خبرگزاری شبستان _گروه سیاسی_ فرزانه تهجا: زندگی سیاسی و اجتماعی امام حسن (ع) با توجه به شرایط زمانی و مکانی دارای ویژگی هایی خاصی بوده تا جایی که امام (ع) در این شرایط خاص مجبور با صلح با معاویه با شرایط خاص شدند در همین رابطه گفتگویی با حجت الاسلام حسن سبحانی نیا نماینده سابق مجلس شورای اسلامی به شرح زیر ارایه می شود.
شرایط زمانی زندگی امام حسن مجتبی (ع) چگونه توصیف می کنید؟
زندگی اهل بیت (ع) در مجموع دارای شرایط خاص زمانه خود بوده است و مشی تمام اهل بیت(ع) یک چیز بوده است که به تناسب شرایط زمانی و مکانی روش های خاص زمان خود را به کار می گرفتند. امام حسن مجتبی (ع) در دورانی زندگی می کردند که در جریان شهادت پدر بزرگوارشان حضرت علی (ع) در شرایطی که معاویه احساس قدرت تمام می کرد و قدرتمندانه در شامات و بلاد اسلامی دست اندازی می کرد در این شرایط امام حسن مجتبی (ع) باید مشی و سیاست خاص خود را به کار می گرفت و آن این بود که در مرحله اول امتحان برای آنکه جلوی زبان های تند و کسانی که مترصد بهانه علیه امام حسن (ع) بودند در دل شان نفاق موج می زد را می گرفت، و در مرحله بعد موضوع مقابله با معاویه را در چند مرحله طراحی کردند و در نهایت این عوامل در درون جبهه حق نفوذ کرده و موجبات شکست نیروهای امام حسن (ع) و یا تخلیه جبهه حق را فراهم کرد.
صلح امام حسن(ع) چگونه شکل گرفت؟
امام حسن مجتبی (ع) نهایتا با چنین شرایطی راه را در این دید تا جلوی حرکت بیشتر معاویه را بگیرد و یک مصالحه با تعهداتی صورت گیرد که از سوی معاویه باید انجام می شد و بر این اساس امام (ع) صلح نامه را با شرایطی که وجود داشت، پذیرفت و اگر به این شرایط عمل می شد، جلوی نفوذ معاویه در جبهه حق کمتر می شد و شرایط نسبتا برای فضای تنفسی جبهه حق باز می شد، گرچه معاویه به تعهدات خود عمل نکرد اما امام (ع) برای اینکه این بهانه را از دست مخالفان و منافقان در جبهه حق بگیرد و از طرفی برای اینکه برآوردی از توان مجموعه در برابر حرکت معاویه داشته باشد، این شیوه را در پیش گرفتند. با شیوه ها و ترفندهایی که منافقان در پیش گرفتند، امام (ع) به شهادت رسید اما در آن مقطع امام حسن مجتبی (ع) تلاش کرد آسیب بیش از حد به جبهه حق و نیروهای طرفدار ولایت در آن موقعیت وارد نشود.
کدام یک از شرایط زندگی سیاسی امام حسن (ع) مطابق با شرایط امروز جامعه است؟
در فضای سیاسی جامعه از یک سو ما در تقابل جدی با دنیای استکبار هستیم، دنیایی که پذیرش حق و واقعیت ها و اجرای تعالیم الهی برای آنها غیر قابل قبول است و از طرفی در درون جامعه نیز عناصری وجود دارند که آن گونه که باید و شاید تعالیم دینی را باور ندارند و معتقدند باید با توجه به شرایط زمان و مکان تغییراتی در آن به وجود بیاید.
اطرافیان امام حسن (ع) چه رفتاری در برابر دشمن داشتند؟
آنچه در زمان امام حسن مجتبی (ع) بود، همین گونه بود؛ آنچه در درون جبهه حق موج می زد، نفاق و دورویی بود که به ظاهر چیزی را می گفتند و در دل چیز دیگری داشتند و خود را در کنار درهم و دینار معاویه می دیدند و به وعده های او دل خوش کرده بودند. این افراد به ظاهر با امام(ع) بودند اما در واقع در کنار امام(ع) نبودند و همین افراد بودند که در یکی از جنگ های اخیر امام حسن مجتبی (ع) نیزه به دهان مبارک امام(ع) زدند و قصد شهادت ایشان را داشتند. این افراد از درون جبهه داخلی بودند، در بیرون جبهه نیز معاویه با تمام توان قصد نابودی جبهه حق و آل علی را داشت و امام باید با هر دوی آنها طوری برخورد می کرد که آسیب کمتری به اسلام وارد شود و آسیب کمتری به تعالیم الهی وارد شود و تا بتواند جبهه حق را صیانت کند.
چه تشابهی میان شرایط امروز جامعه با زمان امام حسن (ع) وجود دارد؟
امروز نیز در جمهوری اسلامی همین شرایط وجود دارد و در مقابل ما استکبار جهانی با تمام توان قد علم کرده است و در داخل نیز آنهایی که دل در گروی نظام سلطه جهانی دارند و تصور می کنند ارتباط با آنها تمام مشکلات ما را حل می کند و بدون ارتباط با غرب و آمریکا راه حلی برای مشکلات وجود ندارد و اینجاست که امام و ولی امر جامعه با تدبیر ، قاطعیت و شجاعت در مقابل این دو جبهه ایستاده است و حرکت برای صیانت از کلیت نظام و جمهوری اسلامی و روحیه انقلابی این مسیر را طی می کند و این مقاومت ادامه دارد.
وظیفه اصلی آحاد جامعه در شرایط فعلی چیست؟
اکنون نیز ما در شرایط خاصی قرار داریم و صیانت از انقلاب وظیفه اصلی آحاد ملت و دلدادگان به آرمان های امام و ولایت است.
برای جلوگیری از نفوذ چه اقداماتی می توان انجام داد؟
تبعیت و گوش به فرمان بودن مردم نسبت به امامت و ولی امر جامعه و رهنمودهای ایشان یکی از این اقدامات است زیرا رهبر انقلاب از دلسوزان و چراغ راه امت اسلامی است و رهنمودهای ایشان و تبعیت از ولی امر نکته و نقطه اصلی برای آن است که بتوانیم از انقلاب اسلامی صیانت کنیم و توجه به توان داخلی و ظرفیت های موجود کشور داشته باشیم. امروز کشور ما دارای ظرفیت های بالا بوده و از نعمت های خدادادی بسیاری برخوردار است و ما از نظر نیروی انسانی جوان، بالنده، معادن و مخازن چیزی کم نداریم و آن چیزی که امروز لازم است باور ملی و باور به توان داخلی است؛ اینکه ما دست خود را به آن طرف مرزها دراز نکنیم و امیدی نداشته باشیم که آنها برای ما راه حلی ارایه دهند بلکه ما خودمان با توان و ظرفیت داخلی باید تلاش کنیم تا کشور را صیانت و حفاظت کنیم.
نظر شما