ثروت عظیم، حیاء است/ماجرای عقد حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع)

حجت الاسلام سید محمدصادق ضیایی نیا، کارشناس مذهبی و استاد حوزه علمیه در گفتگو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، با اشاره به، با اشاره به سالروز ازدواج حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها گفت: یکم ذی الحجه یادآور روزی در تاریخ اسلام است که بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیه به ازدواج حضرت علی ابن ابیطالب در آمدند. سالگرد ازدواج این دو نور عالم رخداد عظیمی است که به تعبیر امام خمینی (ره) اشاعه نور این خانواده عالم را روشن کرده است.

وی افزود: از ابن عباس در کتاب کشف الغمه ماجرای خواستگاری امیرالمومنین از حضرت صدیقه اینچنین نقل شده است که درس های بسیاری برای جامعه ما و علی الخصوص نسل جوان دارد؛ پس از این که پیامبر اکرم درخواست های بزرگان مهاجرین و انصار را برای ازدواج با فاطمه سلام الله علیها رد کردند؛ عده ای از بزرگان انصار خدمت علی بن ابیطالب آمده و به ایشان پیشنهاد کردند که برای ازدواج با زهرای مرضیه اقدام کنند.

حجت الاسلام ضیایی تصریح کرد: علی علیه السلام خدمت پیامبر رسیدند در حالیکه در تنگنا و سختی از شرم و حیا بودند با خجالت خواسته خود را مطرح کردند و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز آهسته فرمودند خوش آمدی علی ع از نزد پیامبر بیرون آمد و نزد سعد بن معاز رفت و به او ماجرا را اطلاع داد سعد به علی ع گفت فردا دوباره نزد پیامبر رفته و جواب را از ایشان بگیر علی ع فرمود این سخن از بیان خواستگاری برای من سخت تر است بالاخره روز موعود فرا رسید و پیامبر خطبه عقد را جاری کردند حدود یک ماه گذشت و باز علی ع از روی شرم و حیا نمی توانست دوری دختر و پدر را ببیند تا اینکه همسران رسول خدا پیش قدم شدند و امیرالمونین عروس خود را به منزل برد.

این کارشناس مذهبی عنوان کرد: یکی از درس فروانی که این روایت تاریخی برای جامعه ما دارد مسئله شرم و حیا است امام صادق علیه السلام می فرمایند:

انْظُرُ الْآنَ یا مُفَضَّلُ الی ما خُصَّ بِهِ الْانْسانَ دُونَ جَمیعَ الْحَیوانِ مِنْ هذَا الْخَلْقِ، الْجَلیلِ قَدْرُهُ، الْعَظیمِ غِناؤُهُ، اعْنی الْحَیاءَ

ای مفضل(مفضل بن عمر از یاران امام صادق علیه السلام است) بنگر به صفتی که خداوند آن را در میان همه مخلوقات به انسان اختصاص داده است. آن چیز پر ارج و آن ثروت عظیم، حیاء است.

وی افزود: با توجه به این روایت انسانیت انسان به حیا داشتن است آنچه سبب تمایز انسان با حیوانات می شود عقل و علم او نیست بلکه داشتن ملکه حیا است انسان هر چقدر عاقل و عالم باشد اما حیا از گناه و معصیت و اینکه در محضر خداوند تبارک و تعالی است نداشته باشد یک حیوان دره خویی است که هر جنایتی را سبعانه می تواند مرتکب شود می تواند در ثانیه با یک بمب جان صد ها هزار انسان بی گناه را بستاند امیرالمومنین در روایتی می فرمایند الْحَیاءُ یصُدُّ عَنِ الْفِعْلِ القَبیحِ حیاء مانع انجام قبایح می شود.

حجت الاسلام ضیایی تصریح کرد: اگر به آثار حیاء نگاهی گذرا داشته باشیم می بینیم که ترک معاصی، عفت و پاکدامنی، ملایمت و ملاطفت، پرهیز از آفات و شرور، خوشرویی ، انصاف، عدالت ، رعایت حق الناس و... همه از آثار حیا است اگر امروز در جامعه شاهد برخی از گناهان یا بد اخلاقی ها در میان جوانان و نوجوانان در قالب چالش های به اصطلاح مجازی هستیم همه از فقدان این عنصر مهم در انسانیت انسان امروز است. و در پایان نظر شما را به این روایت زیبا از رسول مکرم اسلام جلب می کنم که فرمودند:

وَ امّا الْحَیاءُ، فَیتَشَعَّبُ مِنْهُ اللّینُ وَ الرّأْفَةُ وَ الْمُراقَبَةُ للَّهِ فِی السِّرِ وَ الْعَلانِیةِ وَالسَّلامَةُ وَ اجْتِنابُ الشَّرِّ وَ الْبَشاشَةُ وَ السَّماحَةُ وَ الظَّفَرُ وَ حُسْنُ الثَّناءِ عَلَی الْمَرْءِ فِی النَّاسِ، فَهذا ما اصابَ الْعاقِلُ بِالْحَیاءِ، فَطْوبی لِمَنْ قَبِلَ نَصیحَةَ اللَّهِ وَ خافَ فَضیحَتَهُ.^[2]

شعب حیاء عبارتند از: 1- نرمش، 2- مهربانی، 3- مراعات خداوند در نهان، 4- مراعات او در عیان، 5- سلامتی، 6- کناره گیری از شرّ، 7- خوشرویی، 8- گشاده دستی، 9- موفقیت، 10- خوشنامی، اینها آثاری است که به واسطه حیاء به شخص عاقل می رسد، خوشا به حال کسی که نصیحت خداوند را بپذیرد، و از رسوایی نزد او بهراسد