به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از النشره، از زمان حمله رژیم اشغالگر صهیونیستی به لبنان در سال 1982 هدف اشغالگران پایان دادن به مقاومت چه در لبنان و چه فلسطین ـ که مانعی برای اجرای پروژه صهیونیستی در سیطره بر جهان عرب و حذف مسئله فلسطین بودند ـ محسوب می‌شد.
رژیم صهیونیستی با توطئه علیه کشورهای عربی به‌دنبال تحقق اهدافی بود که بارزترین آنها به‌شکل زیر است:
ـ تسلیم کشورهای عربی یکی پس از دیگری و مجبور کردن آنها به امضای توافق سازش و به‌رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی و حاکمیت این رژیم بر همه اراضی فلسطین، در این میان آرزوی صهیونیست‌ها این بود که بعد از مصر، لبنان دومین کشور عربی باشد که با رژیم اشغالگر توافق صلح امضا می‌کند و سوریه را نیز به همین منظور (توافق صلح با اسرائیل) تحت محاصره و فشار قرار داد تا حقوق ملی فلسطینی‌ها را نابود کند.
ـ برقراری روابط میان کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی در همه سطوح و سیطره سیاسی و اقتصادی بر آنها به‌شکلی که صهیونیست‌ها بتوانند به‌راحتی ثروت‌ها و منابع طبیعی عربی همچون نفت و گاز را غارت کنند و یک نیروی کار ارزان در خدمت پروژه صهیونیستی قرار بگیرد.
ـ تبدیل شدن رژیم صهیونیستی به مرکز و محور سرمایه‌داری استعماری که در آن همه کشورهای عربی در چارچوب توافق‌هایی که با این رژیم امضا کرده‌اند کاملاً در اختیار اسرائیلی‌ها باشند.
این موارد از جمله اهداف استراتژیک رژیم صهیونیستی ضد اعراب است که برای تحقق آنها به 3 عامل تکیه کرده است:
ـ قدرت نظامی ارتش رژیم صهیونیستی که با کمک مستقیم ایالات متحده از سال 1967 ـ که رژیم اشغالگر، کرانه باختری و نوار غزه و شبه‌جزیره سینا و جولان را اشغال کرد ـ تقویت شد.
ـ قدرت آمریکا به‌عنوان ابرقدرت جهان که اولین و اصلی‌ترین حامی رژیم صهیونیستی است و صهیونیست‌ها برای تحقق اهداف استعماری خود به‌شکلی قابل توجه به حمایت‌های واشنگتن چشم دوخته‌اند.
ـ رژیم‌های مرتجع عربی که تابع بی‌چون‌وچرای آمریکا و کشورهای عربی هستند. این کشورها نقش خطرناکی در کمک به استعمارگران صهیونیست برای اشغال زمین‌های فلسطینیان و ایجاد رژیم غاصب و جعلی اسرائیل ایفا کرده‌اند، اکنون نیز این کشورها همچنان پشت همه توطئه‌های استعماری ضد سازمان‌های پیشروی آزادی و جنبش‌های مقاومت با هدف تضعیف مقاومت در برابر پروژه غربی ـ صهیونیستی ایستاده‌اند.
تسنیم
نظر شما