خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| در دل تاریخ، جایی که دیوارهای کهن رازهای هزارساله را در خود نهفته دارند و طنین اذان در گوشهگوشهی شهر جاری است، شیراز همچون نگینی درخشان در قلب ایران میدرخشد. شهری که نهفقط به شعر و ادب، که به ایمان و معنویت نیز آراسته است. در میان کوچهپسکوچههای این شهر کهن، سه بنای پرصلابت و روحنواز، چشم هر رهگذری را به خود خیره میکنند: حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) و دو مسجد تاریخی، مسجد جامع عتیق و مسجد نو.
شاهچراغ، مأمن دلهای بیقرار و پناهگاه عاشقان اهلبیت(ع)، در میان این دو مسجد قد علم کرده است؛ گویی که واسطهای میان گذشته و آینده، میان ایمان دیروز و شور معنوی امروز است. در یکسو مسجد جامع عتیق، با ستونهای سنگی و محرابهای کهن خود، از قرنها نیایش و حضور عالمان دین سخن میگوید. این مسجد که قدمتی ۱۲۰۰ ساله دارد، یادگاری از دوران درخشان اسلام در ایران است، جایی که بزرگان علم و معرفت در آن به تدریس و عبادت پرداختهاند. در سوی دیگر، مسجد نو، با وسعت بیشتر، میزبان زائران و نمازگزارانی است که در سایهی ستونهای بلندش، دل به راز و نیاز میسپارند.
قرار گرفتن این دو مسجد در کنار حرم شاهچراغ(ع)، از منظر معماری و از بُعد معنوی نیز شکوهی بینظیر به این مکان بخشیده است. اینجا جایی است که تاریخ و عبادت، علم و عرفان و گذشته و حال در هم آمیختهاند. در این نقطهی مقدس، مردمانی از سراسر ایران و حتی فراتر از مرزها گرد هم میآیند، تا در سایهی گنبد فیروزهای حضرت احمد بن موسی(ع)، از زلال معنویت سیراب شوند و از روح پرفتوحش مدد بگیرند.
حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) در وسط دو مسجد قرار گرفته است که در یک طرف آن مسجد جامع عتیق با قدمت ۱۲۰۰ ساله و در طرف دیگر مسجد نو با فضای وسیعتر برای عبادت بهتر مردم قرار دارد.
اینجا، در جوار این سه مکان مقدس، صدای قدمهای زائران با زمزمهی دعاها در هم میآمیزد. جایی که روشنی چراغهای حرم، راه را برای دلهای عاشق روشن میکند و شکوه معماری اسلامی، زیبایی بیبدیل خود را به رخ میکشد. این مجموعهی معنوی، نمادی از پیوند عمیق ایمان، هویت و تاریخ در سرزمین پارس است.
حرم شاهچراغ(ع)، نگین درخشان میان دو مسجد کهن
آیتالله لطفالله دژکام، نماینده ولیفقیه در فارس و امام جمعه شیراز، با اشاره به جایگاه این دو مسجد در کنار حرم مطهر شاهچراغ(ع) تأکید کرده است: "حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) در وسط دو مسجد قرار گرفته است که در یک طرف آن مسجد جامع عتیق با قدمت ۱۲۰۰ ساله و در طرف دیگر مسجد نو با فضای وسیعتر برای عبادت بهتر مردم قرار دارد."
این همجواری از نظر معماری جلوهای کمنظیر به شیراز داده و از بعد معنوی نیز اهمیت ویژهای دارد. مسجد جامع عتیق، که یکی از کهنترین مساجد ایران محسوب میشود، قرنها میزبان نمازگزاران و عالمان دین بوده و از پایگاههای مهم مذهبی و علمی شیراز بهشمار میآید. از سوی دیگر، مسجد نو با فضای وسیعتر خود، از دیرباز محل تجمع مردم برای عبادت، نیایش و برگزاری مناسبتهای مذهبی بوده است.
همنشینی حرم شاهچراغ(ع) با دو مسجد کهن، جایگاه ویژه این شهر را در فرهنگ و تمدن اسلامی نشان میدهد.
حرم شاهچراغ(ع)، محور اتصال و اتحاد
قرارگیری این دو مسجد در کنار حرم شاهچراغ(ع) نمادی از پیوستگی تاریخی و مذهبی در شیراز است. این مکان مقدس پناهگاه عاشقان اهلبیت(ع) و همچون پلی میان گذشته و حال، معرفت و معنویت و عبادت و علم عمل میکند.
امام جمعه شیراز به این مسئله اشاره داشته که این ترکیب تاریخی، فرصتی کمنظیر برای بهرهگیری از فضای عبادی و معرفتی فراهم کرده است. زائران و نمازگزاران، با حضور در این مجموعه معنوی، میتوانند از ظرفیتهای هر سه مکان مقدس برای عبادت، راز و نیاز و کسب معرفت دینی بهرهمند شوند.
شیراز؛ پایگاه تمدن اسلامی
همنشینی حرم شاهچراغ(ع) با دو مسجد کهن، جایگاه ویژه این شهر را در فرهنگ و تمدن اسلامی نشان میدهد. شیراز بهعنوان شهری با پیشینهای ادبی شناخته میشود و همواره در طول تاریخ، پایگاهی مهم برای رشد علوم اسلامی و تربیت عالمان بزرگ بوده است.
حفظ و احیای این اماکن مقدس، میتواند نقش مهمی در تقویت هویت دینی و فرهنگی جامعه داشته باشد. تجربه حضور در این فضای معنوی، برای هر زائری، سفری در دل تاریخ و فرصتی برای تعمق در آموزههای اسلامی است.
وجود دو مسجد کهن در کنار حرم مطهر شاهچراغ(ع)، فرصتی ارزشمند برای تعمیق ارتباط مردم با معارف دینی و احیای سنتهای مذهبی است. این مجموعه مذهبی، تجلیگاه تاریخ، معماری و معنویت است و میتواند الگویی برای حفظ میراث دینی و فرهنگی باشد. شیراز، با چنین ظرفیتهای منحصربهفردی، همچنان پایگاه تمدن اسلامی باقی خواهد ماند.
نظر شما