به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، حجت الاسلام «مهدي غلامعلي» امروز(۲۳ دی) در نشست علمی بررسی نقش جریان‌های کلامی عصر امام رضا(ع) در حدیث شیعه با بیان اینکه از پژوهش هایی که امروزه باید انجام بگیرد، مطالعهٔ تاریخ کلام شیعه است، گفت: تاریخ کلام شیعه به ویژه در دوران حضور امامان شیعه دااری فراز و نشیب‌هایی است، بخشی از این فراز و نشیب‌ها به‌خاطر ظهور و بروز فرقه‌های غیرامامی است و بدون تردید ظهور و افول هر یک از این جریان‌ها، در حرکت و عملکرد اصحاب ما تأثیر داشته است.
استادیار دانشگاه قرآن و حدیث به واقفان در دوران امام هشتم(ع) اشاره و خاطر نشان کرد: آثار مکتوب واقفیان نیز از اهمیت به سزایی برخوردار است و بیش از نیمی از راویان واقفی، صاحب کتابند و در مجموع بیش از ۲۰۰ کتاب روائی نوشته‌اند.
وی با بیان اینکه تنها افرادی چون حُمید‌بن‌زیاد، حسن‌بن‌محمد‌بن‌سماعة، علی‌بن‌حسن طاطری، عبدالله‌بن‌مغیرة هر کدام ۳۰ کتاب و ابو‌طالب انباری ۲۰ کتاب نگاشته‌اند.، گفت: حُمید‌بن‌زیاد واقفی از مشایخ کلینی است و ذرعة، درست‌بن‌ابی‌منصور،محمد‌بن‌اسحاق‌بن‌عمار صیرفی و زیاد‌بن‌مروان قندی همه واقفی و صاحب تألیفند و شیخ طوسی درباره حُمید‌بن‌زیاد می‌گوید ثقة کثیر التصانیف روی الاصول اکثرها. در یک بررسی روشن شده که وی ۷۵ کتاب را به نسل بعد خود روایت کرده است.
حجت الاسلام غلامعلي در ادامه با اشاره به اینکه اگر کتاب رجال عبدالله‌بن‌جبله کنانی همین اثری که ما اکنون می‌فهمیم، باشد، از افتخارات شیعه به‌شمار می‌رود، گفت:این امر ثابت می‌کند شیعه در آغاز قرن سوم کتاب رجالی نوشته است.
استادیار دانشگاه قرآن و حدیث درباره گستره زمانی واقفان، توضیح داد: واقفیان دورانی طولانی را سپری کرده‌اند و بر خلاف گمان سید مرتضی، حتی در قرن پنجم و پس از آن نیز حیات این فرقه ادامه یافته است چرا که شیخ طوسی در کتاب الغیبة خود، محتوای کتاب نصرةالواقفة علی‌بن‌احمد واقفی را نقد و رد می‌کند و به شبهات واقفیان پاسخ می‌دهد.
وی گفت: مدرسی طباطبایی با اشاره به مقاله مادلونگ می‌گوید: شیعیان غیر اسماعیلی در مغرب هستند که تا قرن پنجم و حتی تا نیمه قرن ششم در شمال آفریقا حضور داشته‌اند و گویا اینان همان واقفیان بوده‌اند.
نظر شما