق وتوی خود علیه قطعنامه های شورای امنیت مربوط به اسرائیل استفاده کرد.
در این گزارش آمده است: وتو برای یک سال کامل نشان دهنده پوشش دیپلماتیک آمریکا برای اسرائیل است. در زمانی که این رژیم جنگ خود علیه غزه را ادامه می دهد و ماه گذشته حمله خود به لبنان را گسترش داده است.
با این حال، این حمایت دیپلماتیک از سوی واشنگتن از اسرائیل چیز جدیدی نیست و برای چندین دهه است که این مسئله ادامه دارد. علاوه بر حمایت دیپلماتیک هر سال نزدیک به سه میلیارد دلار کمک نظامی به اسرائیل می دهد، ایالات متحده همچنین بزرگترین متحد اسرائیل در این سازمان بینالمللی است که بسیاری از حق وتو استفاده کرده است.
به گزارش کتابخانه مجازی یهودی، ایالات متحده ۴۸ بار از حق وتو در پیش نویسهای قطعنامههای شورای امنیت مربوط به اسرائیل استفاده کرده است که اولین بار در سال ۱۹۷۰ از حق وتو برای اسرائیل استفاده کرد.
قطعنامه S/۱۰۷۸۴ اولین وتو است که در آن نسبت به وضعیت رو به وخامت خاورمیانه نگرانی عمیق اعلام شد. در این زمان اسرائیل مرزهای لبنان را هدف قرار داد. در آن زمان پیش نویس قطعنامه توسط گینه، یوگسلاوی سابق و سومالی تهیه شد و ایالات متحده تنها کشوری بود که از وتوی خود علیه قطعنامه استفاده کرد، پاناما از رای دادن خودداری کرد.
ایالات متحده همچنین چندین قطعنامه مشابه را در سال های بعد وتو کرد.
در سال ۱۹۷۵، سالی که جنگ داخلی در لبنان آغاز شد، قطعنامه S/۱۱۸۹۸ از اسرائیل خواست تا به سرعت تمام حملات نظامی علیه لبنان را متوقف کند. بار دیگر، ایالات متحده به تنهایی از حق وتو خود استفاده کرد.
در سال ۱۹۸۲، سالی که خشونتآمیزترین حملات اسرائیل به لبنان انجام شد، اسپانیا پیشنویس قطعنامهای را ارائه کرد که در آن از اسرائیل میخواهد تمام نیروهای نظامی خود را به سرعت و بدون قید و شرط به مرزهای بینالمللی به رسمیت شناختهشده لبنان ظرف شش ساعت خارج کند که واشنگتن نیز آن را وتو کرد.
ایالات متحده همچنین قطعنامههای مشابه را در سال های ۱۹۸۵، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۸ وتو کرد.
جنگ داخلی لبنان در سال ۱۹۹۰ پایان یافت، اما اسرائیل تا سال ۲۰۰۰ از جنوب این کشور عقب نشینی نکرد.
در ادامه گزارش آمده است که مسئله وضعیت نهایی قدس است که در متن توافقنامه اسلو تنها در مراحل پایانی هرگونه توافق صلح بین اسرائیل و فلسطین مورد بحث قرار گیرد، مدتهاست که هدف وتوی آمریکا در سازمان ملل بوده است.
پیش نویس قطعنامه S/۱۲۰۲۲ که در سال ۱۹۷۶ ارائه شد، از اسرائیل خواست از امکان مقدس تحت اشغال خود محافظت کند.
در این پیش نویس نگرانی عمیقی در مورد اقدامات مقامات اسرائیلی وجود دارد که منجر به وضعیت خطرناک کنونی شده است، از جمله اقدامات سیستماتیک تغییر ویژگی فیزیکی، فرهنگی، جمعیتی و مذهبی سرزمین های اشغالی است.
ایالات متحده تنها کشوری بود که علیه این پیش نویس رای منفی داد.
در سال ۱۹۷۶، همچنین ایالات متحده قطعنامه ای را وتو کرد که از اسرائیل خواسته بود از تمام اراضی فلسطین عقب نشینی کند که بریتانیا، سوئد و ایتالیا رای ممتنع دادند.
متن پیش نویس تونس که در سال ۱۹۸۰ ارائه شد، بر «حقوق مسلم مردم فلسطین» تأکید داشت. ایالات متحده به آن رای منفی داد و بریتانیا، فرانسه، نروژ و پرتغال رای ممتنع دادند.
