به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و احتماع خبرگزاری شبستان: هم‌اندیشی «ازدواج پلتفرمی، رویکردهای فرهنگی و اجتماعی در اعتمادسازی برای ازدواج پلتفرمی» عصر امروز سه‌شنبه ۶ آذر با سخنرانی «سید مهدی ناظمی» پژوهشگر و استاد دانشگاه؛ «عاطفه خادمی» عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی؛ «مریم اردبیلی» مدیر کل امور بانوان شهرداری تهران، در موسسه تبیان برگزار شد.
در ابتدای این نشست «مریم پاکرو» با اشاره به اینکه سامانه «همدم» در ۲۱ تیر سال ۱۴۰۱ رونمایی شد، اظهار کرد: با این وجود اما پیشینه اصلی ایجاد و راه‌اندازی این سامانه بیش از این است؛ این سامانه به عنوان دستیار خانواده‌ها برای ازدواج افراد بوده و قبل و حین و بعد از ازدواج، افراد جامعه را با کمک روش‌های علمی و ابزار جدید یاری می‌دهد.
مدیر شبکه مُعَرفان و مسئول آموزش سامانه همدم تصریح کرد: فعالیت این سامانه و پیشینه آن به سال ۱۳۹۲ بر می‌گردد که موسسه «تبیان» می‌خواست سنت واسطه‌گری در امر ازدواج را احیا کند؛ در آن زمان به مدت یکسال به صورت پایش در استان تهران دنبال معرف‌های ازدواج می‌گشتند و روش‌ها را برای پیشبرد اهداف بررسی می‌کردند؛ در این راستا تعداد زیادی معرف در سطح استان شناسایی شدند و بعد از آن هم از روان‌شناسان خبره کمک گرفتند و در نهایت ما توانستیم از سال ۱۳۹۳ کار را شروع کنیم که طی آن به مدت یکسال به صورت آزمایشی، همسان‌گزینی تبیان آغاز شد که در آن سال بیش از ۶۰۰ معرف شناسایی شدند.
وی افزود: از همان ابتدا روش کار بر پایه کمک گرفتن از خانواده‌ها شکل گرفت، همچنین در کمک گرفتن از روان‌شناسان سعی می‌کردیم روش ایرانی اسلامی را به کار بگیریم و چراکه این پلتفرم برای مردم این کشور بود لذا باید مطابق با فرهنگ و ارزش‌های همین مرز و بوم و مردم‌اش طراحی می‌شد و فعالیت می‌کرد؛ در نهایت نتیجه کار این شد که در ۱۳۹۴ با کمک وزارت ورزش و جوانان رونمایی رسمی از سامانه همسان‌گزینی تبیان داشته باشیم که در زمان خودش حدود ۸۵ هزار نفر را جذب کرد؛ آن سال حدود سه هزار و ۷۰۰ ازدواج ثبت شد.
پاکرو گفت: درخواست کاربران در آن زمان این بود که به روند کار سرعت داده شود، همچنین سایر استان‌ها با اطلاع از راه‌اندازی چنین سامانه‌ای درخواست داشتند تا این سامانه برای آنها نیز فعال شود، آن زمان سایت بود اما بسیاری هم این درخواست را داشتند که بشود این سامانه روی تلفن همراه بز شود که در نهایت سامانه همدم در سال ۱۴۰۱ رونمایی شد و امکانات مختلفی مثل مجله آموزشی، همدم‌یاب و بسیاری دیگر از مولفه‌ها را درون خود جای داد.
این مدرس مهارت‌های ارتباطی و تسهیل‌گر حوزه ازدواج تصریح کرد: کاربر در بدو ورود و ثبت‌نام با پنج گزینه پیشنهادی پلتفرم مواجه می‌شود که این پنج پیشنهاد رایگان و پیشنهاد هوش مصنوعی هستند، سپس در مرحله اول، مشاوره و روان‌شناسی در دو مرحله انجام می‌شود؛ وقتی پیشنهاد مطرح و طرف مقابل بپذیرد اطلاعات در اختیار معرف قرار گرفته و دو طرف در پناه خانواده با یکدیگر ملاقات می‌کنند و اگر معرف موفق شود این آشنایی منجر به ازدواج می‌شود.
وی با بیان اینکه تاکنون ۶۵۰ هزار بار دانلود سامانه همدم داشتیم،ادامه داد: همچنین دو میلیون و ۴۵۰ هزار جست‌وجو در سامانه داشته‌ایم، معرفی‌ها نتایج خوبی داشته و از سال ۱۳۹۳ تاکنون چهار هزار و ۴۰۰ ازدواج داشتیم؛ البته از این میان ۶ مورد از ازدواج‌ها به نتیجه نرسید و علت عدم توجه به توصیه‌های همدم و طی کردن مراحل بود.
