خبرگزاری شبستان/گیلان
روز هشتم ربیع الاول مصادف است با روز شهادت امام حسن عسکری(ع) و آغاز امامت حضرت مهدی(عج). می توان گفت زندگی و شخصیت امام حسن عسکری (ع) همچون معصومین دیگر، بدلیل بی توجهی بسیاری از پیروانشان هنوز هم آنچنان که باید و شاید در میان عامه مردم شناخته شده نیست و شاید بتوان این نکته را در مورد شناخت امام زمان (عج) نیز گفت؛ امیدواریم که با شناخت صحیح حضرت ولی عصر (عج) ، راه مطلوب و مورد نظر ایشان و دیگر معصومین (ع) را بپیماییم در ادامه مطالب مهمی در رابطه با زندگانی امام دهم شیعیان جهت ایجاد شناخت عمیق تر ایشان آورده می شود.
چرا امام حسن عسکری (ع) همواره در زندان بودند؟
شاید بتوان گفت که هیچ یک از امامان (ع) همانند امام حسن عسکری (ع) در خفقان خلفای عصر و در زندانها نبوده اند، تا آنجا که حتی در زندان، جاسوسی را بر ایشان گماشته بودند تا گفتار و رفتارشان را گزارش دهد اما ترس و نگرانی حکام بنی عباس را از چند جهت می توان بررسی کرد.
1ـ جمعیت شیعیان در آن عصر، به ویژه در عراق، بسیار بود بنابراین خلفا ترس آن داشتند که آنها قدرت را به دست گیرند و با زعامت و رهبری امام حسن عسکری (ع) تاج و تخت عباسیان را واژگون کنند.
2ـ از سوی دیگر باید به این مساله مهم نیز توجه داشت که شیعیان توجه خاصی به امام حسن عسکری (ع) داشتند و اموال بسیاری به محضرشان میرسانند، تا آنجا که به عنوان مثال، آن حضرت یکبار صدهزار دینار (یعنی صد هزار مثقال طلا) به یکی از دوستان و نمایندگان مورد اطمینانش به نام «علی بن جعفر همانی» دادند تا بین مستمندان و شیعیان در مراسم حج، تقسیم کند، بار دیگر صد هزار دینار برای او فرستادند و بار سوم سی هزار دینار برای او حواله کردند.
3ـ تلاشهای سیاسی، نامهها و پیکها، فعالیت شاگردان و نمایندگان، حوزه علمیه طاغوت برانداز، گفتار سازنده و حرکتبخش امام حسن عسکری(ع و ... همه و همه نشان میداد که ایشان نه تنها هرگز تسلیم دستگاه بنیعباس نیستند، بلکه زمینهسازی فرهنگی و سیاسی عمیق و گستردهای بر ضد آن دستگاه میکنند.
4ـ طبق روایات متعدد و متواتر، همه مسلمانان میدانستند که سرانجام قائم آل محمد حضرت مهدی (عج) ظهور میکند و واژگونی تاج و تخت شاهان و سلاطین جور در سراسر جهان به دست ایشان است، از طرفی دریافته بودند که این مصلح جهانی از نسل امام حسن عسکری (ع) است، بنا بر این در مورد آن حضرت بسیار حساس بودند و احساس خطر میکردند و بر همین اساس حضرت مهدی (عج) از هنگام ولادت (در سال 255) حتی در عصر پدر (تا سال 260) یعنی پنج سال جز برای یاران بسیار مخصوص، مخفی بودند.
تلاش های امام حسن عسکری (ع) با توجه به شرابط خاص دوران ایشان
در این شرایط با وجود تمام فشارهای معتمد بنی عباس بر ضد امام حسن عسکری (ع)، ایشان تلاش های چشمگیری را تا سر حد شهادت در جهت برای ابلاغ رسالت خود به جهانیان انجام نمود که از آنجمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1ـ تشکیل حوزه علمیه و کوششهای علمی و انقلاب فرهنگی.
2ـ ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان توسط پیکها و نامهها و تعیین نمایندگان و تلاشهای آنها و ارتباط با آنها.
3ـ تلاشهای سری و محرمانه سیاسی.
4ـ پشتیبانی مالی شیعیان از امام حسن عسکری (ع) و حمایت مالی آن حضرت از مستضعفان برای حفظ کیان تشیع.
5ـ تقویت و توجیه سیاسی رجال و عناصر مهم شیعه و روحیه دادن به آنها و سفارش آنها به مقاومت و استقامت در برابر ستمگران.
6ـ آمادهسازی شیعیان برای دوران غیبت.
در ادامه می توان گفت یکی از مهمترین کارهای امام حسن عسکری (ع) مانند پدر و اجداد پاکشان، تربیت شاگرد و حفظ فقه تشیع و اندیشه ناب اسلام در برابر دشمنان و مخالفان بود در این راستا با اینکه در شرایط سخت سیاسی به سر میبردند و مدت امامتشان شش سال و مدت عمرشان 28 سال بیشتر نبود، تا آخرین حد امکان با گردآوری شاگردان پدر و اجدادشان و تربیت شاگردهای جدید و مطرح کردن بحثها و مناظرات شفاهی و کتبی به تشکیل مجمع علمی عمیق و وسیع پرداختند و خط فکری تشیع را از گزند حوادث و برخوردها حفظ نمودند و با پاسخ به شبههها و سوالات گوناگون از حریم دانشگاه جدشان، امام جعفر صادق (ع) محافظت کردند.
تالیفاتی که از امام حسن عسکری (ع) بر جای مانده است
امام حسن عسکری (ع) در کنار کارهای علمی، مجموعههایی از تفسیر، روایات، معارف اسلامی و عقاید را تالیف کردند بعضی از این مجموعهها به صورت نامههایی طولانی بود که برای اشخاص میفرستادند، به علاوه روایات بسیار در ابواب فقه و سایر علوم اسلامی توسط افراد مختلف، از آن حضرت نقل شده است.
علامه سیدمحسن امین پنج مجموعه را تحت عنوان تالیفات امام حسن عسکری (ع) ذکر کرده که عبارتند از:
1ـ تفسیر معروف قرآن، منسوب به امام حسن عسکری (ع).
2ـ نامه آن حضرت به اسحاق بن اسماعیل نیشابوری، مذکور در کتاب تحفالعقول.
3ـ مواعظ قصار، مذکور در کتاب تحفالعقول.
4ـ رساله المنقبه، مشتمل بر اکثر احکام حلال و حرام (این رساله در کتاب مناقب، ج 4، ص 424 با نام "المقنعه" ذکر شده است).
5ـ مکاتبات الرجال (کتاب اعیان الشیعه، ج 2، ص 41).
منابع:
سیره چهارده معصوم (ع)، محمد محمدی اشتهاردی، چ بهار 1381، نشر مطهر. همشهری آنلاین
نظر شما