احمدیه چیست و احمدیان چه کسانی هستند؟

احمدیه یک جنبش دینی اسلامی است که اواخر قرن نوزدهم بوجود آمد. موسس آن میرزا غلام احمد است که ادعای به حقیقت رساندن وعده‌های راجع به آخر الزمان را داشت. او ادعا داشت که مجدد قرن چهاردهم قمری و مسیح موعود و مهدی موعود است.
پیروان احمدیه، به عنوان احمدیان یا مسلمانان احمدی شناخته می‌شوند. احمدیان اعتقاد دارند که حضرت مسیح به صورت طبیعی در هند از دنیا رفته است و با این نظریه که حضرت مسیح زنده است و به آسمان رفته است مخالفت می‌کنند. ایشان اعتقاد دارند که حضرت مسیح بعد از اینکه از صلیب پایین کشیده شد صرفا بیهوش شده بود.
احمدیان از جمله فرقه‌هایی هستند که به تئوری تکامل اعتقاد دارند. البته تئوری تکامل به به گونه‌ای تکمیل می‌کنند و مفهومی به نام تکامل هدایت شده مطرح می‌کنند. تکاملی که هم بوسیله‌ی شواهد کتب مقدس و هم بوسیله‌ی تکامل علمی قابل تبیین است. احمدیان اعتقاد دارند که نژاد انسانی در زمانی طولانی خارج از زمین رشد کرده است.
از نظر این فرقه، پیامبران باید مردم را به حدی برسانند که از مرحله‌ی ایمان به مرحله‌ی عمل برسند. پیامبران مانند یک مغناطیس مردم را به دنبال خود می‌کشند و در نتیجه ایمان و عمل برای آنها بوجود می‌آورند. نیروز جذب پیامبران برای مدت زمان مشخصی است لذا بعد از وفات ایشان قدرت این نیرو کمتر و کمتر می‌شود تا بو به نابودی می‌گذارد. لذا خداوند بلافاصله جانشینی برای این پیامبر می‌فرستد که او نیز می‌تواند پیامبر دیگری باشد.
مسیح موعود توسط خداوند ارسال شده بود تا این معناطیس و کشش را دوباره احیا کند. بعد از وفات او در سال ۱۹۰۸ نخستین جانشین او انتخاب شده و تا سال ۲۰۰۸ دوام خواهد داشت. خلیفه‌های این فرقه، خود را دنباله‌ی خلیفه‌های مسلمان که ادامه دهنده‌ی پیامبر اسلام پس از وفات او بودند می‌دانند. این خلیفه‌ها بوسیله‌ی خداوند انتخاب می‌شوند. لذا خلیفه‌ی فعلی این فرقه که میرزا مسرور احمد نام دارد و همچنین دیگر خلفای احمدیه پیروان مسیح موعود و پیامبر اسلام هستند.
به نظر این فرقه، پیامبران، ظهور اول قدرت خداوند هستند و خلفا ظهور ثانی این قدرت هستند.
پیامبران موجودات خدایی نیستند بلکه انسان‌هایی فانی هستند. به همین جهت هم هست که این فرقه، به آسمان رفتن حضرت مسیح را قبول نمی‌کنند و قائل به این هستند که حضرت مسیح به مرگ طبیعی از دنیا رفته است. هر پیامبر، انسانی عادی است که راستکاری و درستکاری را در حدی انجام می‌دهد که در جامعه‌ای که او در آن زندگی می‌کند چنین حدی یافت نمی‌شود.
بنا به عقاید این فرقه، اسلام آخرین دین است و البته مانند ادیان دیگر در طول زمان دچار آسیب‌هایی می‌شود. لذا اسلامی که در حال حاضر هست اسلامی است که دچار آسیب‌های فراوان شده است. لذا رئیس این فرقه در قرن چهاردهم آمده تا به احیای دین بپردازد. او آمده تا اسلام حقیقی را در جهان احیا کند و حقیقت را بیش از پیش روشن و آشکار سازد. این فرقه، او را ماه پیامبران می‌نامند. ایشان با توجه به برخی آیات قرآن، پیامبر اسلام را خورشید و موسس فرقه خود را ماه پیامبران می‌نامند. خورشید خودش نورانی است و ماه، نور خورشید را باز می‌تاباند.
معتقدان به این فرقه اعتقاد دارند که بیشتر پیامبران در آسیا ظهور کرده اند اما پیامبرانی در نقاط دیگر جهان نیز بر می‌شمرند. مثلا کریشنا را پیامبری در هند ؛ کنفوسیوس، کینگ وان، چو کونگ و لاوتزو را پیامبرانی از چین دانسته و پیامبرانی از روسیه، افغانستان، ژاپن، آفریقا و اروپا و یونان نیز نام می‌برند. سقراط را پیامبری می‌دانند که به اخلاق بهای بیشتری می‌داد و او را موحد می‌دانند. ایشان ذکر می‌کنند که علیرغم دیگر یونانیان که از لفظ خدایان استفاده می‌کردند سقراط از لفظ خدا استفاده کرده است و این نشان می‌دهد که او یکتاپرست بوده است.
فرقه احمدیه فرقه ای است که از طرف بسیاری از مسلمانان مطرود است و به عنوان یک فرقه انحرافی شناخته می‌شود. این فرقه بیشتر در هندوستان، انگلیس و برخی کشور‌های اروپایی و آمریکایی به ترویج عقاید پرداخته و مسجد‌ها و تجمعات مرتبط با خود را دارند. بعد از مرگ میرزا غلام احمد، جمعیت احمدیان به شعب و فرق مختلف و گاها متضادی تقسیم شد.