سیاست عوام فریبی؛ استراتژی آل خلیفه برای سرکوب مخالفان

خبرگزاری شبستان، جهان اسلام: با انقلاب فوریه 2011 میلادی در بحرین، موج بازداشت ها، شکنجه ها و اعدام مخالفان در این کشور افزایش یافت و همزمان با آن، فشار محافل حقوقی و بین المللی جهان به دلیل نقض حقوق بشر بر آل خلیفه افزایش یافت. اما آل خلیفه  با بی اعتنایی به اعتراض های بین المللی برای بقای خود با حمایت نیروهای سپر جزیره به سرکوب مخالفان خود روی آورد.

با گذشت نزدیک به 10 سال از آن روزها، اعتراض های مردمی در بحرین و بازداشت و شکنجه و اعدام مخالفان همچنان ادامه دارد. آل خلیفه به خاطر بهبود چهره خود در محافل بین المللی و کاهش فشارهای سازمان های حقوقی هرزگاهی به آزادی مشروط زندانیان سیاسی اقدام می کند. با این وجود، آزادی این زندانیان همراه با بازداشت شماری دیگر از مخالفان همراه است. یعنی آل خلیفه زمانی که آزادی برخی از زندانیان را در بوق و کرنا می کند، به دنبال دستگیری تعداد دیگر است حتی اگر جرمی برای آنها پیدا نکند.

مقامات آل خلیفه همچنین به زندانیان و خانواده آنها پیام می دهند که وضعیت امنیتی را متنشج نگه داشتند و به آنها اجازه نمی دهند که آزادی شان را به دست بیاورد، مگراینکه امتیازاتی در ازای آزادی شان بدهند.

در زمانی که وزارت کشور به خانواده های برخی از زندانیان اطلاع می دهد که فرزندان شان آزاد هستند، همزمان به منازل برخی دیگر از فعالان سیاسی حمله می کند و آنها را بازداشت می کند. این اقدامات آل خلیفه ناشی از یک سردرگمی در کنترل اوضاع است.

 مقامات آل خلیفه چندی پیش برای کاهش فشارهای بین المللی، 30 زندانی را ازجمله کمیل جمعه 18 ساله را که محکوم به 29 سال حبس است، آزاد کرد، اما به موازات آن دستکم 10 جوان دیگر در یورش به منازل شان در سماهیج و بوری بازداشت کردند و هیچ توضیحی درباره علت این یورش و بازداشت ارایه ندادند.

آل خلیفه این 10 جوان بحرینی را به اتهام خرابکاری به 15 سال حبس محکوم کرد. این جوانان زیر شکنجه به خرابکاری اعتراف کردند، به همین دلیل محافل حقوقی اتهام وارده بر زندانیان سیاسی و حکم های آنها را محکوم می کنند، زیرا این حکم ها تنها برای خاموش کردن صدای مخالفان و معترضان است.

این اقدامات آل خلیفه در طول این چند سال اخیر با حمایت نظامی آل سعود و کشورهای غربی ازجمله انگلیس انجام شد. از آنجایی که بحرین پایگاه خوبی برای غرب در خاورمیانه است، این کشورها نمی خواهند که این رژیم را از دست بدهند؛ آل سعود نیز به دلیل همسایگی با بحرین به حمایت نظامی و مالی آن اقدام می کند، زیرا می ترسد که تحولات بحرین در عربستان نیز تاثیر بگذارد، به طوری که در سال های آغازین انقلاب بحرین، راهپیمایی ها و اعتراض های گسترده ای نیز در مناطق مختلف عربستان از جمله استان شیعه نشین الاحساء انجام گرفت که آل سعود به سرکوب و اعدام مخالفان روی آورد.

استراتژی که امروز بحرین در دستور کار خود دارد، همان استراتژی است که عربستان برای سرکوب مخالفان خود دنبال می کند، آل سعود برای بقای خود در قدرت هیچ ابایی از حذف مخالفانش حتی خارج از کشورش ندارد، به طوری که حذف «جمال خاشقجی» منتقد عربستان ازفهرست مخالفانش یکی از نمونه هاست. اگرچه آل خلیفه هنوز از این نسخه آل سعود پیروی نکرده است، اما استراتژی سرکوب، شکنجه، بازداشت و اعدام را در دستور کار خود دارد.

همانگونه که پیش تر گفتیم آل خلیفه برای تطهیر چهره خود 30 زندانی را آزاد کرد، اما این آزادی چگونه است، تحرکات زندانیان تحت کنترل است و گفتگو بارسانه ها و استفاده از شبکه های اجتماعی و شرکت در هرگونه فعالیت سیاسی و دینی ممنوع است. این مسئله واکنش فعالان و ناظران بین المللی را برانگیخته است، به طوری که آزادی این زندانیان را کافی نمی دانند.

رژیم آل خلیفه با استراتژی آزادی در مقابل بازداشت می خواهد  پس از 10 هنوز حرکت های مردمی را خاموش کند و هر صدایی که خواهان تغییر و دمکراسی است، سرکوب کند و هر گونه مخالفت را از بین ببرد.

 اقدامات آل خلیفه برای منعکس نشدن وضعیت نامناسب زندان ها و بدرفتاری زندانبان ها باعث شده است که زندانیان سیاسی برای رساندن صدای خود به بیرون به اعتصاب غذا دست بزنند، به طوری که عبدالجلیل السنکیس یکی از رهبران انقلاب بحرین برای رساندن پیام خود و زندانیان اعتصاب غذا کرد و در وضعیت سلامتی وخیمی قرار گرفت. سایر شخصیت های مخالف آل خلیفه نیز از دنیای خارج دور هستند، به طوری که ملاقات های پزشکی تنها در زمانی است که وضعیت جسمی شان وخیم باشد.

همه این مسایل نشان می دهد که آل خلیفه برای بهترشدن وضعیت و تغییر آن تلاش نمی کند. به همین دلیل وضعیت در بحرین پیچیده است، شاید فشار سازمان های حقوقی باعث لغو برخی از قوانین مغایر با حقوق بشر شوند و به حبس صدها زندانی سیاسی در زندان های آل خلیفه پایان دهد.

برهمین اساس می توان گفت تازمانی که حمایت آل سعود و غرب از سرکوب های آل خلیفه وجود دارد و رسانه ها نسبت به انعکاس وضعیت سرکوب مخالفان سکوت می کند و رنج آنها را بازگو نمی کنند، باید منتظر ادامه شکنجه ها و بازداشت ها و اعدام ها در بحرین باشیم.