مادرانه‌های سینمای ایران

مادر در سینمای ایران همیشه محور و عنصر حیاتی است و در اغلب آثار سینمایی کارگردانان به شکل واقعی مهر، از خودگذشتگی و تاثیر گذاری مادر و زن را به تصویر کشیده، تصویری عینی نه کلیشه ای که زن به عنوان محور و نظام خانواده معرفی شده است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، تاریخ سینمای ایران همواره بر مدار زن و مادر می چرخیده و  نقش زنان در طول تاریخ این سینما چه پیش از انقلاب و چه پس از پیروزی انقلاب اسلامی پر رنگ است، در اغلب آثار سینمایی ایران نقش ایثارگونه مادران به اشکال مختلف به تصویر کشیده شده است، تصویری واقعی که نمایش گر جلوه ای  از قدرت مهر مادرانگی و ایثار و گذشت زنان در جایگاه های مختلف است. در واقع سینمای ایران تا آنجا که توانسته دین خود را به زنان ادا کرده است، مادر در سینمای ایران پر رنگ و قدرتمند است در زیر به نمونه هایی از فیلم هایی که مادر در آنها محور است و کلیشه نیست می پردازیم.

مادرانه ها در سینمای ایران

  فیلم «مادر» اثر علی حاتمی

 در میان همه فیلم هایی که به نقش و جایگاه مادر پرداخته اند هنوز هم «مادر» علی حاتمی  یک سر و گردن از همه آثار ساخته شده درباره مادر بالاتر است؛ این فیلم  که در سال ۱۳۶۸ ساخته شد؛ جوایز بسیاری را از آن خود کرده است؛ فیلم درباره روزهای آخر زندگی یک مادر است، روزهای آخری که فرزندان را دور خود جمع کرده است و محور روابط میان آن‌هاست. این فیلم با دیالوگ‌های معروف علی حاتمی همواره در میان ایرانیان شناخته شده است. اگر هنوز آن را ندیده‌اید تجربه دیدنش را در چنین روزهایی از دست ندهید.

مادرانه ها در سینمای ایران

فیلم «کیمیا» اثر احمدرضا درویش

کیمیا فیلمی به کارگردانی احمدرضا درویش و محصول سال ۱۳۷۳  است؛ احمدرضا درویش در «کیمیا» مادری را روایت می کند که مادر واقعی فرزند نیست. کیمیا تنها بازمانده‌ یک خانواده از جنگ است که توسط یک پرستار نجات پیدا می‌کند. اما پدر او زنده و در اسارت است. حال فیلم روایت بین رضا پدر واقعی کیمیا و آن پرستار بر سر کیمیا است...

مادرانه ها در سینمای ایران

فیلم «سرزمین خورشید» اثر احمدرضا درویش

سرزمین خورشید فیلمی به کارگردانی احمدرضا درویش محصول سال ۱۳۷۵ است. در این فیلم جایگاه مادر و مادری را می‌توان به صورت نمادین دید. این که مادری شاید فقط به معنای یک نقش دوطرفه میان کودک و فرزند نباشد و می‌تواند عمقی در میان یک ملت و سرزمین داشته باشد. «سرزمین خورشید» در واقع احساس وظیفه‌ی مادرانه چند نفر که درگیر جنگ شده‌اند و تلاش می‌کنند نوزادی را نجات دهند.

مادرانه ها در سینمای ایران

فیلم «مهر مادری» اثر کمال تبریزی

مهر مادری را کمال تبریزی در سال ۱۳۷۶ ساخته است. این فیلم از منظری متفاوت به نقش مادری نگاه کرده است. در این اثر ما با یک مادر و فرزند واقعی و طبیعی روبرو نیستیم. فاطمه معتمد آریا به عنوان یک معلم در کانون اصلاح و تربیت مورد توجه پسری قرار گرفته است که مادر و پدرش را از دست داده و او را به مانند مادرش می‌بیند. جریان این فیلم و رفت و آمدهای میان این دو نقش داستان‌های جالبی را پدید می‌آورد و بار دیگر مفهوم «مادری» را به رخ می‌کشد، هرچند در رابطه‌ای که مادر نقش ژنتیکی نداشته است.

مادرانه ها در سینمای ایران

  فیلم «مهمان مامان» اثر داریوش مهرجویی

«مهمان مامان» یک فیلم کمدی خانوادگی به کارگردانی داریوش مهرجویی و نویسندگی داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر و هوشنگ مرادی کرمانی و محصول سال ۱۳۸۲ است.

