مسجد مجدالدوله؛ اثری ماندگار از دوره قاجار با دو شبستان

مسجد مجدالدوله مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان امام خمینی(ره)، مجاور بیمارستان سینا واقع شده است، این اثر در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۳۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

 

 محمدتقی آملی تدریس و امامت مدرسه علمیه و مسجد مجدالدوله  حوزه علمیه تهران را بر عهده داشت.

 

 

 

 

از نظر موقعیت جغرافیایی این مسجد در نزدیکی مراکز مهمی مانند شهربازی پارک شهر، بیمارستان سینا، موزه ملی ایران و پاساژ موسویان و همچنین سازمان بهزیستی کشور قرار گرفته است.

 

 

 

 

«مجدالدوله» داماد ناصرالدین شاه که به خان مجدالدوله معروف بود، دستور ساخت مسجد مجد را صادر کرد و معماران نیز این خانه خدا را به سبک رایج دوران قجری که ریشه در طراحی عصر صفوی داشت، بنا کردند، مسجدی که زیبایی آن به دلیل وجود دو شبستان روبروی هم و تعبیه چند حیاط در میانه آن، بسیار دل‌انگیز و چشم‌نواز است.

 

 

 

 

آنچه موجب رونق و ماندگاری مسجد مجد در طول تاریخ شده است، علاوه بر قداست آن که ملهم از خانه خدا بودن آن است، ریشه در حضور فقها و مجتهدان نام آشنا به عنوان امام جماعت و مدرس حوزه علمیه و برگزاری کلاس‌های احکام تجارت در آن است و راه‌اندازی مدرسه علمیه مجد نیز دلیل دیگری برای شهرت این مسجد در طول تاریخ است.

 

 

 

وضعیت کنونی این مسجد علاوه بر کاربری اصلی‌اش، به عنوان مدرسه‌ دینی طلاب هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.درب ورودی مسجد به یک هشتی نسبتا بزرگ و مرتفع می‌رسد و از آنجا وارد صحن مسجد می‌شویم. صحن مسجد مشجر و با صفاست.شبستان شمالی که قدمتش به دوره‌ پهلوی می‌رسد البته بانی نام آشنای دیگری دارد. محمد باقر لولاگر که همان سازنده و معمار کوچه‌ی لولاگر مشهور است.

 

 

 

در بخش‌های غربی و شرقی حجره‌های طلبگی و کلاس‌های درس طلبگی قرار دارند و البته در همان بخش‌ هم شبستان‌ها به بهترین وجه ساخته شده‌اند.