به گزارش خبرگزاری شبستان، برنامه «راه حل» رادیو گفتوگو با موضوع موانع تولید کشور، نقش نهادها در رونق تولید با محمد ابویی، تولیدکننده به صورت تلفنی گفتگو کرد.
محمد ابویی با اظهار به اینکه یکی از بزرگترین مشکلات ما نبود پیوستگی قوانین و دستورات در حوزه صنایع در جهت حمایت از تولید جمعی و ملی است، گفت: اتفاقا بعد از چندین سال آقای جهانگیری بر این تاکید کردند و گفتند دستگاهها مسئولیتی که میگیرند پاسخگو نیستند.
وی افزود: یکی از موانع تولید این است که معافیت مالیاتی برای صادرات حتی روی کالاهای خام است یعنی کالایی که به زنجیره بعدی میتواند ارتقا پیدا کند. متاسفانه برای اینکه واحد بالادستی تولیدش معافیت مالیاتی و سود بیشتری را ببرد، حاضر است صنعت بعدی را در رکود بگذارد و مواد اولیهاش را با سختی به دستش برساند.
این تولید کننده با تاکید بر اینکه باید قیمت گذاریها بر مبنای قیمت تمام شده باشد تا بتوانیم رقابت داشته باشیم، تصریح کرد: اگر ما بیاییم در داخل کشور کالاهایی را بر مبنای قیمتهای جهانی برای فروش داشته باشیم ولی نهادههای تولید را بر مبنای قیمت داخلی بگذاریم این با اقتصاد صنعتی کشور و با نرخ کارگر و هزینههای پرسنلی نمیخواند و موجب صدمه به صنایع زیردستی خواهد شد و از طرفی میتواند آرامش قیمت را تحت تاثیر قرار دهد که داده است. اینها موانع تولید است، اولویت با کالای داخلی و تکمیل شده هنوز نیست.
وی با انتقاد از اینکه قوانین در کشور لحظهای و شوک آور است، یادآور شد: حقوق گمرکی بر مبنای ارز 4200 تومان بود و یکباره 24 هزار تومان شد یعنی شش برابر شد.
خوشبختانه هیجدهم فروردین با دستورالعملی که هیئت دولت دادند این رقم را به نرخ قبل به صورت علی الحساب برگرداندند. البته قطعی نکردن این دستورالعمل صدمه آور خواهد شد. مواردی از این قبیل که سازمانها در جهت ارتقا و تولید نهایی با هم زنجیره نیستند و هر کدام جزیرهای تصمیم میگیرند، صنعت را به اطاله و عقب افتادگی میاندازد.
ابویی پیشنهاد داد: در تمام سازمانها یک میز مشترک برای صنعت تشکیل داده شود و کسانی که دور این میز نشستهاند قدرت تصمیم گیری داشته باشد و موانع را ابطال کنند و مشکلاتی که در صنعت کشور است بررسی و فارغ از هیاهوهای تبلیغاتی که بعضی از ذی نفعان ایجاد میکنند، مرتفع کنند.
وی متذکر شد: متاسفانه اغلب تصمیمات در اتاقهای در بسته گرفته میشود. مسئولین وقتی که اوایل وارد تصمیم گیری میشوند چون با بیرون ارتباط داشتند تصمیمات خوبی را میگیرند ولی بعد از مدتی که در اتاقهای خود قرار میگرفتند با مردم فاصله میگیرند لذا وضعیت جامعه را فراموش میکنند. قصهای که امروز در تولید داریم و موانعی که در تولید داریم اغلب از این قبیل است.
این تولید کننده بورس کالا در کشور را نوعی حراجی برشمرد و توضیح داد: در حال حاضر بورس ما الگوی مستقلی را ندارد، قیمتها را بر مبنای قیمتهای بولتنی که در یک ساختمانی مشخص شده، تعیین میکنند، بنابراین قیمتهای جهانی قیمت پایه بورس ما میشود که این قیمت یا برای انگلیس است یا برای چین است و یا برای سی آی اس است در حالی که منظور از قیمت جهانی این است که هر کشوری برای خودش قیمتی را دارد، بنابراین ایران هم باید قیمتی داخلی یا صادراتی برای خودش داشته باشد.
وی افزود: الگوی ما قیمتهای پایه بورس است که اسمش را قیمت دستوری میگذارند، وقتی که شما میگویید قیمت نباید از قیمت جهانی بالاتر رود، اگر بالا برود معنایش این است که شما یا در قیمتها، یا در تقاضا و یا در عملیات معاملاتی دست کاری کردید. بورس به معنای عرضه کننده متعدد در مقابل متقاضی متعدد است در غیر این صورت به معنای حراج است که الان در بورسهای ما بیشتر به معنای حراج است.
ابویی با اظهار بر اینکه قوانین باید به مانند ریل، جاده و مسیر یک صنعتگر را روشن کنند، متذکر شد: اگر قوانین خود هدفشان کسب درآمد برای سازمانی باشد یا حل مشکلات بخش دیگری را دنبال کند قطعا نمیتواند به طور مستقل حامی تولید که میتواند کشور را به اعتلا برساند باشد لذا قوانین باید بلند مدت نوشته شود. استراتژی مسیر این قوانین بر اساس این باشد که چه هدفی را دارد دنبال میکند و راهنمای صنعتگر باشد.
نظر شما