به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، تاریخ بشر سرشار از فراز و نشیب‌هایی است که در دل خود داستان‌های تلخ و شیرینی از تحول و تغییر جای داده است. جوامع بشری همواره در مسیر تغییر و تحول بوده‌اند، اما این دگرگونی‌ها هرگز بدون اراده و تلاش انسان‌ها رخ نداده‌اند.
در طول تاریخ، جوامع انسانی همواره به دنبال راه‌هایی برای بهبود وضعیت خود و تغییر شرایط نامطلوب بوده‌اند. از دوران باستان تا عصر مدرن، پرسش اساسی این بوده که چه عواملی باعث تحول پایدار در زندگی فردی و اجتماعی می‌شوند. آیا تغییر نتیجه عواملی بیرونی است یا ریشه‌های آن را باید در درون خود انسان‌ها جست‌وجو کرد؟
تحول، پدیده‌ای است که به‌طور هم‌زمان به اراده فردی و تعامل جمعی نیاز دارد. از یک سو، باورها و اندیشه‌ها درونی‌ترین لایه‌های شکل‌دهنده مسیر زندگی انسان هستند و از سوی دیگر، رفتارها و کنش‌های افراد در بستر اجتماعی تعیین‌کننده سمت‌وسوی این تغییرات خواهند بود. تاریخ نشان می‌دهد که ملت‌هایی که در برابر ناملایمات ایستادگی کرده‌اند و اراده جمعی خود را برای پیشرفت و تعالی به کار گرفته‌اند، توانسته‌اند بر سختی‌ها غلبه کنند و مسیر تازه‌ای برای خود بگشایند.
اما این مسیر هرگز ساده نبوده است. گاه سستی در باورها یا کوتاهی در اعمال، ملت‌ها را از رسیدن به آرزوهایشان بازداشته و گاه ایستادگی و همت، سرنوشت آن‌ها را به‌کلی دگرگون کرده است. از این‌رو، هر جامعه‌ای که خواهان تغییر است، باید پیش از هر چیز نگاهی عمیق به درون خود بیندازد و نقاط ضعف و قوت خود را شناسایی کند.
تغییر آغازین از درون
نماینده ولی فقیه در فارس با استناد به آیه ۱۱ سوره رعد تأکید می‌کند: «خداوند وضعیت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه خودشان آغازگر تغییر باشند.» این اصل قرآنی بیانگر اهمیت نقش مردم در سرنوشت خود است.
«خداوند وضعیت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه خودشان آغازگر تغییر باشند.» این اصل قرآنی بیانگر اهمیت نقش مردم در سرنوشت خود است.
آیت‌الله دژکام معتقد است اگر نعمت‌ها به نقمت بدل می‌شوند یا برعکس، باید رفتار آن ملت را بررسی کرد. او قانون الهی را این‌گونه تبیین می‌کند که تغییر اجتماعی بدون تصمیم و اراده مردمی امکان‌پذیر نیست.
اصلاح باورها
به گفته آیت‌الله دژکام، تغییر در باورها نخستین گام در مسیر تحول است. وی انتقاد می‌کند که بسیاری از ما خداشناس هستیم، اما در عمل، برای حل مشکلات به انسان‌ها متوسل می‌شویم و در خانه خدا را کمتر می‌زنیم.
او با تأکید بر آیات ۲۶ و ۲۷ سوره آل عمران یادآور می‌شود که فرمانروایی عالم در دست خداست و خداوند هر کس را که بخواهد عزیز می‌کند و هر کس را که بخواهد ذلیل می‌کند. این باور به قدرت مطلق خداوند، بنیانی برای تغییر نگرش‌ها و اعتماد به کمک الهی است.
اصلاح اعمال و رفتار
آیت‌الله دژکام اصلاح رفتار را دومین گام ضروری برای تغییر می‌داند. او بر این باور است که ملت ایران با ایستادگی در برابر ظلم، نمونه‌ای از تأثیر تغییر رفتاری را نشان داده است.
وی به نهضت تنباکو و حکم تاریخی میرزای شیرازی اشاره می‌کند که باعث شکست سیاست‌های استعماری انگلیس شد. در مقابل، کوتاه آمدن مردم در کودتای ۲۸ مرداد، به گفته وی، زمینه‌ساز شکست شد.
اگر ملتی کم بیاورد و فرار کند، کمک خداوند و دیگر ملت‌ها هم بی‌اثر خواهد بود.
آیت‌الله دژکام با اشاره به بحران سوریه، درس‌هایی از تاریخ معاصر را مرور می‌کند. او معتقد است که عدم ایستادگی سوری‌ها در برابر تجاوزات اسرائیل، باعث از دست رفتن بخشی از سرزمین‌شان شد. وی تأکید می‌کند که اگر ملتی کم بیاورد و فرار کند، کمک خداوند و دیگر ملت‌ها هم بی‌اثر خواهد بود. این سخنان به وضوح نشان‌دهنده ارتباط میان اراده ملی و حمایت الهی است.
آیت‌الله دژکام با تأکید بر نقش انسان در تغییر سرنوشت خود، مسیری دوگانه را پیشنهاد می‌کند؛ اصلاح باورها و اصلاح رفتارها. سخنان او، الهام‌بخش مردمی است که به دنبال تحول واقعی در جامعه هستند. همان‌طور که وی یادآور شد، «تا خودمان تصمیم نگیریم و تغییر نکنیم، هیچ تحولی رخ نخواهد داد.» این پیام می‌تواند به‌ویژه در شرایط حساس کنونی، چراغ راهی برای ملت‌های مسلمان و سایر جوامع باشد.
نظر شما