آنها که با شهدای کربلا همفکر و هم‌داستان هستند، زمینه‌ساز ظهور می‌شوند

حجت‌الاسلام باقی با بیان اینکه خروج از حجاز درون و ورود به کربلای دل حرکت دائمی انسان‌ها در طول تاریخ است، گفت: هر منتظری موظف است این مسیر را بپیماید یعنی نسبت به امام زمان (عج) ایثارگرانه و مجاهدانه عمل کند و هیچ چیز برای خود قائل نباشد.

به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، به مناسب فرا رسیدن محرم حسینی ایام عزاداری سید و سالار شهیدان (ع) و به منظور بررسی درس های انتظار زمینه ساز ظهور امام عصر (عج) در نهضت حسینی با حجت الاسلام «علی‌محمد باقی»، کارشناس مذهبی و مباحث مهدوی گفتگویی ترتیب داده ایم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:

 

آیا آنچه در کربلای سال 61 هجری رقم خورد محصور به زمان و مکان بوده یا در تاریخ استمرار یافته است و امروز در عصر غیبت امام مهدی (عج) نیز می تواند روشنگری کند؟

 

در مواجهه با محرم حسینی و نهضت عاشورا باید توجه داشته باشیم این واقعه برای مقطعی از تاریخ نیست بلکه در همه تاریخ جریان دارد و به زمان و مکان محصور نمانده است «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا». اساسا این جریان مصیبت‌بار عهد فطری با همه انسان ها است انسان بر مدار توحید خلق شده است، چنان که قرآن کریم تصریح دارد فطرت انسان بر این مدار قرار دارد. گویی در روز الست شاکله وجودی انسان بر این عهد بوده یعنی خروج از حجاز درون و ورود به کربلای دل، که نهایتا می شود میقات امام عشق و قربانی آنچه که در اختیار دارد به پای امام و این حقیقت عاشورا است.

اینکه امام حسین (ع) از حجار خارج شده و وارد کربلا شدند و اصحابی ایشان را همراه کردند و مال و جان خویش را در مسیر حضرت اباعبدالله (ع) قربانی کردند به یک مقطع منحصر نشده بلکه در همه تاریخ استمرار دارد یعنی انسان را طوری آفریده اند که از این عهد سرباز نمی زند. در همین عهد برخی انسان ها به خوبی ایستادند و برخی دیگر سقوط کردند، امروز هم چنین است و برخی پای در رکاب حضرت سیدالشهداء (ع) هستند و اما برخی دیگر در مسیر قرب ورود نداشته اند.

 

برای آنکه از بستر محرم و عاشورای حسینی مسیر انتظار راستین و زمینه‌ساز را بپیماییم چگونه باید عهد خویش را به جا آوریم؟

 

هر منتظری موظف است این مسیر را بپیماید یعنی نسبت به امام زمان (عج) ایثارگرانه و مجاهدانه عمل کند و در مقابل امام (ع) برای خود هیچ چیزی قائل نباشد باید از نصرت و یاری امام (عج) شروع کند و با دفاع از ایشان ادامه داده تا به مقام شهادت برسد که عالی ترین مقامات است و به آن مقام قرب می گویند، مقامی که سالک طریق امام حسین (ع) که امروز سالک کوی امام مهدی (عج) است، خود را فدایی حضرت (عج) کند و این عالی ترین مقام انسانی در لسان قرآن است که در آیات پایانی سوره مبارکه فجر به آن اشاره شده است: «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي».

وظایف منتظران در عرصه عاشورا به خوبی دیده می شود همه همراهان حضرت (ع) یک به یک این وظایف را یادآور می شوند برای مثال حضرت مسلم (ع) حرکتش برای زمینه سازی قیام و حکومت حسینی است این حرکت زمینه ساز بود هر چند در ظاهر موفق نشد و به شهادت آن سفیر حسینی انجامید؛ دیگر اصحاب عاشورایی امام حسین (ع) نیز یک به یک چنین الگوبخش هستند.

 

برای آنکه حب به امام شهید عزاداران را به عشق به امام حی رهنمون شود، چه باید کرد؟

 

مرحوم شهید مطهری می فرماید: وقتی بر شهید گریه می کنیم نوعی اتحاد میان انسان با شهید برقرار می شود چراکه گریه از برون‌گرایی انسان سرچشمه می گیرد در گریه انسان احساس قرب و نزدیکی به کسی که بر او می گرید، پیدا می کند. انسانی که برای شهید گریه می کند در این حال قرب معنوی به حضرت سیدالشهداء (ع) می یابد به تعبیر دیگر، اشک بر شهدا باعث می شود گریه‌کُن عطر و بوی آن شهدا را به خود بگیرد از این مسیر رفتار بیرونی او هم رنگ و بویی دیگر می گیرد و به اخلاق آن شهید مزین و آراسته می شود.

در موضوع مهدویت این اصل، بسیار مهم است در موضوع عاشورا و کربلا این تفکر دنبال می شود که شما در همه تاریخ باید برائت کنید از آنها که همفکر و هم‌مسلک بنی امیه هستند و در مقابل تقرب بجویید به آنها که هم‌مسیر و هم‌فکر امام حسین (ع) و کاروان عاشورائیان هستند.

 

مهمترین آموزه های مهدوی عاشورا که در تاریکی عصر غیبت می تواند راهگشای منتظران باشد، چیست؟

 

آموزه مهم مهدوی عاشورا این است که در عین قرب به سیدالشهداء (ع) از تفکر اموی هم برائت و دوری بجوید، آنگاه دیگر فرقی نمی کند در مقابل ما یزید امروز باشد یا یزید سال 61 هجری؛ و اینچنین در جنگ دائمی خواهید بود : «إِنِّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ».

عاشورا ما را به این مسیر می رساند در ظهور هم با آنها که عطر و بوی حسینی دارند، رفیق می شویم. اساس عاشورا برای تشکیل حکومت دینی بود، امام حسین (ع) حرکت کردند که وارد کوفه شوند و حکومت دینی تشکیل دهند، قرار بود دولت کریمه اهل بیت (ع) روی کار بیاید و همه انسان ها در آن به کرامت برسند که نشد اگر دولت کریمه حسینی محقق نشد باید خود را آماده دولت کریمه مهدوی کنیم . این سیر تاریخی را کسی خوب طی می کند که در دولت کریمه حسینی شرکت کرده باشد یعنی کسی که با فرهنگ عاشورا رشد کرده و از آن الهام و درس گرفته باشد و با شهدای کربلا همفکر و هم‌داستان باشد، می تواند زمینه ساز ظهور شود.

 

کد خبر 1084705

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha