خبرگزاری شبستان؛ آران و بیدگل/بیست و یکم ماه مبارک رمضان، آران و بیدگل شاهد یکی از کهن ترین و باشکوه ترین آیین های مذهبی در سوگ مولای متقیان، حضرت علی(ع) است.
بیش از دو قرن است که عاشقان و دلدادگان امیرالمومنین(ع)، از کاشان و مناطق اطراف، با پای پیاده راهی حرم مطهر فرزند ایشان، حضرت محمد هلال بن علی(ع) می شوند تا در این ماتم عظیم، ارادت خویش را ابراز کنند.
امسال هم همچون سال های گذشته از نخستین ساعات روز، گروه گروه از عزاداران از کاشان و روستاهای اطراف، راهی آستان مقدس حضرت محمد هلال بن علی(ع) شدند.
برخی با پای پیاده و برخی دیگر در قالب دسته های سینه زنی و زنجیر زنی، مسیر نورانی حرم را طی کردند.
صدای نوحه و زمزمه های عاشقانه‌شان در حرم پیچید و اشک هایی که بر گونه‌ها جاری می‌شد، نشان از دلی پرآه و غمی جانکاه داشت.
در میان عزاداران، پیرمردانی دیده می شدند که سال هاست در این سوگواره حضور دارند و هر بار، بار اندوهشان سنگین تر از گذشته است.
جوانانی که تازه به خیل سوگواران پیوسته‌اند، با شور و شعور حسینی در این مسیر گام برمی‌داشتند.
کودکانی نیز دست در دست پدران و مادرانشان، نخستین تجربه عزاداری در این فضای روحانی را می‌چشیدند.
امروز از طلوع خورشید تا شامگاهان، صحن و سرای حرم حضرت محمد هلال بن علی(ع) مملو از زائران بود. هیئت های عزاداری با ورود به آستان مقدس، نوای «یا علی» سر می دادند.
بغض ها شکست، چشمان اشک بار به ضریح مطهر دوخته شد و دل های داغدار، یک صدا شهادت مولای عدالت و تقوا را به سوگ نشستند.
مداحان، با مرثیه های سوزناک، حال و هوای حرم را متحول کردند. هر مصرع از نوحه‌ها، دلی را به درد می‌آورد و اشکی از چشمی جاری می‌کرد.
صدای حزن انگیز مرثیه خوانان، حاضران را به یاد غربت امام علی(ع) در شب های آخر عمرش برد؛ شبی که فرق عدالت با تیغ ظلم شکافته شد و محراب کوفه، از خون اولین شهید محراب خونین گشت.
سخنرانان در جایگاه ویژه‌ای که برای وعظ و خطابه در صحن حرم تدارک دیده شده بود، از عظمت و جایگاه امیرالمؤمنین(ع) سخن گفتند.
از عدالتی که جهان را به لرزه درمی‌آورد، از شجاعتی که دشمنان را به وحشت می‌انداخت و از زهد و تقوایی که در تمام دوران زندگی اش سرآمد بود.
سخنرانان، لحظات تلخ شهادت مولا را بازگو کردند؛ شبی که یتیمان کوفه، در کوچه ها به انتظار دست نوازشگر پدرشان نشستند و صبح، خبر شهادتش، زمین و زمان را در غم فرو برد.
با هر جمله از فضائل امام علی(ع)، اشک های بیشتری بر گونه‌ها می‌ریخت و سوگواران با تمام وجود، اندوه خود را ابراز می‌کردند.
این عزاداری، تنها گریه و ماتم نبود، بلکه عهدی دوباره با مولایی بود که عدالتش چراغ راه آزادگان جهان است.
امروز روزه داران فوج فوج به حرم مشرف شدند و حتی تشنگی و گرسنگی ناشی از روزه داری هم نتوانست از شور و حضور عزاداران بکاهد.
دسته های عزاداری همچنان به نوبت وارد صحن حرم می شدند، سینه زنی می‌کردند و ارادت خود را نثار امیرالمؤمنین(ع) می نمودند.
زائران، با تشنگی و خستگی، لحظاتی را در کنار حرم مطهر به دعا و نیایش گذراندند و دل های شکسته خود را در این فضای روحانی آرامش بخشیدند.
زائران، پس از گذراندن لحظاتی سراسر عشق و ماتم، با دلی شکسته، آخرین لحظاتشان را در کنار این بارگاه نورانی سپری کردند.
هنگام وداع، نگاه ها به گنبد فیروزه‌ای حرم خیره شد و ذکر «یا علی» بار دیگر بر لب ها جاری گشت.
هرچند پاهایشان از حرم دور شد، اما دل هایشان را در این مکان مقدس جا گذاشتند.
سوگواره کهن کاشانی‌ها در حرم حضرت محمد هلال بن علی(ع)، بار دیگر نشان داد که عشق به امیرالمؤمنین(ع) نه تنها کمرنگ نشده، بلکه سال به سال عمیق تر و شعله‌ورتر می‌شود.
این آیین، صرفاً یک مراسم عزاداری نیست؛ بلکه تجدید عهدی دوباره با مولای متقیان، علی(ع) است، عهدی که تا همیشه در دل های عاشقانش باقی خواهد ماند.
حضور بیشتر مردم این مناطق در این روز در حرم مطهر حضرت محمد هلال (ع) به واسطه رؤیای صادقه «حضرت آیت الله حبیب الله شریف کاشانی طاب ثراه» یکی از علمای بزرگ کاشان است که امام علی (ع) به وی امر می فرماید برای زیارت فرزندش حضرت محمد هلال(ع) به آران و بیدگل برود.
ملا حبیب الله شریف، خواب را برای مردم کاشان نقل می کند و همان روز این عالم بزرگوار به همراه عده کثیری از مردم دارالمؤمنین کاشان با پای پیاده به طرف آستان مقدس آن حضرت در آران و بیدگل حرکت می کنند و در صحن مطهر این امامزاده لازم التعظیم به عزاداری و سوگواری می پردازند و از آن زمان به بعد این مراسم به سوگواره کاشانی ها شهرت یافته و هر ساله با شکوه خاصی برگزار می شود.
آستان مقدس حضرت محمدهلال فرزند بلافصل امیرمؤمنان علی(ع) در شهرستان آران و بیدگل شمالی ترین نقطه استان اصفهان واقع شده است.
نظر شما