پاکرو گفت: در حال حاضر درصد مقاومت در برابر این سبک ازدواج کم شده است، از ابتدای طرح همسان‌گزینی تبیان این مساله مطرح بود که خیلی ها می‌گفتند آیا می‌خواهید از داخل سایت و گوشی همسر پیدا کنید؟ من پاسخ‌ام این است که مگر فرزندان ما پس از اخذ دبپلم به سامانه سنجش مراجعه نمی‌کنند؟ روز آزمون هم می‌روند روی یک صندلی می‌نشینند و امتحان می‌دهند، لذا درست است که این اتفاق در فضای مجازی رقم می‌خورد اما در این پلتفرم راستی‌آزمایی می کنیم و زمانی که پای معرفی به میان بیاید طرفین باید یکدیگر را حضوری ملاقات کنند.
وی گفت: پس از پنج گزینه پیشنهادی، اگر باز هم مخاطب به نیجه نرسید باید بسته بخرد و علت این مساله آن است که به هرحال سامانه‌هایی که به این شکل فعالیت دارند و روی پای خودشان کار می‌کنند باید منابع درآمد داشته باشند تا معرف‌های ازدواج بتوانند مساعدت کنند.
در ادامه عاطفه خادمی با اشاره به مفهوم اطمینان‌بخشی و اطمینان‌دهی و از سوی دیگر بحث عرف و رویه‌های جاری در سنت و فرهنگ خانواده‌های ایرانی ، گفت: میزان انطباق ما با تغییر و تحولات دنیای امروز و آنچه در حوزه رسانه و ارتباطات شکل می‌گیرد باید با توجه به اقتضائات خانواده و جامعه ایرانی باشد، ما در هر دو این موارد ظرفیت‌ها و حساسیت‌هایی را داریم؛ هنوز خانواده در فرهنگ ایرانی ریشه‌دار است و فرهنگ و طبقه و قومیت جزو شاخص‌هایی است که در فضای همسان‌گزینی موضوعیت دارند.
عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی ادامه داد: در وجه ایجابی، شما با نسل جدیدی مواجهه دارید که بر اساس اقتضائات سبک زندگی مدرن می‌اندیشد و طراحی می‌کند، حال امکانی که نیازمندی‌های نسل جوان را بر سنت و فزهنگ گره بزند رویکردی نظیر این پلتفرم است که می‌تواند ایجاد فرصت کند اما آنچه مهم است تمرکز بر روایت‌سازی بر داستان است؛
روایت‌سازی از این پلتفرم و اینکه به عنوان دستیار خانواده قلمداد شود نَه اینکه ابزاری است تا ازدواج را از دل خانواده دور کند، باید بحث اطمینان‌سازی برای خانواده ایرانی نسبت به این پلتفرم مورد توجه فراوان باشد.
وی گفت: ملاحظه جدی‌تر این است که این پلتفرم در جه جغرافیایی قرار است نقش‌آفرینی کند؛ قطعا ورود این پلتفرم در مناطقی که مسائل مرتبط با حوزه خانواده و زنان با چالش های جدی مواجه است، جای بحث دارد چراکه باید دید این پلتفرم چه تناسبی با عرف و رویه این اقلیم‌ها دارد؛ ضمن اینکه باید در نظر بگیریم که اصالت مفهوم عشق در خانواده ایرانی هنوز ریشه و جایگاه دارد؛ متاسفانه جزیره‌ای عمل کردن در اقدامات راهبردی سنت جاری و ساری ماست. این تصویرگری که اکنون وجود دارد مبنی بر اینکه پلتفرمی نظیر آنچه که امروز در مورد آن بحث کردیم نمی‌تواند شبکه هماهنگی بسازد یک چالش جدی است که امیدواریم ظرفیت تبیان بتواند نسبت به هم‌افزا کردن ظرفیت‌ها در این عرصه فعالیت خود را گسترش دهد.
