«جمعه وداع» و سفره‌های افطاری در هند

خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: ماه رمضان در هند با فضایی استثنایی متمایز می‌شود که منعکس کننده تنوع فرهنگی و انسجام اجتماعی قوی است.

مسلمانان هند با جمعیتی بیش از ۲۰۰ میلیون نفر از کل جمعیت بیش از ۱.۴ میلیارد نفر، دومین جامعه بزرگ اسلامی جهان پس از اندونزی را تشکیل می دهند.

L سلمانان در هند رمضان را با تزئین خیابان‌ها جشن می‌گیرند، به طوری که شادی غالب است و در میان اعضای افراد جامعه دید و بازدید و تبریک وجود دارد.

 مقدمات فرارسیدن این ماه مبارک با تزئین محله‌ها، چراغانی مساجد و برپایی دروس دینی و سخنرانی توسط مبلغان مناطق مختلف آغاز می شود.

 ماه مبارک رمضان نیز جنبه های خاص عید و معنوی را به همراه دارد، زیرا مساجد تزئین شده و مناره‌های آنها روشن می شود، محافل تلاوت قرآن برگزار می‌شود و مساجد مملو از نمازگزاران در صحنه ای باشکوه از ایمان هستند که تغییری آشکار در آهنگ زندگی روزمره مسلمانان ایجاد می کند و پیوندهای اجتماعی را در بین آنها تقویت می‌کند.

 با نزدیک شدن به اذان مغرب، ساکنان هر محله دور سفره افطاری مشترک در مساجد گردهم می‌آیند و هر کدام هر چه غذا، نوشیدنی و میوه دارند؛ با خود می‌آورند که این صحنه نشانه روحیه برادری و همبستگی است.

 دیدن کودکان و بزرگسالان در حال رفتن به مساجد با بشقاب‌های افطلری یک منظره رایج است. درحالی که کودکان مشتاق به حمل فانون‌های رمضان هستند و در خیابان‌ها پرسه می‌زنند و با زبان‌ محلی خود آهنگ‌های مذهبی می‌خوانند.

در این ماه، بیشتر مسلمانان هند به پوشاندن سر «طاقیه» به عنوان نماد هویت مذهبی خود پایبند هستند. همچنین حضور مسلمانان در مساجد نیز برای نماز و نماز تراویح و همچنین برای درس و خطبه ایراد شده توسط علما و وعاظ دینی که برای آموزش مردم، تقویت پایبندی آنان به آموزه‌های اسلامی و تشویق به ارزش‌ها و اخلاق نیکو بین مساجد رفت و آمد می کنند، افزایش می یابد.

 مسلمانان هند مشتاق هستند که تلاوت قرآن کریم را در ماه رمضان به پایان برسانند. اگر امام جماعت مسجدی حافظ قرآن نباشد، ساکنان محله امام جماعتی را از منطقه دیگر می آورند تا این کار را بر عهده بگیرد.

 سفره خیر

 سفره ماه رمضان در هندوستان با غذاهای خاصش متمایز می‌شود که معروف ترین آن سوپ «غنجی» است که از آرد برنج، کمی گوشت و ادویه تشکیل شده است و برای تقویت روزه داران و رفع تشنگی معروف است و در مساجد نیز توزیع می شود. نوشیدنی «هریر» که با شیر، شکر و بادام درست می‌شود، نیز محبوب است. انواع میوه ها مانند خرما، پرتقال و انگور نیز مصرف می شود.

 یک رسم زیبا که نشان دهنده همبستگی اجتماعی در هند است، توزیع شیرینی و نوشیدنی برای نمازگزاران بعد از نماز تراویح است.

 جشن های ماه مبارک با آنچه به عنوان «جمعه وداع» شناخته می شود، پایان می‌یابد که از اهمیت بسیاری برخوردار است. مسلمانان با تعداد زیادی در مساجد جمع می شوند و مقدمات آن تدارک خاصی است.

 خیابان ها و میادین نزدیک مساجد نظافت می‌شود و رفت و آمد ممنوع است تا فضای کافی برای نمازگزاران فراهم شود. این نمایشی است که بیانگر قدردانی مسلمانان از این رویداد مذهبی مهم است.