چرخه بی پایان خشونت علیه شیعیان هزاره / اعتراض ها و هشتگ های حقوق بشری کجا هستند؟

خبرگزاری شبستان، جهان اسلام: ساعاتی پس از انفجارهای متعدد که روز شنبه در محله شیعه نشین دشت برچی در غرب کابل رخ داد ، والدین غمگین در بیرون مدرسه سید الشهدا در انبوهی از کیسه های آغشته به خون و کتاب های فرزندان مقتول خود ایستادند.

سه بمب در حالی که دانش آموزان در حال بازگشت از مدرسه بودند درست قبل از وقت افطار منفجر شد و حداقل 68 کشته و صدها زخمی برجای گذاشت  که همه آنها دختران نوجوان با رویاهای بزرگ بودند.

این حمله وحشتناک که گروه تروریستی داعش مسئولیت آن را بر عهده گرفته است از الگوی خطرناک حملات مشابه در سالهای اخیر به جامعه تحت تعقیب هزاره شیعه در افغانستان و پاکستان همسایه پیروی می کند.

دیگر به نظر نمی رسد موسسات آموزشی ، مساجد ، باشگاه های ورزشی ، زایشگاه ها ، تالارهای عروسی و غیره مکانی امن برای این اقلیت مذهبی و قومی در آن سوی مرز دیورند باشد.

این حملات و نسل کشی شیعیان هزاره در افغانستان چنان منظم و بدیهی شده است که دیگر حتی محکومیت های حقوق بشری بزرگ در جهان را نیز در پی ندارد.

برای شیعیان هزاره هیچ گونه نور شمع ، راهپیمایی اعتراضی جهانی  وحتی هشتگ های رسانه های اجتماعی وجود ندارد و مرگ آنها تنها با ارائه آماری سرد به فراموشی سپرده می شود.

محله شلوغ دشت برچی در غرب کابل به یکی از مکانهایی تبدیل شده که شاهد صحنه های بسیار دلخراش بوده است. این مکان در طی سالها بار سنگین خشونت را به دوش کشیده است ، خصوصاً از زمانی که گروه تروریستی داعش در این کشور جنگ زده در سالهای 2014-2013 جای خود را باز کرد.

 قتل های هدفمند شیعیان هزاره سابقه ای طولانی دارد. در اواخر دهه 1900 ، عبدالرحمن خان ، حاکم پشتون دستور نابودی همه شیعیان در مرکز افغانستان را صادر کرد که منجر به قتل عام هزاران شیعه هزاره شد. اموال آنها توقیف شد و مجبور شدند خانه های خود را رها کنند. تقریباً یک قرن شیعیان هزاره در زندان بودند و به عنوان برده به بازرگانان ثروتمند فروخته می شدند. زنان و کودکان آنها مورد آزار جنسی قرار گرفتند و طبق گزارش های متعدد تاریخی ، بسیاری از آنها مجبور به رعایت تقیه شدند.

وضعیت شیعیان هزاره در دهه های بعد بدتر شد ، به ویژه در دوران استبداد طالبان در دهه 1990 ، هنگامی که به خانه های شیعیان حمله می شد و بیشتر آنها در استانهای شمالی کشور شناسایی و کشته می شدند.

یکی از فرماندهان طالبان، یک بار در جمع بزرگان قبایل پشتون در شمال افغانستان گفت: هزاره ها مسلمان نیستند ، شما می توانید آنها را بکشید.

در حالی که بسیاری از شیعیان هزاره در طی دهه 1990 به پاکستان و ایران گریختند ، بسیاری از آنها همچنان با وحشت غیرقابل کنترل روبرو بودند.

 در یکی از وحشیانه ترین قسمت های تاریخ معاصر ، هزاران شیعه هزاره در سال 1998 به طور سیستماتیک در شمال شهر مزارشریف کشته شدند  که احمد رشید ، تحلیلگر نویسنده آن را یک نسل کشی وحشیانه توصیف کرد.

جالب اینجاست که طالبان در سالهای اخیر از خشونت ها علیه جامعه اقلیت شیعاین هزاره  فاصله گرفته و این تقصیر را متوجه داعش کرده است.

آنچه مهم است  همچنین نقش اشغالگران خارجی در کنترل کشور افغانستان به دست طالبان و گروه تروریستی داعش است.

دشت برچی و دیگر مناطق کوچک در کابل که شیعیان ساکنان آنها هستند طی سالهای اخیر شاهد حملات زنجیره ای ناگسستنی بوده اند که مسئولیت بیشترآنها  را داعش  برعهده گرفته  است.

