خبرگزاری شبستان،جهان اسلام: کمپین بزرگ ارتش اسرائیل شبکه های اجتماعی را به شدت تحت تاثیر قرار داده است و در این راستا هدف اعلام نشده از آنچه که به عنوان طرح «دست های ما را باز کنید» شناخته شده ، تمایل به کشتن بیشتر معترضان فلسطینی در نوار غزه است.
رژیم صهیونیستی این کمپین را در پی به هلاکت رسیدن تک تیرانداز اسرائیلی به نام «بارل هداریا شموئلی» در روز 21 آگوست راه اندازی کرد.
در اینجا یک سوال مهم به ذهن خطورمی کند: سربازان اسرائیلی با توجه به اینکه بیش از 300 معترض فلسطینی غیر مسلح را کشته و هزاران نفر را در نوار غزه در جریان آنچه فلسطینی ها از آن به عنوان «راهپیمایی بزرگ بازگشت» بین سال های 2018 تا 2020 زخمی کرده اند،حالا دیگر چه می خواهند؟
اکنون باز هم فلسطینی ها درحال تدارک برگزاری این راهپیمایی هستند،هرچند اغلب این راهپیمایی ها در شب انجام می شود و جوانان فلسطینی در تجمع های هزاران نفری شعارهای ضد اشغالگری اسرائیل سر می دهند و در برخی مواقع سنگهایی به سمت تک تیراندازان اسرائیلی که نزدیک یک مایل دورتر مستقر هستند ، پرتاب می کنند.
ماه ها پس از حمله اسرائیل به غزه ،یک جنگ نسبتا کوتاه اما مرگبار بین 10 تا 21 می 2021 ، وضعیت خفقان آور در این نوار محاصره شده تغییر نکرده است: محاصره تنگ، تک تیراندازها ، بمباران های گاه به گاه شبانه ، بیکاری ویرانگر و فقدان همه چیز از آب تمیز تا سیمان و حتی داروهای سرطان در این منطقه بیداد می کند.
بنابراین ، نباید تعجب آور باشد که فلسطینی ها در نوار غزه به ویژه جوانان به شدت نیازمند بستری برای ابراز خشم توجیه پذیر خود در این وضعیت فاجعه بار هستند که البته با دست خالی صورت می گیرد.
اما سیاستمداران و رسانه های اسرائیلی عمدا در تهدید معترضان غزه برای امنیت اسرائیل مبالغه می کنند. آنها از بالن های آتش زا صحبت می کنند ، گویی بمب های 500 پوندی هستند که توسط جنگنده ها پرتاب شده اند. آنها از عبور کودکان غزه از مرزها وحشت دارند و به همین دلیل حصارهایی را به ط خودسرانه در اطراف غزه ایجاد کرده است و این کار بدون رعایت هیچگونه مرزبندی آتش بس که توسط سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده است.،انجام می شود.
این ترس آفرینی به بهانه های مختلف از جمله کشته شدن تنها یک تک تیرانداز اسرائیلی ایجاد می شود و این شرایط فرصتی را برای سیاستمداران صهیونیست به وجود آورده است تا خود را به عنوان مدافعان ارتش و مدافعان امنیت اسرائیل معرفی کنند.
سیاستمداران اسرائیلی از این اصطلاح استفاده می کنند که «دست نیروهای ما بسته است» تا به این ترتیب مظلوم نمایی کرده و جنایت های خود را توجیه کنند.
این ادعا توسط نفتالی بنت در سال 2019 ، قبل از اینکه او نخست وزیر رژیم صهیونیستی شود ، مطرح شد و او گفت : دادگاه عالی دست سربازان ارتش اسرائیل را بسته است.
یک سال پیش ، بنت جزئیات بیشتری در مورد چگونگی قصد خود برای پایان دادن به اعتراضات فلسطینیان در حصار غزه ارائه کرد. وی در پاسخ به سوالی در مصاحبه با رادیو ارتش رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه اگر وزیر دفاع این کشور بود چه می کرد ، پاسخ داد: من اجازه نمی دهم تروریست ها هر روز از مرز غزه عبور کنند و اگر آنها این کار را انجام دهند ، ما باید به سمت آنها تیراندازی کنیم. تروریست های غزه نباید وارد اسرائیل شوند و ما برای کشتن آنها باید به سمتشان شلیک کنیم.
به نظر می رسید تأکید بر کشتن در واکنش به هر نوع اعتراض فلسطینی ها، وجه مشترک مقامات اسرائیلی ، نظامیان و حتی سربازان عادی است. سربازان که ظاهرا پشت کمپین رسانه های اجتماعی پنهان شده اند، به نظر می رسد از عملکرد خود در حصار غزه لذت می برند. تک تیراندازان اسرائیلی به گفته خود تعداد فلسطینی هایی را که به سمتشان تیراندازی می کنند ، می شمارند و سعی می کنند رکوردهای یکدیگر را بشکنند .
تک تیراندازان اسرائیلی در حصار غزه به صورت جفت کار می کنند. شخص سوم ، معروف به مکان یاب به تک تیراندازها در تعیین هدف بعدی خود کمک می کند و به این ترتیب آنها به کار تیمی خود برای کشتن بی دلیل فلسطینی ها افتخار می کنند و این مسئله برای آنها تبدیل به یک سرگرمی شده است.
این اتفاقات با ویدئوهای گاه به گاه شلیک تک تیراندازان اسرائیلی پس از تیراندازی به بچه های فلسطینی در نوارد غزه تایید می شود.
در آوریل 2018 ، یک ویدئوی خاص از سربازان خوشحال با گفت و گویی که با هم داشتند و نشان می داد اسرائیلی ها هیچ توجهی به زندگی فلسطینی ها ندارند ، در رسانه های بین المللی منتشر شد و «سی ان ان» نیز در این باره گزارش مفصلی نوشت.
این پدیده خشونت آمیز محدود به غزه نیست. بحث بر سر سیاست تیراندازی برای کشتن اسرائیل در بقیه نقاط سرزمینهای اشغالی فلسطین سال هاست که ادامه دارد. در سال 2017 ، دیده بان حقوق بشر افزایش تعداد قربانیان فلسطینی را که به دست سربازان کشته می شوند یک فاجعه دانست.
دیده بان حقوق بشر از اکتبر 2015 اظهارات متعددی را از سوی سیاستمداران ارشد اسرائیلی از جمله وزیر پلیس و وزیر دفاع ثبت کرده است که از پلیس و سربازان می خواهند برای کشتن فلسطینی ها صرفنظر از این که کشتن آنها برای حفظ جانشان ضروری هست یا نه، اقدام کنند.
با توجه به تعداد نامتناسب تلفات فلسطینی ها که گاه باعث می شود سردخانه های فلسطینی ها در غزه کاملا پر شوند ، نمی توان تصور کرد که سربازان اسرائیلی ، ژنرال های ارتش و سیاستمداران دقیقا وقتی از «بازکردن دست خود» صحبت می کنند ، چه می خواهند .
در این میان بی تفاوتی جامعه بین المللی هم بسیار گیج کننده است ، آن هم در حالی که اسرائیلی ها درباره این که چند فلسطینی دیگر باید کشته شوند ،بحث می کنند.
نظر شما