در سال ۱۹۸۲، مراکش، ایران، اردن و اوگاندا پیشنویس قطعنامهای را پس از تیراندازی یک سرباز اسرائیلی به نمازگزاران که منجر به شهادت دو نفر در داخل مسجد الاقصی در قدسشد، ارائه کردند.
در این پیش نویس از مقامات اشغالگر خواسته شده است که به شدت به مفاد کنوانسیون چهارم ژنو و اصول حقوق بینالملل حاکم بر اشغالگر نظامی پایبند بوده و آنها را با جدیت اجرا کنند و از ایجاد هرگونه مانع در انجام وظایف محوله به شورای عالی اسلامی در قدس خودداری کنند.
در این متن از مسجد الاقصی در شهر قدیمی قدس به عنوان «یکی از مقدسترین مکانها برای بشریت» یاد شده است.
در متن پیش نویس آمده است که وضعیت منحصربهفرد قدس به خصوص نیاز به حقاظت و صیانت از بعد معنوی و مذهبی اماکن مقدس این شهردارد.
در سال ۱۹۸۶، ایالات متحده پیش نویس متن دیگری را وتو کرد که از اسرائیل خواسته بود به اماکن مقدس اسلامی احترام بگذارد.
ایالات متحده تنها در سال های ۱۹۸۳، ۱۹۹۷ و ۲۰۱۱ قطعنامه های محکومیت شهرک سازی های اسرائیل را که طبق قوانین بین المللی غیرقانونی است، مسدود کرد.
میدل ایست براساس آمار کتابخانه یهودی اعلام کرد: در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ میلادی، ایالات متحده از درخواست از اسرائیل برای توقف جنگها علیه غزه که در مجموع صدها غیرنظامی شهید شدند، خودداری کرد.
در اواخر سال ۲۰۱۶، قبل از روی کار آمدن دونالد ترامپ، دولت باراک اوباما، رئیسجمهوری پیشین آمریکا از رایگیری درباره شهرکسازیهای اسرائیلی خودداری کرد. این اولین بار در چهار دهه گذشته بود که قطعنامهای در سازمان ملل در محکومیت اسرائیل به تصویب رسید.
این در حالی بود که ایالات متحده در سال ۲۰۱۱ رأی مشابهی را وتو کرد، تنها زمانی که دولت اوباما در دوران ریاست جمهوری اش از حق وتو استفاده کرد.
سامانتا پاور، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد، با اشاره به عدم پیشرفت ملموس درباره روند صلح می گوید که نمی توان همزمان از گسترش شهرک سازی اسرائیل دفاع کرد و از راه حل دو کشوری که به درگیری پایان میدهد، نیز دفاع کرد. بنابراین باید بین شهرک سازی و جدایی یکی انتخاب شود.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اشغالگر اسرائیل، میگوید که این اقدامی «شرم آور» از سوی ایالات متحده است.
دولت قبلی ترامپ دوره جدیدی از دیپلماسی طرفدار اسرائیل را در سازمان ملل آغاز کرد. به طوری که در ژوئن ۲۰۱۸، دولت ایالات متحده از شورای حقوق بشر سازمان ملل خارج شد و این شورای را سوگیری علیه اسرائیل متهم کرد و دولت ترامپ نیز از وتوی خود علیه بسیاری از قطعنامهها استفاده کرد.
در اواخر سال ۲۰۱۷، واشنگتن از حق وتوی خود علیه پیش نویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل استفاده کرد که اقدام ترامپ برای به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل را رد می کرد.
چند ماه بعد، در ژوئن ۲۰۱۸، آمریکا طرحی را که کویت در محکومیت استفاده اسرائیل از زور علیه غیرنظامیان فلسطینی تدوین کرده بود وتو کرد. نیروهای اسرائیلی در جریان تظاهرات «راهپیمایی بازگشت» در غزه دهها معترض مسالمت آمیز را کشتند.
در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تا امروز، آمریکا چهار قطعنامه مختلف برای آتش بس و پایان جنگ در غزه را وتو کرده است.
واشنگتن همچنین از قطعنامه به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان عضو سازمان ملل متحد جلوگیری کرد.
بسیاری از رهبران جهان تلاش های آمریکا برای جلوگیری از درخواست آتش بس در سازمان بین المللی را محکوم کردند و متحدان غربی واشنگتن نیز از عدم تصویب این اقدامات ابراز تاسف کردند.
نظر شما