خبرگزاری شبستان_ گروه اقتصادی_ فرزانه تهجا: اقتصاد همواره در تمام کشورهای دنیا یکی از پایه های مهم توسعه است که می تواند در پیشرفت و اقتدار همه جانبه یک کشور موثر باشد در این میان نقش دولت و گروههای مردمی می توانند سرعت رشد و توسعه را کاهش و یا افزایش دهد. در همین رابطه نقدینگی و سرمایه های سرگردان مردم از جمله مسائل مهم و تاثیر گذار در اقتصاد است که می تواند با قدرت کم اما نقشی مهم را در اقتصاد خانواده و جامعه ایفا کند در همین رابطه گفتگویی با فرهاد تقوامنش تحلیل گر و کارشناس مسائل اقتصادی به شرح زیر ارایه می شود.
دغدغه معیشت مردم در دولتهای مختلف وجود داشته است چگونه می توان پاسخ درستی به این موضوع داد؟
در ادوار گذشته سفره مردم تنگ تر نشده بود بلکه بهتر هم بود اما در طی هشت سال گذشته در دولت اصلاحات بنا به متغیرها از جمله شاخص تورم که لحظه به لحظه تغییر می کند بر روی سفره های مردم تاثیر گذاشت. یکی از این شاخص ها تحریم های ظالمانه بود که هیچ دولتی در آن مقصر نیست و این امر فشار بیشتر اقتصادی را موجب شد. از سوی دیگر ناکارآمدی برخی مدیران در برخی دولت ها بود که نتوانست اقتصاد معیشتی یا دیپلماسی اقتصادی را درست کند و مردم را با حداقل های معیشتی مواجه کرده و مردم بیش از این مظلوم واقع نشوند. در دولت کار و کرامت اولین موضوع که مورد توجه حجت الاسلام رییسی است، رسیدگی به نیازهای ضروری، اقلام اولیه، آحاد زندگی مردم است که البته قشری برای این موضوع تعریف نشده است و اگر این موضوع در زندگی آحاد مردم مورد توجه قرار بگیرد به خودی خود تاثیر مستقیم خود بر دهک های پایین جامعه می گذارد.
دولت پیشرو چگونه می تواند پاسخ مطالبات معیشتی مردم را بدهد؟
برای پررنگ تر شدن سفره مردم در دولت کار و تلاش توجه به موضوع کنترل قیمت ها، عرضه، تقاضا و از راکد درآمدن تولیدات در کشور از الویت های دولت پیشرو است و البته حمایت مستقیم از تولید و مصرف کننده و حقوق آن و همچنین حفظ تمامیت ارضی حقوق مصرف کننده که به نوعی به حقوق شهروندی کرامت می بخشد، مورد توجه قرار گرفته است. تمام اراده دولت آینده این است که مدیران کارآمد در دولت اسلامی را به کار بگیرد که یکی از دغدغه های روزمره مردم مخصوصا دهک های پایین جامعه یعنی قشر آسیب پذیر را مورد توجه قرار داده تا بیش از این اقشار مستاصل نباشند.
به همین جهت در گام دوم انقلاب تمهیدات لازم دیده شده است و انشاءالله به محض گرفتن سکان دولت سیزدهم در حداقل زمان یعنی سه ماه اول مردم و دهک پایین جامعه مخصوصا این موضوع را لمس خواهند کرد که با کنترل و نظارت بر قیمت ها و نظارت بر اقلام اساسی و توزیع بیشتر اقلام ضروری مردم در شبکه مصرف شاهد پررنگ شدن سفره مردم باشیم.
سرمایه های بلاتکلیف و نقدینگی سرگردان در دست مردم یکی از مواردی است که همواره می تواند در توسعه اقتصادی خانواده و کشور موثر باشد اما این نقدینگی گاهی به سمت بازار طلا و گاهی به سمت بازار بورس حرکت کرده و در مواردی نیز با ضرر و زیان مردم مواجه شده است چگونه این سرمایه ها را می توان به سمت سود آوری هدایت کرد؟
باید بپذیریم که سرمایه گذاری عموم مردم در بازار سرمایه و نهاده های مالی مانند بورس غیر تخصصی است و غالبا مردم بدون کارشناسی وارد این بازار می شوند و البته باید بگوییم بخشی از بودجه دولت از طریق بورس و بازار سهام دولتی و خصوصی تامین می شود اما مردم به تبعیت از دیگر افراد وقتی می بینند که از محلی شیب ملایمی درآمد حاصل می شود و حتی اگر این درآمد به شکل ساختار فریبانه باشد به آن سمت حرکت می کنند و هیچ گاه به موضوع سرمایه گذاری با نگاه تخصصی نگاه نمی کنند.
اگر به افرادی که متضرر در بازار بورس شدند، نگاه کنیم، می بینیم که این افراد غیر متخصص در بازار بورس بودند و به شکل آنی و بدون برنامه ریزی و کارشناسی لازم ماشین و یا منزل خود را فروخته اند و وارد این بازار شدند. این امر بدان معنی است که بورس از عمق واقعی برخوردار نیست و آن چیزی که به عنوان سود مردم می بینند، کف و حباب است و با کوچک ترین تلاطم و نوسان با افت شدید و نوسانات قیمت مواجه می شود و این چیزی است که مردم با آن مواجه هستند.
باید بگوییم که بخشی از خطاها از سوی مردم است که خودرو و ساختمان خود را به نیت سرمایه فرض می کنند و فکر می کنند با هزینه این اقلام ارزش افزوده بیشتری را به دست می آورند و عده کمی از این افراد به صورت رانت از بازار سرمایه سود بردند و در اثر تبلیغی که انجام شد، مردم به سوی بورس حرکت کردند. علیرغم اینکه مردم ما باید بپذیرند که اگر بخواهند سرمایه شان حفظ شود و هم به تولید ناخالص ملی کمک کنند و کشور را از این وضعیت نجات دهند، به سمت تولید خوشه ای و کارآفرینی خانگی و خانوادگی حرکت کنند و در قالب تشکل ها و تعاونی های روستایی و شهری نقدینگی خود را وارد کنند، در این صورت شاهد همبستگی اصناف مختلف خواهیم بود و با یک وحدت رویه درست سرمایه گذاری عظیم در بخش تولید شکل می گیرد و این روش برای تولید ناخالص ملی و ارزش آفرینی این شیوه بهترین راه است.
نگاه مردم به بازار سرمایه گذاری در کشور چگونه است؟
مردم ما به دنبال یک سود کوتاه مدت هستند و به عنوان مسکن به سرمایه گذاری نگاه می کنند تا درآمدی کاذب از محل سرمایه گذاری خود به دست آوردند که در هیچ کجای دنیا محقق نمی شود مگر با یک برنامه ریزی بلندمدت که 5 تا 10 سال زمان می برد.
امروز همه ما آموخته ایم که با یک ثبت نام در خودرو و یا در بازار مسکن و خرید و فروش آن سودی کسب می کنیم اما ببینید تا چه میزان مسکن خالی از سکنه به عنوان سرمایه خریداری شده است. از سوی دیگر شاهدیم تا چه میزان ارز در خانه های مردم و در گاوصندوق ها حفر شده است. بر اساس آمار 150 میلیارد دلار ارز در خانه های مردم محبوس شده است. این تورم و گرانی و تلاطم تبلیغات بیرون در کشور به این بازار بیشتر ضربه می زند و وضعیت فعلی را به وجود آورده است. متاسفانه این شیوه هیچ تعریفی از سرمایه گذاری برای مردم ندارد و هیچ تضمینی ندارد تا مردم بتوانند از سودآوری سرمایه خود مطمئن باشند. مردم در زمانی به سمت سکه و طلا و مسکوکات می روند و در مقطع زمانی دیگر به سمت مسکن و یا خودرو حرکت می کنند. در هیچ جای دنیا این گونه به سرمایه گذاری نگاه نمی شود.
نگاه مردم در سایر کشورهای دنیا به موضوع سرمایه گذاری چگونه است؟
مردم هیچ گاه در هیچ جای دنیا خودسرانه برای سرمایه های سردرگم خود تصمیم نمی گیرند. آنچه همیشه در کشورهای توسعه یافته وجود دارد این است که به صورت تعاونی و تشکل های صنفی و کارگاه های کوچک مشاغل خانگی، کارآفرینی روستایی به سرمایه گذاری نگاه می کنند و این نگاه موجب ارزش افزوده است.
سرمایه گذاری در کشور ما از چه راههایی امکان پذیر است؟
ما به راحتی می توانیم کفش، لباس و سایر منسوجات مورد نیاز مردم منطقه را تامین کنیم و آنها را وارد بازارهای بین المللی کنیم. در این حالت تصور کنید این تولیدات از خوشه های تولیدی اصناف و تعاونی های کوچک وارد بازار بین المللی شوند. اگر کل مردم به این موضوع توجه کنند شاهد توسعه روزافزون کشور خواهیم بود. امروز درآمد کشورهای توسعه یافته همچون آلمان، ژاپن و چین از کجا تامین می شود. تمام سرمایه های این کشورها از مردم تامین می شود و همه به سمت صنایع خوشه ای تولید و زودبازده حرکت کرده اند و شاهد کارآفرینی آنها هستیم؛ این نوع نگرش کشور را نجات می دهد و موجب نجات مردم و دولت است.
معتقدم در بدنه تصمیم گیری دولت اسلامی کار و تلاش به ریاست حجت الاسلام رییسی تصمیم سازی برای حرکت به سوی سرمایه گذاری در این مواردی که ذکر شد، خواهد بود تا سرمایه ها و پول های سرگردان مردم که در این بازار متلاطم سرگردان مانده و پایمال می شوند به سمت تولید و مشاغل کارآفرین خانگی، خانوادگی و صنایع کوچک که حامی صنایع بزرگ و بالادستی کشور هستند، حرکت می کند و شاهد تولید ثروت و ارزش افزوده برای مردم باشیم. این شیوه موجب ارزآفرینی و سودآوری برای نظام اسلامی است.
سرمایه گذاری باید هوشمندانه انجام شود و مردم ما باید بیاموزند و آموزش ببینند که سرمایه ها را با تبلیغات به یک سمت حرکت ندهند. سرمایه گذاری باید با نگاه موشکافانه و تحلیل درست در خط تولید قرار گیرد چرا که هر کشوری به غیر از تولید چیز دیگری نجات نداده است.
نظر شما