به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان، ایرانیان نزدیک به چند هزار سال است که شب چله (یلدا) آخرین شب پاییز را که درازترین و تاریکترین شب در طول سال است را تا سپیده دم بیدار می مانند و در کنار یکدیگر خود را سرگرم می‌دارند تا اندوه غیبت خورشید و تاریکی و سردی روحیه آنان را تضعیف نکند و با به روشنایی گراییدن آسمان به رخت خواب روند و بیاسایند. در آیین کهن، بنابر یک سنت دیرینه آیین مهر شاهان ایرانی در روز اول دی ماه تاج و تخت شاهی را بر زمین می‌گذاشتند و با جامه ای سپید به صحرا می رفتند و بر فرشی سپید می‌نشستند. دربان‌ها و نگهبانان کاخ شاهی و همه برده ها و خدمتکاران در سطح شهر آزاد شده و به سان دیگران زندگی می‌کردند. رئیس و مرئوس، پادشاه و مردم عادی همگی یکسان بودند. البته درستی این امر تایید نشده و شاید افسانه‌ای بیش نباشد. ایرانیان در این شب باقی مانده میوه‌هایی را که انبار کرده بودند به همراه خشکبار و تنقلات می‌خوردند و دور هم گرد هیزم افروخته می‌نشستند تا سپیده دم بشارت روشنایی دهد زیرا به زعم آنان در این شب تاریکی و سیاهی در اوج خود است.
جشن شب چله (یلدا) در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شب نشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می‌شود. شعرخوانی و داستان خوانی در امروزه همانند قدیم اجرا می شود به این صورت که خانواده‌ها در این شب گرد می آیند و پیرترها برای همه قصه تعریف می‌کنند.آیین شب یلدا یا شب چله،خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه‌های گوناگون است که همه جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند،این میوه ها که اغلب دانه‌های زیادی دارند، نوعی جادوی سرایتی محسوب می‌شوند که انسان‌ها با توسل به برکت خیزی و پردانه بودن آنها، خودشان را نیز مانند آنها برکت آور می کنند و نیروی بازوی را در خویش افزایش می دهند و همچنین انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب به شمار می روند. در این شب هم مثل جشن تیرگان، فال گرفتن از کتاب حافظ مرسوم است.حاضران با انتخاب و شکستن گردو از روی پوکی و یا پُری آن، آینده‌گویی می‌کنند.
اما امسال با وجود شیوع کرونا دروهمی‌های یلدایی محدودیت‌هایی را به وجود آورده و مردم ایران از طریق فضای مجازی شب یلدای خود را با خانواده‌هایشان سپری می‌کنند.از آنجایی که کرونا سفره های نیازمندان را بیش از هر زمانی تنگ کرده است بنابراین با رعایت کامل نکات بهداشتی غذای گرم پخت کرده و پس از بسته بندی در ظروف یکبار مصرف در بین نیازمندان توزیع شود.
اما گردش زمانه است و اتفاقات تلخی که کنترل آنها از توان ما خارج. از خانواده‌ای که روزی در اتاقی گرم با شادی انار می‌خوردند و حافظ می‌خواندند اکنون تنها کودکی مانده که با خاطره شادی‌های گذشته کنار خانواده‌اش کنار پنجره ای سرد منتظر معجزه‌ای است تا دوباره بخندد. شاید منتظر آغوشی گرم تا هر چقدر هم کم، دوباره آن حس امنیت را بچشد. تا باز هم حس کند کسی هست تا یلدا را با حضورش کوتاه کند.
یلدا فقط به این معنی نیست که تنها خانواده خود را شاد کنیم. یلدا پایان تنهایی‌هاست، شبی که هیچ‌کس نباید بدون هم‌صحبت و هم‌نشین بماند. ما مردم ایران همه یک خانواده بزرگ هستیم. خانواده‌ای خون‌گرم و هم‌دل که همیشه در سختی‌ها کنار هم بوده‌ایم و همیشه با شادی هم خوشحال شدیم. باور کنید بسیار راحت است روشن کردن چشمانی بی نور که پشتوانه زندگیشان را از دست داده اند و منتظر دستی گرم هستند که لحظه ای بر سرشان کشیده شود. بیایید در شب‌های بلند سال حامی نیازمندان باشیم.
فرهنگ ایرانی اسلامی همیشه و در همه جا به دستگیری از نیارمندان زبان زد بوده است ،هر یک از ما جزئی از این فرهنگ هستیم که میتوانیم با حرکتی هرچند کوچک و ناچیز در جهت دستگیری از نیازمندان در این شب دلی را بدست آوریم و در راستای ترویج و نهادینه کردن فرهنگ مهر و محبت گام برداریم .
به گزارش شبستان: کنار هم بودن در شب یلدا و مهربانی به یکدیگر از ارکان اصلی شب یلداست. اما باید بدانید در وهله اول کمک به نیازمندان نیازمند شناخت آنها است. نیازمند واقعی اغلب برای کمک التماس نمی‌کند و برای حفظ آبروی خود در گوشه‌ای به زندگی خود هرچند سخت ادامه می‌دهد. حتی برخی خانواده‌های ایتام به طور کاملا گمنام و در روستاهایی دور افتاده زندگی می‌کنند که بسیار به کمک نیاز دارند. به همین دلیل برای یافتن نیازمند واقعی باید آنها را به درستی شناسایی و از راه مناسبی به این کودکان و خانواده‌هایشان کمک کرد که به عزت نفسشان آسیب وارد نشود و احترامشان به درستی حفظ شوند. فراموش نکنید که این خانواده‌ها هم روزی مثل شما محفلی گرم و کامل داشتند و تنها چیزی که اکنون از دست داده اند سرپرست و پشتیبان خود است. ولی هنوز هم همانند قبل شایسته احترام اند پس سعی کنید با رفتارتان حتی ذره‌ای این احترام را زیر سوال نبرید.
گزارش: سمیرا قادری
نظر شما