توجه به سلیقه مردم در کنار شاخصه های فرهنگی و دینی/ الگوهای لباس باید متناسب با فرهنگ ایرانی –اسلامی معرفی شوند

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، به موازات مباحث فرهنگی، یکی از دغدغه های جدی در روزگار ما، ناظر به نوع لباس و پوشش در جامعه به خصوص در ارتباط با بانوان جامعه است و همواره ، مباحثی درباره نوع و چگونگی ارایه و معرفی مد و لباس در این حوزه مطرح بوده و کماکان چنین است.

توجه به این مساله ما را بر آن داشت تا با یکی از بانوان فعال در زمینه طراحی و دوخت لباس که خود ایده های خلاقانه ای در زمینه مد و لباس متناسب با فرهنگی ایرانی و اسلامی داشته، گفتگویی انجام دهیم.مصاحبه با خانم زهرا حسینیان البته صرفاً ناظر به همین مساله نبود و محورهایی دیگری نیز در لابلای این گفتگوی تفصیلی مطرح شد که ماحصل این گفت و شنود، بدین قرار است؛

در ابتدای صحبت بفرمایید که اساساً علاقه به طراحی مد و دوخت لباس از چه زمانی به شکل جدی برای شما مطرح شد و چه فرآیندی را در مسیر حرفه ای شدن طی کرده اید؟

بنده متولد سال 63 هستم و از 15 سالگی به جهت علاقه زیادی که به این کار داشتم در زمینه طراحی و دوخت لباس فعال بودم و البته این علاقه را از بچگی در خودم احساس می کردم

در واقع از 15 سالگی در این خصوص کلاس رفتم و در همان سن برای اولین مشتری ام به صورت حرفه ای و جدی، لباس دوختم و تاکنون نیز به عنوان شغل در این حرفه فعال هستم.

هم اکنون نیز یکی از اعضای انجمن طراحان مد و لباس استان قم هستم و علاوه بر فعالیت در زمینه دوخت و طراحی لباس، در عرصه تدریس نیز به شکل جسته و گریخته مشغول هستم.

در طول این سال ها، در زمینه طراحی مد و لباس چه دغدغه ای داشته اید و به عنوان عضو انجمن طراحان مد و لباس، وضعیت این عرصه را چگونه می بینید؟!

ببینید قبل از هر چیز باید بگویم که تشکیل همین انجمن اتفاق خوبی برای شهر و استان ما در زمینه طراحی مد و لباس است اما به هر حال خیلی زود است که درباره عملکرد آن قضاوت کنیم، چرا که حدود هشت ماهی بیشتر از تشکیل آن نمی گذرد.

ضمن آن که به هر حال برگزاری نمایشگاه حجاب و عفاف به همت انجمن و حمایت ارشاد، کار خوبی بود اما بیش از این ها باید با تبلیغات و اطلاع رسانی مناسب، زمینه جذب خانم ها و خانواده ها را به چنین رویدادهایی فراهم کنیم.

در پاسخ به سؤال شما، آن چه به نظرم به شکل اجمالی می رسد این که در وضع کنونی شرایط به نحوی است که لباس هایی که طرح غربی دارند، طرفداران بیشتری دارند و طبعاً گرایش به سمت لباس های ایرانی با طرح و الگوی فرهنگ بومی ما کمتر است.

دلیل این مساله چیست و برای تغییر این روند از نگاه شما چه باید کرد؟

به هر حال بخشی از دلایل مربوط به تغییر سلیقه و ذائقه مردم ناشی از تغییرات در سبک زندگی است اما نمی توان از بحث قیمت ها و بُعد اقتصادی مساله نیز غافل شد.

الان طوری شده که پارچه و طرح ایرانی برای بسیاری از خانواده ها گران تمام می شود و حال آن که نمونه های غیرایرانی ارزان تر است.

به عنوان مثال قیمت پارچه کرپ ساده در بازار بین 180 هزار تا 200 هزار تومان است و با توجه به این که برای دوخت یک مانتوی ساده، دو متر پارچه نیاز است، فقط پول پارچه 400 هزار تومان می شود و دستمزد را هم اگر 200 هزار تومان در نظر بگیریم، می شود 600 هزار تومان و بر این اساس خیلی ها کمتر به دنبال پارچه و طرح لباس ایرانی هستند.

البته مسلم است که لباس غیرایرانی کیفیتش پایین تر است اما تنوع طرح بیشتری دارد و در عین حال قیمتش کمتر از نمونه ایرانی است.

