اعتلای نظام تربیتی با پیوند «مدرسه و مسجد»

خبرگزاری شبستان-اصفهان: تربیت افراد و توجه به نیازهای فرهنگی و رشد روحی مقوله ای نظامند و پیوسته است که متوجه یک نهاد و سازمان خاص نیست بلکه بسیاری از سیستم های آکادمیک و غیر رسمی دراین خصوص نقش دارند.

مهدهای کودک، مدرسه و دانشگاه ها جز رسمی ترین نهادهای تربیتی در کنار خانواده هستند ولی دیگر سازمان های مردمی و دولتی نیز نقش مهمی دارند که زنجیره تربیت را تکمیل و هدفمند می کنند.

رسانه ها، فعالیت های تبلیغی مدیریت شهری، نهادهای فراغتی مثل کانون های مساجد، تشکل های اجتماعی و حتی مردم جامعه هر کدام به صورت غیرمستقیم در حوزه تربیتی نقش آفرین بوده و اثرگذاری فعالیت های این مراکز در تکمیل نهادهای مستقیم غیرقابل انکار است.

تعاملات اجتماعی و فرهنگی درون سازی و بیرون سازی و همچنین فعالیت های بین بخشی در حوزه های فرهنگی و اجتماعی مثل برخی از بخش های عملیاتی کمتر دیده می شود که همواره کارشناسان از اقدامات جزیره ای حوزه های فرهنگی گلایه مند هستند.

هم افزایی بین نهادهای فرهنگی در تقویت این عرصه و توسعه و اعتلای تربیتی جامعه جز اقدامات استراتژیک به حساب می آید اما کمتر چنین بسترهایی فراهم شده اما دستاوردهای خوبی نیز متوجه آن دسته از کارهای هماهنگ شده است.

طرح تعاملی بین مدرسه و مسجد که با محوریت و هماهنگی کانون های فرهنگی و هنری مساجد در گذشته تاکنون شکل گرفته اما فراز و نشیب هایی داشته برای سال 1400 انسجام پیدا کرده و تعامل وزارت آموزش و پرورش و ستاد کانون های مساجد کشور بسترسازی هدفمندی در این خصوص ایجاد کرده و تعدادی از کانون ها را به صورت یک مدل هماهنگ معرفی و این کار در آینده توسعه خواهد یافت.

پیوند مدرسه و مسجد حلقه مفقود در نظام تربیتی و فرهنگی جامعه است که تشکیل این تعامل و همکاری اعتلای حوزه تربیتی را ایجاد می کند که در تقویت این حلقه مشارکت خیرین و خانواده ها کارساز و اثربخشی را افزایش می دهد.

*نقش تربیتی فراتر از ساعت و مکان

کارهای فرهنگی و تربیتی فراتر از مکان و زمان هستند و نمی توان این حوزه را در حصر یک مکان و یا زمان مشخص قرار داد چرا که کلیه رفتارهای جامعه بر این مقوله مهم اثر می گذارد.

انسجام و ریل گذاری برای حرکت یک جریان گسترده و توسعه یافته باید در جایگاه مهمی قرار گیرد چرا که موضوع مهمی به نام تربیت نیروی انسانی و مولد جامعه مورد توجه بوده و یک مملکت از آن بهره می برد.

واگذاری امور به یک نهاد مثل آموزش و پرورش صحیح نبوده و باید زنجیره آن تقویت و تکمیل شود چرا که محدودیت منابع از یک سو و از طرف دیگر میزان زمان بیرون از مدرسه از جایگاه خاصی برخورد دار است.

مدیرکل آموزش و پرورش استان اصفهان همین موضوع را مورد تاکید قرار داد و گفت: یک دانش آموز در شرایط حضوری تنها چهار ساعت در آموزشگاه هست که کار تعلیم و تربیت در کنار همدیگر انجام می شود و این میزان زمان در یک 24 ساعت یک وقت محدود است.

«محمد اعتدادی» ادامه داد: بخش عمده ای از ساعات شبانه روز در بیرون از مدرسه و محیط عمومی جامعه می گذرد که نقش دیگر نهادهای در نظام تربیتی و فرهنگی را نشان می دهد.

وی همکاری و تعامل در راستای تقویت مهارت ها و ارتقا جایگاه تربیتی را مهم بیان کرد و گفت: کارهای مشترک بین مدرسه و دیگر سازمان ها مثل کانون های مساجد قادر خواهد بود در حوزه تربیتی نقش آفرینی برای رشد نسل جوان و نوجوان به همراه داشته باشد.

*تعامل بین مسجد و مدرسه با محوریت کانون مساجد

مدیر ستاد کانون های فرهنگی و هنری مساجد استان اصفهان از طرح مشترک مدرسه و مسجد این نهاد خبرداد و گفت: در گذشته این برنامه توسط برخی از کانون ها اجرا می شد که از تابستان امسال انسجام پیدا کرد.

حجت الاسلام« محمدرضا نیستانی« ادامه داد: همه کانون های مساجد استان اصفهان در ماموریت ستاد فهما این طرح را اجرا خواهند کرد و گزارش آن بر روی سامانه بچه های مسجد به ثبت خواهد رسید.

وی اضافه کرد: 10 کانون فرهنگی و هنری فعال این استان به جز کانون های شاخص و فعال هستند به صورت خاص و هماهنگ با مراکز پایلوت این طرح را در سطح گسترده تری اجرا می کنند.

*فراز و نشیب های اجرای طرح پیوند مدرسه و مسجد

اثرگذاری و نتایج مثبت این طرح برای کسی پوشیده نیست اما در فرآیند اجرایی آن قطعا مشکلات و موانعی وجود دارد که چاره سازی برای آن علاوه بر تسهیل امور در ستادهای مرکزی، به توجیح متولیان امر و برنامه ریزی های منطقه ای نیاز دارد.

برخی از مدیران مسئول کانون های مساجد از جنبه های مختلف این طرح ابراز بی اطلاعی کرده اند و یا از نبود تعامل بین برخی از مدیران مدرسه به دلیل عدم ارسال بخشنامه گلایه کرده اند.

نشست هایی در شهرستان ها با محوریت فرمانداری و حضور آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد اسلامی و کانون های مساجد برخی از ناهماهنگی ها را کاهش خواهد داد.

شرایط متفاوت ناشی از کرونا نیز نوع تعاملات را متفاوت از قبل می کند که پیش بینی دستورالعمل و طرح های متفاوت برای برون رفت از مشکلات و این شرایط ضرورت دارد.