به گزارش خبرگزاری شبستان، ایوب آقاخانی، طراح و دبیر مسابقه نمایشنامه‌نویسی اقتباسی «چهارراه» که فراخوان دومین دوره این رقابت کشوری را از طرف دفتر مطالعات و پژوهش‌های مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری ششم اسفند ۱۳۹۹ همزمان با روز اختتامیه دور نخست آن منتشر کرد، خبر از تمدید مهلت ارسال آثار دوره دوم آن داد.
وی در توضیح این اتفاق گفت: اسفند ۱۳۹۹ که فراخوان را منتشر کردیم، روی روز چهاردهم تیر ۱۴۰۰ که روز قلم نامیده می‌شود هدفگذاری کردیم و خواستیم که متقاضیان تا آن تاریخ آثارشان را به دست ما برسانند. اما تقریباً از اواخر خردادماه تماس‌های مختلف از استان‌های متنوع کشور برای تمدید این مهلت آغاز شد.
وی افزود: بسیاری از این تقاضاها در این مضمون مشترک بودند که زحمت زیادی برای پژوهش کشیده شده و تقاضای تمدید فرصت داشتند. در نهایت تصمیم گرفتیم به احترام این دوستان فرصت را تا نیمه مرداد یعنی دقیقاً یک ماه افزایش دهیم. امیدواریم این فرصت برای متقاضیان کافی باشد. به هر رو، دوستانِ جویای فرصت فراخ‌تر می‌توانند تا پیش از پایان وقت اداری روز پانزدهم مردادماه ۱۴۰۰ آثار خود را به آدرس sahnemagazine@yahoo.com ارسال کنند.
آثار مرجع دوره دوم عبارتند از:
۱.«سمک عیار» اثر فرامرز بن عبدالله الکاتب الارجانی (قرن ششم هجری)
۲. «اقبال‌نامه» (خردنامه) اثر نظامی گنجوی (قرن هفتم هجری)
۳. «مرزبان‌نامه» بازنوشته سعدالدین وراوینی (قرن هفتم هجری)
۴. «بهارستان» (روضه‌الاخبار و تحفه‌الابرار) اثر عبدالرحمان جامی (قرن نهم هجری)
شرایط و جوایز:
نمایشنامه‌ها باید در حجم حداقل ۳۰ صفحه و حداکثر ۹۰ صفحه (صفحه ۱۸ سطری، با فونت ۱۴) نوشته شده، در قالب فایل Word به دبیرخانه ایمیل شود.
آثار برگزیده در رتبه‌های اول تا سوم، به ترتیب، ۲۰۰ میلیون ریال، ۱۵۰ میلیون ریال، و ۱۰۰ میلیون ریال و آثار تقدیر شده هرکدام ۵۰ میلیون ریال دریافت خواهند کرد.
آثار برگزیده و تقدیرشده به همت انتشارات سوره مهر به چاپ خواهند رسید.
رویکرد اقتباس آزاد است و نویسنده می‌تواند به اثر اصلی از نظر زبان و تاریخ وفادار باشد و یا با نگاهی معاصر و در شکلی امروزی از آن آثار بهره ببرد اما لازم است نویسنده مشخص کرده باشد که به چه اثری یا کدام حکایت از کدام کتابِ معرفی‌شده، برای خلق نمایشنامه خود رجوع کرده است. بدیهی است اثری فاقد ارجاع صریح ذکرشده از طرف نویسنده، از دایره‌ی رقابت کنار گذاشته خواهد شد.
نظر شما