خبرگزاری شبستان-اصفهان: قرآن و عترت هر دو برای سعادت و آزادی بشریت هستند و این دو بال بزرگ فرصت های زیادی را برای هدایت انسان ها می سازند.
بسیاری از مردم از این دریای عظیم برای سعادت دنیا و آخرت خود استفاده می کنند و برخی هم غفلت می ورزند و سرانجام آنان شرایط بدی خواهد بود که به دنبال آن دچار مشکلات زیادی هم می شوند.
بررسی ها نشان می دهد که بین نقش آفرینی قرآن و ائمه معصومین(ع) وجوه مشترکی وجود دارد که از جمله آن نقش هدایتگری است که بررسی های قیام امام حسین(ع) و توصیه های قرآنی این موضوع را روشن و شفاف می کند.
حجت الاسلام سید «جانمراد موسوی» از کارشناسان دینی و رئیس عقیدتی سیاسی منطقه پدافند هوایی شهید نصر اصفهانی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان ابعاد مختلف مشترک قرآن و امام حسین(ع) را تبیین و تشریح می کند.
*مصداق بارز نقش روشنگری و هدایتگری امام حسین(ع) و قرآن چگونه مشخص می شود؟
نقش موعظه گری قرآن برای همگان روشن است که چگونه انسان ها را توجیه و از خوبی و بدی ها با خبر می سازد و برای بهبود شرایط نقش آفرینی می کند که این موضوع در سیره امام حسین «علیه السلام» در دشت کربلا چندین مورد مورد مشاهده بود و افراد زیادی مثل حر از انحراف نجات پیدا کردند.
آن حضرت در حلقه محاصره سخت دشمن، این کار را برای نجات افراد انجام داد اما برخی در این شرایط الگو نگرفتند که این موضوع پس از گذشته هزاران سال از نزول قرآن برخی عبرت نگرفته اند و زمینه هدایت خود را از بین برده اند.
به قول سالار شهیدان اثر لقمه های حرام بر قلب این افراد اثر می گذارد و چه بسا دنیا طلبی که مانع از درک واقعیت و موعظه های قرآن و عترت می شود.
*نقش هدایت گری امام حسین(ع) تا کجا ادامه دارد؟
امام حسین(ع) مصداق بارز هدایتگری است و از او به عنوان چراغ هدایت نام برده شده و قرآن نیز جلوه ممتاز از هدایت تا قیامت خواهد بود و قطعا افراد پاک سرشت از درس های کربلا عبرت می گیرند و خطاهای خود را جبران می کنند.
موعظه گری امام حسین(ع) و امر به معروف ایشان در صحنه کربلا نمونه از امر به معروف و نهی از منکر است که قرآن نیز بر این فریضه سفارش کرده و در آیات این کتاب هم خوب و بدها روشن و همین موضوع دینی مورد تاکید است.
احیا اسلام و جلوگیری از انحراف در کدام نقش مشترک قرآن و کربلا نهفته است؟
نقش هدایتگری و توصیه به خوبی ها و نهی از بدهای ها در احیا دین اسلام و جلوگیری از انحراف نقش دارد که امام حسین(ع) در قیام کربلا همین توصیه قرآنی را اجرایی کرد چرا که دین به انحراف رفته بود و باید برای معرفی واقعیت ها این کار انجام می شد.
بالا بودن هزینه های تبلیغ دین و نهی از منکر حتی به بهای جان انسان و از دست دادن اطرافیان می شود اما دین مهمترین از این مسائل است پس امام حسین(ع) به این موضوع مهم پرداختند.
*روشنگری و هدایت گری تا چه حدی در قیام کربلا ادامه داشت؟
امر هدایت گری و توجیه مردم با شهادت امام حسین(ع) تمام نشد و پیام مهم عاشورا به دست حضرت زینب(س) و امام سجاد توسعه پیدا کرد تا حدی که پرستار کربلا با تحمل همه سختی ها اما در قالب آن خطبه رسا واقعیت ها را روشن و خود مبلغ و پیام رسان این حادثه عظیم بود.
اسارت و مشکلات بعد از ظهر عاشورا مانع از روشنگری امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) نشد و پیام عاشورا به جهانیان رسیده است.
نظر شما