در ادامه «مریم اردبیلی» با اشاره به بحث مناسب‌یابی و همسان‌گزینی به کمک یک سایت و پلتفرم گفت: اینکه ترکیب عرصه فناوری و مسایل مربوط به زندگی را ارایه کنیم در نگاه اول یک ترکیب اولیه است، اینکه بگوییم یک سری افراد هستند و ما مشاوره‌ها و آموزش و کمک ارایه میکنیم تا افراد گزینه مناسبت خود را پیدا کنند، باید در این عرصه حساس به مولفه‌های مختلفی توجه کرد، از همان بدو ورود افراد به پلتفرم و ثبت‌نام، محور انسانی و حضور افراد متخصص و فرآیند نرمال که در سایت ارایه شده است، به هر روی ارایه چنین پلتفرم‌هایی نیازمند آن است که بیشتر در این عرصه کار شود؛ به هر روی بالا رفتن سن ازدواج، مشکلات این سیر، مسایل مربوط به خانواده و بسیاری از مولفه‌های دیگر را باید در قالب یک منظومه مورد توجه قرار داد.
در بخش دیگری از این نشست «سید مهدی ناظمی» با بیان اینکه دنیای امروز دنیایی است که ما را به سمت تجربه نهادها و روش‌های جدید دعوت می‌کند؛ افزود: هریک از این موارد عمدتا با تکنولوژی و رسانه ارتباط دارند؛ من شخصا روی روش‌های سنتی تعصب دارم. این پلتفرم‌ها یک وجهی از ناگزیری ما در تجربه جهان امروز هستند؛ یعنی ما ناگزیریم که از این موارد استفاده کنیم تا زیست خودمان را با جهان فعلی بهتر هماهنگ کنیم؛ اما نکته ای که شاید کمتر به آن دقت میکنیم این است که با آمدن این تجربه‌های جدید چه چیزی را از دست می‌دهیم؟
این استاد دانشگاه ادامه داد: در تجربه بسترهای جدید که مبتنی بر تکنولوژی‌های نوین هستند فقط در پی به دست آوردن نیستیم و اساسا چنین طرز تفکری یک تصور خیالی است، ما در این میدان قطعا چیزهایی را هم از دست می‌دهیم، اصل به دست آوردن و از دست دادن گریز ناپذیر است؛ به هرحال التفات و هزینه در این مسیر و آن مقدار که از وجودمان برای این مساله صرف میکنیم باعث می‌شود تا به همان میزان آنچه که سنت به ما موهبت کرده است را از دست بدهیم، ما می‌توانیم تلاش کنیم کمتر به دست بیاوریم یا بیشتر به دست بیاوریم، این اتفاق خود به خود از مهمترین تجارب زندگی است، حال اگر ازدواج فرزند ما از طریق پلتفرم باشد طبیعی است که با تجربه‌های روزگار گذشته و دوران ما تفاوت دارد، آنها تجربه ما قدیمی‌ها را ندارند، از سوی دیگر مفهوم عشق در جهان امروز کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود؛ به نظر من اگر اشتیاقی را که نسبت به تکنولوژی‌ها وجود دارد مدیریت نکنیم قطعا در ساختار اجتماعی اقلیم‌ها اختلال ایجاد خواهیم کرد.
وی گفت: من فلسفه وجودی این بسترها (پلتفرم‌ها) را حل معضل جدید ما در جهان مدرن می‌دانم؛ طبیعتا وقتی این مسائل ملموس شود از سوی دیگر وسواس‌ها در مورد این نرم‌افزارها کمتر خواهد شد، به نظر من این بستر (پلتفرم همدم) بسیار مدیر پسند طراحی شده است اما اگر قرار بر این باشد که از این بسترها به طور جدی استفاده کنیم تا جامعه سراغ بسترها و پلتفرم‌های غیربومی نروند باید بهتر عمل کرده و تصور نکنیم که قرار است با این پلتفرم‌ها مسئولیت شخصی افرا درا پر کنیمف ما باید برای ابقای بخش های مختلف تلاش کنیم.
گفتنی است: سامانه همدم به محوریت خانواده توجه داشته و با اینکه پلتفرم ازدواج و از روش‌های نوین مسحوب می‌شود اما هرگز در این بستر مدرن اصول و ارزش هایی که در خانواده ایرانی اهمیت دارد فراموش نشده است، اصل کرامت انسانی در این بستر مورد توجه است؛ اگر دختری پیشنهاد برای ازدواج بدهد این پیشنهاد نَه از سمت او بلکه از سمت سامانه با حفظ و صیانت کامل از اطلاعات شخصی وی ارسال می‌شود و اگر شخص از پلتفرم خارج شود همه اطلاعات او نیز حذف خواهد شد، از سوی دیگر این پلتفرم تا آخرین مرحله (در صورت تحقق و توافق) با افراد همراه است.
نظر شما