خبرگزاری شبستان- سیاسی- مریم رضازاده: سند راهبردی 25 ساله ایران و چین در حالی امضا شد که بسیاری از منتقدان داخلی نسبت به رفتار غربی ها در بحث برجام و بعد از آن انتقاداتی را داشتند. آنها معتقد هستند که ایران باید به جز غربی ها با دنیای شرق نیز رابطه اقتصادی و تجاری خود را محکم کند. چین کشوری است که در حال حاضر دومین اقتصاد برتر دنیاست و رابطه اقتصادی و تجاری با این کشور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بسیاری از کشورهای قدرتمند دنیا قراردادهای تجاری و اقتصادی با این کشور دارند که به موجب آن روابط تجاری شان شکل گرفته است. اینکه تا چه اندازه سند راهبردی ایران و چین می تواند گره گشای مشکلات اقتصادی ایران باشد، موضوع گفت و گویی است که با فریدون عباسی، رییس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم کازرون و کوه چنار در مجلس شورای اسلامی داشتیم که در ذیل آمده است.
ارزیابی شما از سند همکاری 25 ساله ایران و چین چیست؟
این نوشته ای که بین ایران و چین است، قرارداد یا توافق نامه نیست بلکه اظهار تمایل دو کشور به همکاری آتی است که می تواند منجر به روابط راهبردی همه جانبه شود و به همین دلیل مکتوب شده است برای اینکه دو طرف یادشان نرود شفاهی به هم چه گفته اند.
مطمئنا در طول یک دوره زمانی مشخص این نوشته مکتوب به یک تفاهم نامه تبدیل می شود و بعد به قرارداد تبدیل می شود و اگر بخواهد قرارداد شود، باید روال تصویب در مجلس را طی کند و از همین حالا مجلس آمادگی دارد این متن را در کمیسیون های مربوطه بررسی کند و دولت می تواند در این رابطه به مجلس لایحه ارایه دهد. قطعا کمیسیون های تخصصی شروع به بررسی آن خواهند کرد و همه جوانب و حقوق ملت ایران را در این قضیه در نظر می گیرند البته منافع دولت چین در نظر گرفته خواهد شد چرا که در یک قرارداد دوطرفه نمی توان فقط منافع یک طرف را در نظر گرفت. قطعا منافع مشترک در نظر گرفته می شود ولی ما متصدی منافع مردم و کشور خودمان هستیم.
اهمیت این سند تا چه اندازه است؟
برای اینکه ما بتوانیم در دنیا و در روابط خارجی خودمان بالانسی ایجاد کنیم نیاز هست که کشورهایی مثل چین که از جنبه های مختلف دارای قدرت هستند و خودشان را در جهان تثبیت کرده اند را به عنوان یک شریک راهبردی انتخاب کنیم و آن را برای بقیه الگو کنیم یعنی اگر ما بخواهیم در آینده با اروپا و آمریکا کار کنیم مناسب است که ابتدا با آسیا مسئله خودمان را حل کنیم، با چین، روسیه و هند قراردادهای مشخصی را داشته باشیم. مطمئنا اگر این قدرت را در آسیا ایجاد کنیم، اروپا و آمریکا هم همپای معادله عادلانه با ما خواهند آمد.
ابراز نگرانی غربی ها از امضای این سند همکاری به چه علت است؟
مردم ما همیشه به فکر استقلال کشور هستند ولی نگرانی شان باید نسبت به غربی ها هم باشد چرا که غربی ها تاکنون استقلال کشورمان را به خاطر انداخته اند یعنی اگر بعد از دوره صفویه نگاه کنیم می بینیم همواره کشورهای غربی بوده اند که استقلال ما را به خاطر انداخته اند، حتی به روسیه به عنوان کشور غربی نگاه می کنیم یعنی می گوییم این کشور هم نماینده تفکر غرب است. ما از شرق تاکنون آسیبی ندیدیم. آسیب هایی که از روسیه نیز داشته ایم مربوط به سال های قبل است و آسیب جدی از این کشور متوجه ما نبوده است جز یک اشتباه که در دوران دفاع مقدس داشتند که البته روس ها بر مبنای منافع خودشان حرکت می کنند.
ما باید حواس مان به غرب بیشتر باشد چرا که نفوذ غربی ها بر کشور ما بیشتر از نفوذ دیگران است یعنی نفوذ غرب از روس ها هم بر کشور ما بیشتر است. ما باید مواظب نفوذ غربی ها باشیم. نگرانی غربی ها نیز به این دلیل است که می بینند ایران از چنگال تحریم آنها خارج می شود یعنی نظریه مقاومت را که ایران پیش گرفته است و با آن جلو رفته است، آنها را نگران کرده است چرا که ایران با این نظریه توانسته است تحریم ها را کم اثر کند. حالا وقتی می خواهد روابط راهبردی با کشورهایی مثل چین ایجاد کند، آنها ابراز نگرانی می کنند. ما سالهاست که تجربه اقتصادی با چین را داریم همدیگر را می شناسیم ولی روابط مان راهبردی نبوده است حالا که می خواهیم به سمت روابط راهبردی برویم قطعا غربی ها منافع خودشان را در خطر می بینند و دستگاه های تبلیغاتی شان کار می کند که رابطه ایران و چین را یک رابطه سلطه ای معرفی می کنند، قصدشان این است که به جامعه القا کنند که چینی ها می خواهند به کشور ما سلطه داشته باشند و عده ای می خواهند کشور را به چینی ها بفروشند در حالی که این موضوع درست نیست.
نظر شما