از سویی بخواهیم یا نخواهیم عرضه مدل ها در بازار عمدتاً دست ما نیست و طبعاً خیلی از آن ها با فرهنگ و آموزه های دینی ما چندان سازگاری ندارد، در حالی که ما باید طرح جذاب و مورد پسند مردم را در حالی معرفی و ترویج کنیم که با شاخصه های فرهنگی ما همخوانی داشته باشد و از سوی دیگر با توجه به وضعیت معیشتی مردم، برایشان بصرفه هم باشد.

تا قبل از گرانی های سرسام آور اخیر، همیشه این طور بوده که نصف یا حتی یک سوم قیمت تمام شده لباس، مربوط به قیمت پارچه بوده، در حالی که در حال حاضر این گونه نیست و گاه بیش از دو سوم قیمت تمام شده، هزینه پارچه و وسایل مربوطه می شود. بر این اساس، چون در سال های اخیر قیمت پارچه افزایش زیادی داشته، گرایش به لباس و پارچه داخلی کمتر شده است.

از سوی دیگر، متاسفانه بسیاری از پارچه ها و لباس های غیر ایرانی، قاچاق است و کیفیت های پایینی هم دارد اما همان طور که عرض کردم به جهت صرفه اقتصادی، بسیاری از مردم به سمت آن ها میل و گرایش دارند.

این را هم بگویم که شاید چیزی در حدود 80 درصد لباس هایی که به اسم لباس ترکیه ای عرضه می شود، مربوط به کشور خودمان است و برخی از تولیدکنندگان و یا عرضه کنندگان برای سودآوری بیشتر، آن ها را با برند و مارک جنس تُرک به مردم می دهند تا آن را گران تر بفروشند!

با توجه به این که متأسفانه برخی پوشش ها و لباس ها، مناسب فرهنگ ایرانی و اسلامی ما نیست شما به عنوان یک طراح لباس و مدرس این رشته، چه راهکاری ارایه می کنید که هم سلیقه و ذائقه خوش پوش بودن بانوان ایرانی در آن رعایت شود و هم این که به هر حال مؤلفه های دینی و فرهنگی در نوع پوشش نیز در آن ها لحاظ گردد؟

بنده به شخصه بسیار مقید هستم که این نکاتی که شما فرمودید باید رعایت شود. خودم هم سعی کرده ام کارهایی که انجام می دهم متناسب با سلیقه خانم های شیک پوش چه جوان و چه مسن باشد تا آن ها لباس زیبا و در عین حال موقر و پوشیده داشته باشند.

الآن بسیاری از لباس هایی که در بازار عرضه می شود، این گونه نیست به عنوان مثال مانتوهای که آستین های کوتاه دارند به وفور وجود دارد.

تلاش کرده ام که در کارها، خلاقیت و ابتکار به خرج دهم که همان دو نکته ای که شما هم فرمودید، رعایت شود و این ها جزو دغدغه های شخصی ام است.

چندی پیش با یکی از دوستان به صورت مشترک سه طرح لباس به جشنواره مد و لباس فجر معرفی کردیم که ایشان فقط طراح لباس بودند و بنده آن ها را دوختم و خوشبختانه این طرح ها مورد توجه قرار گرفت.

خودتان هم در این رابطه آموزش های آکادمیک دیده اید یا این که به شکل تجربی در این حرفه، مهارت ها را فراگرفته اید؟

بنده در آموزشگاه های خصوصی، آموزش هایی دیده ام اما تجربه هم دخیل بوده و در طول این بیست و یک سال سعی کرده ام بر همین اساس به شاگردانم نیز آموزش های متناسب و کاربردی ارایه دهم. البته این را هم بگویم که به خاطر شیوع کرونا، فعلاً امکان برگزاری کلاس مثل سابق فراهم نیست.

اکثر کسانی هم به دنبال آموزش هستند به خصوص نسل جدید، علاقه دارند که برای خودشان لباس متنوع و مختلف بدوزند و این طور نیست که نگاه تجاری و یا کارآفرینی به قضیه داشته باشند.

در حال حاضر بخشی از منزلم را به کارگاه تبدیل کرده ام ،البته پیشتر مکان مجزایی داشتم و احتمالاً بعد از کرونا بار دیگر کارگاه و مزون لباس را به شکل مستقل از منزل داشته باشم.

در زمینه آموزش طراحی مد و لباس، آموزشگاه های نسبتاً زیادی در قم فعال است اما بیشتر به صورت خصوصی کار می کنند، هر چند دانشگاه علمی- کاربردی و مجتمع فنی نیز رشته مربوط به ما را دارند، با این حال معتقدم خصوصی ها بهتر و مؤثرتر کار می کنند.

