نشست تخصصي «نقش سرمایه انسانی در رشد و توسعه سازمان‌ها»

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی مرکز آموزش مدیریت دولتی، همزمان با روز ملی منابع انسانی، اولین نشست تخصصی با عنوان «نقش سرمایه انسانی در رشد و توسعه سازمان‌ها» با هدف افزایش بینش مدیران دستگاه‌های اجرایی و شکوفایی توانمندی‌های نهفته کارکنان در مسیر تعالی سازمانی برای کلیه مدیران و کارکنان دولت، صبح روز چهارشنبه 25 فروردین ماه 1400 از ساعت 10 تا 12 به صورت برخط (آنلاین) و  با سخنرانی دکتر صدرالدین صدری نوش آبادی، معاون سرمایه انسانی سازمان اداری و استخدامی کشور در سالن ولایت مرکز آموزش مدیریت دولتی برگزار گردید.

صدری ضمن تبریک فرارسیدن ماه مبارک رمضان، روز 25 فروردین، روز ملی منابع انسانی را گرامیداشت و این روز را برای همه کارکنان و مدیران نظام اداری کشور خجسته و فرخنده برشمرد و گفت: بی‌شک یکی از ملزومات دستیابی به اهداف استراتژیک هر سازمان، شایستگی و کارآمدی سرمایه انسانی است که رکن اصلی تحولات سازمان و زیربنای اساسی توسعه محسوب می‌شود. لذا نقش انسان به عنوان عاملی حیاتی و راهبردی در بقای سازمان، بسیار مشهود است.

معاون سرمایه انسانی سازمان اداری و استخدامی کشور در ادامه افزود: ارزش های سازمانی مؤثر در حفظ جایگاه سازمانها و مولد مزیت رقابتی دو عامل است؛ نخست سرمایه های فکری و دوم  سرمایه های مادی. آنچه بیشتر مدنظر ماست، سرمایه های فکری را دربرمی گیرد که شامل سرمایه ارتباطی، سرمایه ساختاری و سرمایه های انسانی است. رهبری، مدیریت، منابع انسانی، پایش یادگیری و پایداری در حوزۀ سرمایه انسانی قرار دارند.

صدری با تأکید بر اینکه محور تغيير جهان آينده بر اساس «سرمایه های غیرملموس» رقم خواهد خورد، بیان داشت: تلاش می شود در آینده ای نزدیک، انسان به عنوان یک عامل انجام کارها ، در داخل یک زنجیره قرار گیرد و خرده کارهایی را که ماشین توان انجام آن را ندارد، انجام دهد و ماشین هوشمند به انسان در انجام دادن کارها کمک خواهد کرد! این تصویری از آینده کاری است که در آن هوشمندی و علم داده از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

معاون سرمایه انسانی سازمان اداری و استخدامی کشور با طرح این سوالی «آیا در سازمانهای آینده نقش منابع انسانی کمرنگ می شود؟» اظهار داشت: نفرین اودین نام مرگ عجیبی است که در خواب نوعی اختلال در دستگاه عصبی خودکار ایجاد می شود که مغز فراموش می کند ریه ها را به تنفس وادارد و فرد بر اثر غفلت مغز می میرد. عدم ارتباط و غفلت مغز هرچند بسیار محدود باعث نابودی کل آناتومی می گردد. مدیران منابع انسانی عامل اساسی ارتباط اثربخش در سازمان بوده و منابع انسانی شریان حیاتی سازمان؛ اگر مدیریت منابع انسانی نتواند منابع انسانی سازمان را با تغییرات همگام کند، بی شک دچار نفرین اودین شده و نتیجه آن اثرات مخرب بر کارکنان و در نتیجه نقش آن رفته رفته کمرنگ و کمرنگ تر خواهد شد.

صدری همچنین با اشاره به مدیریت منابع انسانی در سازمانهای امروز گفت: مدیریت منابع انسانی برای حفظ جایگاه و یا بهبود مزیت رقابتی سازمان خود در آینده همواره باید به سه اقدام اساسی در حوزه منابع انسانی اهتمام ورزند:

اول: توانمندی سازی مستمر منابع انسانی و تسهیل دستیابی وی به دانش های سازمانی نوین و نوظهور برای انجام وظایف و فعالیت های خود متناسب با تغییرات آینده جهانی و مخصوصاً مواجهه با شگفتی سازها؛ این اقدام را در واقع اهتمام به افزایش قدرت یادگیری سازمانی می نامند.

دوم: يك پارچه سازي سرمايه‌هاي سازمان

سوم: ایجاد توانایی کنار گذاشتن آگاهانه برخی موقعیت ها، اطلاعات و دانش سازمانی و جایگزینی موقعیت ها، اطلاعات و دانش جدید که این بخش را قدرت فراموشی سازمانی می نامند.

معاون سرمایه انسانی سازمان اداری و استخدامی کشور در ادامه با بسط معنای فراموشی در سازمان افزود: فراموشی در سازمان را می توان پیامد مجموعه اقدامات درون سازمانی و یا برون سازمانی دانست که در آن یک سازمان آگاهانه یا ناآگاهانه بخشی از داده ها، اطلاعات و دانش موجود خود را از دست می دهد. فراموشی سازمانی در معنای آگاهانه و مثبت، به حذف دانش منسوخ شده و ناکارامد در یک سازمان اشاره دارد. به عبارت دیگر، مجموعه فرایندهایی که بواسطه آنها یک سازمان  داده ها، اطلاعات و دانش غیر لازم را حذف و از نابودی داده ها، اطلاعات، دانش  مفید سازمان جلوگیری می کند.

صدرالدین صدری در فرجام سخن بیان داشت که برای اینکه سازمانها دچار مرگ اودین نشوند باید سریعاً گفتمان در حوزه مدیریت منابع انسانی سازمانها با مشاهدۀ نشانک های ضعیف برای تغییرات متناسب با آن تغییر نمایند. به عنوان مثال: اگر تا پیش از فراگیری کرونا (شگفتی ساز قرن) واحد منابع انسانی وظیفه داشت تا از هویّت، عزّت، معیشت و کرامت کارکنان صیانت کند، با فراگیری بیماری صیانت از جان کارکنان نیز بر آن افزوده شده و بر این اساس گفتمان مدیریت منابع انسانی باید به سوی دورکاری، مجازی سازی امور، دیجیتالی کردن کارها تغییر کند. در غیر این صورت، اضمحلال منابع انسانی دور از ذهن نخواهد بود.