«مهمان مامان»؛ آیینه‌ای شلوغ و زشت و زیبا از بخش‌هایی از رفتارها و فرهنگ مردم ایران است. مهمان‌داری، محبت، رودربایستی همه از شاخصه‌های فرهنگ ایرانی است.

داریوش مهرجویی در «مهمان مامان» مهمانی که قرار است به خانه یک مادر بیاید را با بیانی خاص منعکس کرده است؛ در این اثر نقش مادر  محوری و مهم است همه‌ اهالی خانه و حتی همسایه‌ها با همه اختلافات و مشکلاتشان خود را برای حفظ آبروی او به آب و آتش می‌زنند.

مادرانه ها در سینمای ایران

فیلم «گیلانه»  اثر مشترک رخشان بنی‌اعتماد و محسن عبدالوهاب

گیلانه فیلم سینمایی مشترک رخشان بنی‌اعتماد و محسن عبدالوهاب محصول سال ۱۳۸۳ است.  این فیلم دشواری های زندگی یک زن و مادر را را به تصویر کشیده است، گیلانه کاندیدای سه سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر شد که برنده سیمرغ بهترین چهره پردازی و جایزه ویژه هیئت داوران شد، همچنین فاطمه معتمدآریا نامزدی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از آن خود کرد. این فیلم نگاهی به اوایل جنگ و اعزام نیروهای جوان به جبهه دارد. ننه گیلانه به همراه پسر و دختر جوانش در کوران جنگ و در بمباران‌های تهران، زندگی دشواری را می‌گذرانند.

مادرانه ها در سینمای ایران

فیلم «میم مثل مادر» اثر رسول ملاقلی‌پور

«میم مثل مادر»  فیلمی سینمایی به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور در سال ۱۳۸۵ است.  این فیلم یکی از فیلم های مادرانه تاثیر گذار دهه ۸۰ خورشیدی است،   در این فیلم سپیده در زمان جنگ ایران و عراق، از پرستاران شهر سردشت بود و در بمباران شیمیایی سردشت، دچار تأثیرات شیمیایی شد. سال‌ها بعد سهیل و سپیده در انتظار فرزند خود هستند. پس از سونوگرافی، پزشکان می‌گویند فرزند سپیده دچار مشکلات تنفسی و معلولیت است و این وضعیت ناشی از گازهای شیمیایی زمان جنگ است. سهیل اصرار دارد تا فرزندشان را سقط کنند اما سپیده مخالفت می‌کند و سهیل، سپیده را طلاق می‌دهد. پس از زایمان، در طی چک آپ‌های ماهیانه، پزشک به سپیده می‌گوید که این وضعیت سعید، ناشی از مشکلات ژنتیکی است و گازهای عصبی روی سعید تأثیری نداشته و... این فیلم به عنوان نماینده ایران در هشتادمین دوره جوایز اسکار از سوی بنیاد فارابی انتخاب شد.

مادرانه ها در سینمای ایران

فیلم «بوسیدن روی ماه» اثر همایون اسعدیان

بوسیدن روی ماه فیلمی به کارگردانی و نویسندگی همایون اسعدیان و تهیه‌کنندگی منوچهر محمدی  که در سال ۱۳۹۰ ساخته شده است. بوسیدن روی ماه نیز نقش مهم و حیاتی مادر را به تصویر کشیده است؛   در واقع این فیلم داستان احترام‌السادات و فروغ خانم که در همسایگی هم زندگی می‌کنند بیش از بیست سال است که در انتظار فرزندانشان هستند.

مادرانه ها در سینمای ایران

فیلم «شیار ۱۴۳» اثر نرگس آبیار

شیار ۱۴۳ فیلمی به کارگردانی و نویسندگی نرگس آبیار و تهیه‌کنندگی ابوذر پورمحمدی و محمدحسین قاسمی محصول سال ۱۳۹۲ است. فیلم «شیار ۱۴۳» شاهکار فیلم های دفاع مقدسی و تصویری واقعی از مادری در انتظار فرزند است، این فیلم روایت مادر پسری جوانی است که به جبهه رفته‌ و مادر او در نبودش روزهای تلخی را می‌گذراند و منتظر است او روزی از جبهه بازگردد...

فیلم شیار۱۴۳ با بازی خوب و تاثیرگذار مریلا زارعی یکی از مادارانه های موفق سینمای ایران است که مورد استقبال طیف‌های مختلف مردم قرار گرفته و در بیش از ۳۰ جشنواره بین‌المللی حضور یافته و ۱۶ جایزه بین‌المللی دریافت کرده است.

کد خبر 1795666

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha