حجت الاسلام «علی مولایی»، کارشناس برجسته مذهبی در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان؛ با اشاره به جایگاه امام حسن مجتبی(ع) گفت: یکی از خصوصیات اخلاقی امام حسن مجتبی علیه السلام برخورد کریمانه ایشان با دوستان و دشمنان بود .همچنان که می دانیم بعد از شهادت امیر مومنان علی علیه السلام معاویه برای استحکام پایه های حکومت ظالمانه و غصبی خود مواجهه همه جانبه ای را با جانشین امام علی علیه السلام یعنی امام حسن مجتبی علیه السلام پایه گذاری کرد و در کنار همه فعالیت‌هایی که در این زمینه داشت غافل از فعالیتهای تبلیغی علیه ایشان نبود .
وی افزود: در تاریخ آمده است که افرادی به امام حسن مجتبی علیه السلام برخورد می کردند و تحت تاثیر تبلیغات شدید معاویه و یاران او با بغض زیاد نسبت به اهل بیت علیهمالسلام توهین‌هایی را به مقام شامخ امام حسن مجتبی علیه السلام انجام می دادنداما در مقابل شاهد آن هستیم که این امام کریم آن افراد را به خانه و منزل خویش دعوت می‌کردند ومدتی ازآنها پذیرایی می‌کرد و سعی بررفع نیازآنهاداشتد.
حجت الاسلام مولایی تصریح کرد: نوع برخورد امام حسن مجتبی علیه السلام در عین امام بودن ونیزاتصال به خانه وحی چنان ساده و کریمانه بود که مردم در برخورد با ایشان بسیار راحت و صمیمی ارتباط برقرار می کردند و مشکلات اعتقادی و حتی نیازهای مادی خودشان را با امام در میان می گذاشتند که این نشانه بارزی از مردمداری امام و ارتباطات مردمی و اجتماعی امام علیه السلام می باشد
وی افزود: حلم و خویشتن داری امام علیه السلام در حدی بود که در تاریخ نقل است مروان در هنگام تشییع جنازه مطهر امام علیه السلام در زیر تابوت قرار گرفت و وقتی به او اعتراض شد که تو در هنگام زنده بودن امام سراسر با ایشان مخالفت کرده و باعث اندوه ایشان شدی و حالا چه شده که در تشییع بدن مطهرشان شرکت کرده‌ای ؟ گفت : این کارها را در حق کسی انجام می‌دهم که حلم و خویشتنداری اش با کوهها برابر است و این نشان‌دهنده برخورد کریمانه حلیم و مهربان امام علیه السلام و همینطور صبر بسیار بالای ایشان در مواجهه با برخوردها و برنامه های دشمنان ایشان در آن زمان بوده است.
حجت السلام مولایی تصریح کرد: امام حسن مجتبی علیه السلام بسیار خوش رو و اهل دوستی و ارتباط با مومنین بودن ایشان در هنگام شهادت و آن هنگامی که زهر بر بدن مطهرشان اثر کرده بود گریان بودند و فرمودند من بر دو چیز گریه می کنم یکی برای هول و هیبت روز قیامت و دوم به خاطر فراق دوستان . عبارت دوست درکلام امام بیان کننده این است که نگاه امام حسن علیه السلام به شیعیان و یاران خودشان در سطحی برادرانه وصمیمی وسرشارازمحبت ودوستی بوده است.
وی افزود: فراغت و جدایی از این دوستان برای ایشان بسیار سخت است که این می تواند درس بسیار بزرگی برای همه ما باشد که برادری و دوستی و اخوت و یکدلی در بین همه مسلمانان و خصوصاً محبین اهل بیت حائز اهمیت بوده و قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام هم بارها برآن تاکیدکرده اند.
این کارشناس مذهبی عنوان کرد: نکته بسیارمهم درکنار توجه به کرامت, مهربانی, عطوفت ورافت امام مجتبی (ع) حضوردلاورانه وشجاعانه ایشان درصحنه های نبردبین حق وباطل است.تصور عده ای از عزیزان بر این است که امام حسن مجتبی علیه السلام شخصیتی آرام و به دور از منازعات جبهه اسلام ودشمن داشته اند که این تصور بسیار نادرست است . ایشان در جنگ های متعدد و در جهاد های گوناگونی در رکاب پدر بزرگوارشان امام علی علیه السلام و همین طور در زمان امامت خودشون حضور داشتند .
وی افزود: در جنگ صفین مسئول و فرمانده جناح راست لشکر کوفه بودند که در تاریخ می خوانیم مالک اشتر نخعی با آن مقام بلند جهادی خود زیر نظر امام حسن (ع) میجنگید.در جنگ جمل و سایر جهاد هایی که در آن زمان بود مشارکت جدی داشتند و در نقش یک فرمانده رشید شجاع مدیر و مدبر در رکاب امام علی علیه السلام حضور داشتند.
حجت السلام مولایی تصریح کرد: امام حسن مجتبی علیه السلام مثل پدر و جد بزرگوارشان و سایر ائمه اطهار علیهم السلام پناهگاه مستضعفان و تهیدستان و آرامش بخش درد دردمندان و امید درماندگان بودند.در تاریخ کسی ندیده است که فقیری به در خانه آن بزرگوار دست نیاز برده باشد و دست خالی برگشته باشد .
وی افزود: دیده نشده که کسی شرح درد و پریشانی خود را با آن بزرگوار بازگو کند و از دست مبارک ایشان مرهمی نگرفته باشد. امکان نداشت مستمند و نیازمندی اظهار نیازو طلب کند و نیاز او از طرف امام حسن علیه السلام بر طرف نگردد .امام علیه السلام در سخاوت و بخشش به حدی بودند که سه بار در طول عمر شریفشان اموال و اساس زندگی شان را با فقرا تقسیم نمودند .
حجت السلام مولایی خاطرنشان کرد: امیدواریم خداوند به برکت این امام بزرگوار صفات نیک و محاسن اخلاقی که از آن بزرگوار برای ما نقل کردند حتی در حد ذره‌ای در وجود ما به عنوان محبین و شیعیان آن بزرگوار متجلی نماید و ما هم بتوانیم درسایه این فضائل اخلاقی ونیکوی ایشان راه وروش آن بزرگواررادرزندگی خود بکارگرفته و به واسطه آنها دستی را به یاری بفشاریم و دلی را برای رضای خدا شاد کنیم.
نظر شما