به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان، کم کم داریم به پایان ماه مبارک رمضان نزدیک می شویم اين يك ماه فقط 30 روز گرسنگي و تشنگي كشيدن نیست كه يك ماه ميهماني ايزد منان و پرودگار مهرباني هست كه هميشه بهترين ها را براي بندگانش خواسته و به وسيله اوليا و انبياء الهي ما را به راه راست رهنمون ساخته است.
وداع با ماه رمضان، هرگز به معنای وداع با ویژگی های ارزشمند این ماه نیست. بنابراین، اگر صفات پسندیده ای چون پهن کردن سفره اطعام، حضور در محافل دینی، قرائت قرآن، شب زنده داری و پرهیز از محرمات را حفظ کنیم، می توانیم همواره و تا رمضان بعد، از پی آمدهای معنوی آن بهره ببریم.
در این ماه دست به دعا بلند کردیم؛ پی بیاییم بعد از دعا، دست در دستان هم قرار بدهیم و با هم دست به دست خدا بدهیم؛ خدا را با هم یاری کنیم تا به وعده اش عمل کند و یاریمان نماید.
پروردگار در ماه مبارک رمضان و ماه مهمانی و ضیافت الهی انسانها را به عبادت و بندگی خویش فرا خوانده و در این ماه عبادت ، راز و نیاز بندگان با نیروی مافوق عالم هستی گره خورده و رنگ و بوی الهی به خود می گیرد و و بندگان مخلص و روزه دار پاداش یک ماه روزه داری و راز و نیاز خود را در عید سعید فطر می گیرند.
در اين يك ماه هر كسي به اندازه تواني كه داشت روزه گرفت، عبادت كرد و در آيين هاي اين ماه مبارك شركت داشت چه كوچكترها و چه بزرگترها.
در این ماه بیشتر از هر ایامی، عاشقانه سر به مهر گذاشتیم؛ پس یاد بگیریم که با کنارگذاشتن غرور و تکبر، مِهر ومحبت را متواضعانه به دیگران نیز هدیه بدهیم.
از فلسفه های روزه داری، باز داشتن نفس، کنترل هوا و هوس، مهار اعضاء و جوارح و تمرین تقوا و دوری از حرام بود؛ پس خدا کند اگر رمضان می رود فلسفه اش نزد ما باقی بماند.
آری تلاش کردیم، ناله کردیم، خواستیم هر چه داریم به درگاه خدا ببریم که بارحمت بیکرانش روحی تازه در کالبدمان بدمد، اما مثل حکایت یخ‌فروش هر چه کردیم یا نکردیم کم‌کم تمام شد و اکنون به‌روزهای شمارش معکوس برای پایان ماه رمضان رسیده‌ایم که اگر عمری باشد باید سالی دیگر به انتظار بنشینیم.
در این روزهای پایانی ماه مبارک رمضان باید در خلوت و به تنهایی هم این اتصال معنوی را ایجاد کنیم. همان چیزی که در سیره علمای ما وجود دارد و نماز شب را در تنهایی و خلوت نیمه شب می‌خوانند.
ما این ماه رمضان را باید به اتصال خودمان و خدا بدون حضور در جمع اختصاص دهیم. یعنی دور از همه بودن، اما با خدا بودن. این که انقطاعی از اجتماع و اتصالی به خدا داشته باشیم یک مهارت است که در سیره پیامبر(ص) و اولیاء خدا این مهارت دیده می‌شود.
مردم مومن و خداجوی استان همدان نیز همچون مردم سایر شهرهای کشور یک ماه به روزه دارای و مناجات با خداوند پرداختند و اکنون‌که در روزهای پایانی این ماه قرارگرفته‌ایم آرزومند آمرزش گناهان و بخشش از سوی خداوند متعال هستند.
محمدی یکی از روزه داران شهر بابیان اینکه رمضان ماه غفران الهی و آمرزش و رحمت است و در این ماه تلاش کردیم تا در راز و نیازهای عاشقانه و مناجات باخدا مقامی پسندیده نزد خدا به دست آوریم، گفت: همدان در روزهای پایانی ماه رمضان رسم و رسوم خاص خود را دارد که طی سال‌های اخیر تا حدودی احیاشده‌اند.
یکی دیگر از روزه‌داران همدانی بابیان اینکه یکی از ویژگی‌های خوب ماه رمضان این است که انسان احساس سبکی و پرواز می‌کند، افزود: البته اگر ذره‌ای به روزه واقعی ناخنک‌زده باشیم این احساس سبکی و پرواز دوچندان خواهد شد.
وی بابیان اینکه هیچ فرصتی برای یک محاسبه همه‌جانبه و خانه تکانی اساسی و بازنگری در خود و جامعه، مناسب‌تر از ماه رمضان نیست، گفت: شب‌ها و روزهای این ماه فرصتی برای بازپروری روح و جان بود.
به گزارش شبستان: در برنامه خداحافظی در پایان مهمانی انسان باید حواسش را بیشتر جمع کند و از خدا عذر تقصیرها و کوتاهی های خود را داشته باشد و حالت استغفار و انابه در دعای وداع به اوج می رسد به گونه ای که امام سجاد(ع) در دعای وداع با ماه مبارک رمضان که در صحیفه سجادیه وارد شده است با نوعی اشک و آه و سوز از این ماه وداع می کنند؛ لذا لازم است که ما این روزهای پایانی را از دست ندهیم.
روزه گرفتیم تا یادمان باشد بیشتر خدای عظیم که همه‌جا در کنار ماست و قدم بر هر پله‌ای که بگذاریم در پله بالاتر منتظر ماست، از کرده خوبمان خوشحال می‌شود و بدکاری‌هایمان غمگینش می‌کند.
دل‌تنگی‌ها تمام نمی‌شود و ماه رمضان تا دو سه روز دیگر تمام است تا اگر عمری باشد سالی دیگر در سفره دیگر برخوان رحمت الهی بنشینیم؛ امید که روزی‌مان شود.
گزارش: سمیرا قادری
نظر شما