خبرگزاری شبستان//قم
امامت شش ساله امام حسن عسکری(ع) در عصر زمامداری معتز عباسی، مهتدی و معتمد عباسی سپری شد. در این دوره فشارها و محدودیت‌ها بر امام(ع) به دلایلی چون قدرتمندتر شدن شیعه در عراق آن روزگار از یکسو و نیز یقین خلفای جور عباسی مبنی بر اینکه مهدی موعود(عج) از فرزندان امام حسن عسگری(ع) می‌باشد، بیش از پیش شده بود.
از جمله فعالیت‌های مهم آن حضرت در جهت حفظ اسلام و مبارزه با اندیشه‌های انحرافی، می‌توان به مواردی چون کوشش‌های علمی در جهت تربیت بیش از یکصد شاگرد در شرایط اختناق آن روزگار، ایجاد شبکه ارتباطی میان خود و وکلا و نمایندگانش در سرزمین‌های اسلامی، فعالیت‌های سیاسی پنهان و به دور از چشم جاسوسان حکومتی، حمایت مالی از شیعیان به ویژه یاران خاص، تقویت و توجیه سیاسی رجال و عناصر مهم شیعه، استفادة گسترده از اخبار غیبی و شاید از همه مهم‌تر آماده سازی تدریجی شیعیان برای دوران غیبت اشاره کرد.
فرهنگ سازی و آماده سازی افکار برای پذیرش غیبت حضرت مهدی(عج) در زمان امام حسن عسکری(ع) جلوه و نمود بیشتری یافت، به گونه ای که آن حضرت با تأکید بر تولدحضرت مهدی(عج) او را به شیعیان خاص و نزدیکان نشان می‌داد.
از سوی دیگر، تماس خود آن حضرت با شیعیان روز به روز کم‌تر‌و کم‌تر می‌شد، به طوری که در شهر سامرا نیز به وسیلة نامه یا نمایندگان خویش، به مراجعان پاسخ می‌داد.
سرانجام این امام همام در سن 28 سالگی و در تاریخ هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری به شهادت رسید و در خانة خویش در سامرا در کنار مرقد پاک پدرش امام هادی(ع) به خاک سپرده شد و با شهادت ایشان دوران امامت مهدی موعود(عج) آغاز گردید.
10 دُر گران بها از کلام حجت یازدهم
1ـ همة پلیدی‌ها در یک خانه نهاده شده و کلید آن، دروغ قرار داده شده است.
2ـ نکویی صورت، زیبایی ظاهر است و نکویی خِرد، زیبایی درون.
3ـ مبادا روزی ضمانت شده، تو را از کارهای واجب باز دارد.
4ـ سخاوتمندی اندازه‌ای دارد که اگر از آن فراتر رود، اسراف است.
5ـ هرکه برادرش را درخلوت پند دهد، او را آراسته است و هر کس برادرش را در جمع پند دهد او را سرشکسته کرده است.
6ـ کسی‌که پارسایی خوی او، بخشندگی طبیعت او و بردباری خصلت او باشد، دوستانش زیاد می‌شوند.
7ـ بهترین برادر تو کسی است که خطایت را فراموش کند و احسان تو را به خود، به یاد آورد.
8ـ دو خصلت است که بالاتر از آنها چیزی نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران
9ـ تقوای الهی پیشه کنید و مایة زینت ما باشید، نه مایه سرشکستگی ما.
10ـ شادمانی کردن در نزد غمدیده، بی‌ادبی است.
پایان پیام/
نظر شما