با توجه به وضعیتی که در بحث آموزشگاه ها وجود دارد و به آن ها اشاره کردید، به شخصه برای بهتر شدن روند آموزش چه پیشنهادها و ایده هایی دارید؟!

آموزش ها به نظرم باید در عین این که کوتاه تر باشد، کاربردی تر باشند و مطالب و مباحثی که شاید خیلی به کار هنرجویان نخورد، از آن ها حذف شوند. الان یک متد بسیار خوبی داریم که به اسم متد خانم استاد سیدی معروف است و این متد، به قدری کامل و کافی است که دیگر متدها را تحت تأثیر خود قرار داده است.

نکته ای که وجود دارد این است که متدها باید به روز باشند و این متدی که عرض کردم، به روز ترین و جذاب ترین آن ها از نگاه بنده است. الگویی که ارایه می شود، باید راحت طراحی شده و وقتی بر تن زنان ایرانی قرار می گیرد، به اصطلاح ما، راحت قالب درآورد، در حالی که برخی متدها در بحث آموزش و یادگیری برای افراد سخت است اما متد سیدی که عرض کردم در عین زیبایی ، به سهولت قابل یادگیری به افراد تازه کار است.

کسانی که آموزش می خواهند ببینند باید هم تعلیم ببینند و هم این که در عین آموزش، کسب تجربه کنند و با ممارست راهشان را ادامه دهند.

در خصوص آموزشگاه هایی که صحبت شد، گرچه گاه مدرک به سختی اعطا می شود اما بعضاً کاربردی نیستند و حال افراد متقاضی و علاقه مند به طراحی مد و لباس، باید به شکل خصوصی هم آموزش هایی ببینند؛ آن هم آموزش های کاربردی.

البته برای افراد مدرک آموزشگاه های فنی و حرفه ای لازم است اما برای این که در کار خود متبحر و خبره شوند، نیاز است که کار را فراتر از آموزش های مرسوم دنبال کنند.

نکته حائز اهمیت دیگر این که برخی متون و محتواهایی که در آموزشگاه ها و حتی دانشگاه ها ارایه می شود، چندان کارآمد نیست و لذا این مساله باعث می شود که هنرجویان، به آموزشگاه های خصوصی مراجعه کنند.

در خصوص وضعیت پوشش برخی بانوان در سطح شهر قم، گلایه هایی وجود دارد. شما نقش طراحان مد و لباس را برای اصلاح این وضع چگونه ارزیابی می کنید؟!

به هر حال یکی از عوامل مهم و ضروری در بحث الگوی مد و لباس توجه به شرایط اقلیمی است.باید قبول کنیم که شهر قم طبعاً با دیگر شهرها فرق دارد و اخیراً وضعیت پوشش تغییراتی داشته اما با این حال در شهر ما، بانوان بسیاری هستند که پوشش و لباس مناسب دارند و این مساله را ترجیج می دهند چرا که به یا باور فرهنگی و یا باور دینی به لزوم این مهم دارند.

بارها پیش آمده که برخی خانم هایی پیش من آمده اند که مثلاً گفته اند که می خواهم مانتوی آستین کوتاه بپوشم و من از لحاظ منطقی این افراد را متقاعد کرده ام که برای داشتن یک مانتوی مناسب و موقر و زیبا باید آستین بلند و پوشیده داشته باشید که اتفاقاً این نوع پوشش بیشتر برازنده شماست.

همیشه سعی کرده ام در طراحی لباس به خانم ها بگویم که فلان لباس را برای چه مناسبت و کجا می خواهید بپوشید، چه آن که به هر حال مجلس کاملاً زنانه تفاوت می کند با مجلس عمومی و ما باید به عرف و قواعد فرهنگی نیز توجه کنیم.

ضمن تشکر از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید ، به عنوان پایان بخش این گفتگو، اگر نکته ای به ذهنتان می رسد بفرمایید؛

چیزی که به ذهنم می رسد این است که گرچه شاید حمایت ها از طراحان مد و لباس قابل توجه نباشد اما به هر حال ما باید قابلیت ها و توانمندی های خودمان را به گونه ای ثابت کنیم که مسئولان و مدیران مربوطه خودشان بیایند از ما حمایت کنند؛ چه در بحث طراحی مد و لباس مناسب با فرهنگمان و چه برگزاری ورکشاپ ها و یا نمایشگاه های عرضه لباس و محصول.

درست است که مسئولان وظیفه دارند حمایت کنند اما به عقیده بنده، کسی که قرار است مورد حمایت قرار گیرد- چنانچه واجد هنر واقعی باشد- می بایست توانمندی هایش را نشان دهد و آن موقع است که هم مسئولان و هم اسپانسرها برای حمایت از او، پیش قدم می شوند.