هر میزان که به اشرافیگری نزدیک شویم از درگاه و لطف الهی دور خواهیم شد

به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین «عبدالکریم بهجت پور» در ویژه برنامه شرح شمس که همزمان با ماه مبارک رمضان در نمازخانه مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران برگزار می شود، به تفسیر بخشی از آیات ششم تا چهاردهم سوره فرقان پرداخت.

وی با قرائت آیات هفتم تا چهاردهم سوره فرقان که تهمت های کافران به پیامبر اکرم(ص) و بهانه های آنان برای عدم پیروی از اسلام را مطرح می کند، افزود: یکی از بهانه هایی که کافران در آیه هفتم مطرح می کنند این است که این چه پیامبری است که غذا می خورد و در بازارها راه می رود؟ چرا فرشته ای به سوی او نازل نشده که همراه او بیم دهنده باشد؟ و خداوند جواب این افراد را در آیه بیستم همین سوره داده است.

مدیر حوزه های علمیه خواهران ادامه داد: مسئله مهم اجتماعی که در سوره فرقان ذکر شده این است که خداوند پیامبران را از جنس مردم با همان عواطف، احساسات و نیازها انتخاب کرد تا مردم هیچ بهانه ای برای ارتباط گیری و پیروی از آنها نداشته باشند، چون اگر فرشته بودند، مردم بهانه می آوردند که اگر ما هم فرشته بودیم بندگان خوبی می شدیم و ... .

وی خاطرنشان کرد: خداوند پیامبر اکرم(ص) را اسوه حسنه می نامد به این دلیل که از جنس مردم است و زندگی او مثل دیگران طبیعی و عادی است ولی با این حال خود را حفظ کرده و بنده ای صالح و فرمانبردار است.

حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور با اشاره به آیه هشتم سوره فرقان که می فرماید «وْ يُلْقى‌ إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْها وَ قالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُوراً»، گفت: در آيه‌ى قبل توقّع كفّار اين بود كه پيامبر نبايد نياز جسمى داشته باشد و غذا بخورد و براى رفع احتياجات خود به ميان مردم بيايد، در اين آيه توقّع اين است كه پيامبر بايد خودكفا باشد تا به حضور در بازار و ميان مردم نيازى نداشته باشد؛ غافل از آنكه اين گونه خودكفایى منفى است، زيرا يك شخص مرفه و استثنائى چگونه مى‌تواند رهبر مردم رنج كشيده باشد.

وی بیان داشت: خداوند در آیه نهم سوره فرقان در مورد کافران می فرماید «انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا؛ ای پیامبر بنگر كه چگونه براى تو مَثَل‌ها زدند (و تو را چگونه وصف كردند) پس گمراه شدند؛ در نتيجه نمى‌توانند راهى (به حقيقت) بيابند.» و این یعنی كسانى كه با طرح توقّعات و بهانه‌هاى نابجا مانع ارشاد انبيا مى‌شوند، راه به جايى نمى‌برند؛ يعنى در هدف موفّق نخواهند شد.

مدیر حوزه های علمیه خواهران با اشاره به آیه دهم سوره که می فرماید «تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا»، افزود: آیه اشاره دارد که اگر خدا بخواهد به جاى يك باغ، باغ‌هايى را در اختيار پيامبر مى‌گذارد ولی فقر و غنا به دست خداست؛ لذا زهد و سادگى براى انبياء، شايسته است و زندگى كاخ‌نشينى دور از شأن و زىّ انبيا مى‌باشد «إِنْ شاءَ جَعَلَ لَكَ».

وی با بیان این که رفتن در قالب ها و چارچوب های انسان های قدرتمند و ثروتمند ما را کوچک می کند، ادامه داد: خداوند راضی به خواری و ذلت بندگانش نیست ولی نسبت به اشرافیگری و قدرت و ثروت موضع دارد و این یعنی به هر میزان که به اشرافیگری نزدیک شویم از درگاه و لطف الهی دور شده ایم.

حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور تصریح کرد: تا جایی که ممکن است همه افرادی که در اجتماع نقشی داشته و تأثیرگذارند نباید به اشرافیگری نزدیک شوند و مردم نیز نباید اشرافیگری را از اینها انتظار داشته باشند.

وی در ادامه با قرائت آیات یازدهم تا چهاردهم سوره فرقان، اظهار داشت: خداوند در این آیات جایگاه کافران در دوزخ و نحوه عذاب آنها را بیان می کند و این که چگونه با غل و زنجیر در آتش سوران جهنم افکنده می شوند و فریاد مرگ خواهی سر می دهند.