دو حمله از این دست که بلافاصله به ذهن خطور می کنند مربوط به سال 2016 است . در ماه اکتبر آن در حمله یک فرد مسلح به سوی عزاداران شیعه در روز عاشورا (10 محرم) در منطقه شیعه نشین کابل آتش سال 18 نفر کشته و 54 نفر زخمی شدند.

داعش بلافاصله مسئولیت این حمله وحشتناک را بر عهده گرفت. روز بعد ، در حرکتی مثال زدنی هزاران نفر از شیعیان هزاره در خیابانهای کابل راهپیمایی کردند و یاد شهیدان کربلا و کابل را گرامی داشتند.

دقیقاً 40 روز بعد  به مناسبت اربعین حسینی ، تروریست ها مجددا حمله ای را در کابل ترتیب دادند که طی آن  دست کم 27 نفر کشته و صدها نفر زخمی شدند.

در این حمله یک بمب گذار انتحاری خود را در مسجد باقرالعلوم واقع در جاده دارالامان در فاصله کمی از ساختمان  پارلمان منفجر کرد.

در ژوئن 2017  در حمله دیگری از سوی تروریست های داعش به مسجدی در منطقه ای شیعه نشین در کابل تعداد زیادی کشته شدند.

 حمله به مسجد الزهرا در ماه مبارک رمضان که یک ماه پس از انفجار یک کامیون در پایتخت افغانستان رخ داد ، نشان داد که این گروه تروریستی جای پای خود را این کشور جنگ زده محکم کرده است.

این ترس چهار ماه بعد  در اکتبر 2017 ، پس از بمب گذاری در مسجد امام زمان در همان منطقه که حداقل 39 کشته برجای گذاشت ، افزایش یافت.

با فلج شدن آژانس های امنیتی محلی و حامیان خارجی آنها ، عملیات تروریستی بدون وقفه ادامه یافت و در مارس 2018 ، یک بمب گذار انتحاری داعش به گردهمایی بزرگداشت سالگرد مرگ عبدالعلی مزاری ،یکی از رهبران  شیعین هزاره افغانستان  که در سال 1995 توسط طالبان کشته شده بود ، حمله کرد.

پنج ماه بعد هم بیش از 34 دانش آموز جوان در یک مرکز آموزشی در محله دشت برچی کاشته شدند. دانشجویان در آن زمان برای کنکور دانشگاه آماده می شدند وآرزوهای آنها همراه آنها به خاک سپرده شد.

در سپتامبر 2018 ، دو بمب گذاری در یک باشگاه ورزشی در همان محله باعث کشته شدن 20 نفر شد  از جمله روزنامه نگاران و دیگرانی شد که پس از اولین انفجار به محل حادثه رسیدند. آنها هنگام تلاش برای نجات مجروحان انفجار اول کشته شدند.

یک سال بعد  در آگوست سال 2019  در روز صدمین سالگرد استقلال افغانستان از انگلیس  یک بمب گذار انتحاری داعش  به یک مراسم عروسی یک زوج جوان شیعه هزاره در کابل حمله کرد و 63 نفر را کشت و صدها نفر را زخمی کرد. عروس و داماد زنده مانده بودند ، اما تعداد زیادی از خانواده های نزدیک و بزرگ آنها ازاین حادثه وحشتناک نجات پیدا نکردند.

با این حال  بدترین حملات در ماه می سال 2020 رخ داد ، زمانی که تروریست ها با لباس شخصی 15 زن باردار و نوزاد را در یک زایشگاه در منطقه دشت برچی کشتند.

این بیمارستان که توسط پزشکان بدون مرز (MSF) اداره می شد ، پس از آنکه سازمان تأمین مالی تحت فشار قرار گرفت ، به زودی بسته شد.

در اکتبر سال 2020 نیزحمله دیگری یک مرکز آموزشی را در یک محله شیعه نشین کابل هدف قرار داد و منجر به کشته شدن 30 نفر عمدتا دانش آموزان جوان بین 15 تا 26 سال شد.

اخیراهم هفت کارگر شیعه هزاره توسط تروریست های داعش در یک کارخانه تولید پلاستیک در شرق جلال آباد در 4 مارس 2021 کشته شدند. آنها قبل از اینکه برای همیشه چشم از این دنیا فرو ببندند، چشمها و دست هایشان بسته شده بود.

در پی این مارپیچ ترسناک خشونت هدفمند و عدم محافظت از سوی سازمان های اجرای قانون ، بسیاری از مساجد ، موسسات آموزشی و مراکز بهداشتی درمانی متعلق به جامعه شیعه هزاره اکنون توسط جوانان داوطلب هزاره محافظت می شوند.

با این حال ، همانطور که آخرین حمله نشان داد  پوشش امنیتی هنوز به اندازه کافی وجود ندارد تا از انجام حملات تروریستی به شیعیان هزاره جلوگیری شود.