اسماعیل مجللی در خصوص پیاده روی کربلا به خبرنگار خبرگزاری شبستان در اراک گفت: زمین کربلا که بیابانی در کنار رود فرات بود، قطعه ای از خاک زمین است که حسین (ع) در آن به شهادت رسید و با خون خود این زمین را متبرک و تبدیل به مکان اسطوره ای نمود و تا ابد یاد حسین زنده خواهد ماند و قاتلان او به لعن خدا گرفتار می شوند.
پژوهشگر استان مرکزی افزود: مکان اسطوره ای کربلا برای همه ما پذیرفتنی است به گونه ای که چنانچه امروز وارد آن شهر شویم شاید دیدن هتلها، مردم مختلف با پوشش های متنوع، خرید و فروش و داد و ستد و تکنولوژی مدرن برای ما پذیرفتنی نباشد زیرا دیدن این موارد در مکان اسطوره ای پذیرفتنی نیست، زیارت مزار امام حسین(ع)همواره یکی از آرزوهای مسلمانان به ویژه شیعیان بود ،به گونه ای که حتی در تعارفات و محاورات عامیانه نیز مردم برای یکدیگر ،زیارت کربلا و مزار امام شهیدشان را آرزو می کنند، به گواهی تاریخ ،زیارت امام حسین(ع)در بسیاری از ادوار برای مشتاقان ،بسیار سخت و پر خطر بوده است و زائران بسیاری به خاطر این مشقتها، آرزوی زیارت امام حسین را به گور بردند،حکام و سلاطینی هم که روی کار آمدند ظلم و ستم آنها کمتر از ظلم یزید و ابن زیاد نبود و هراس آنها از خون امام حسین منجر به این گردید که بارها مزار شریف این امام معصوم را تخریب نمایند و یا زایران امام را به قتل میرساندند که ظلم متوکل گواه این مدعاست اما شوق زیارت کربلا نه تنها از شیعیان کاسته نشد بلکه روز به روز عطش مردم عاشق برای زیارت امام حسین افزونتر میگردید ،بارزترین نمونه آن در سال 82پس از سقوط بغداد فوج فوج مردم را دیدیم که با پای پیاده خطرات بسیاری را به جان خریدند و به زیارت امام حسین نائل آمدند و پس از آن نیز همزمان با اربعین حسینی ،خیل مشتاقان به صورت پیاده عزم کربلا میشوند ،زیارت پیاده کربلا ،آیین کهنی است که از دیرباز مرسوم بوده و تعدادی از شیعیان با پای پیاده از اقصی نقاط به قصد زیارت حرم امام حسین(ع)به کربلا سفر میکردند .این مسافرتها که به دلایلی همچون کسب پاداش اخروی و اثبات ارادت به ائمه بزرگوار به انجام میرسید ،توسط افراد بسیاری رخ داده است.
وی ادامه داد: در تاریخ اسلام آمده است که تعدادی از امامان پای پیاده قصد زیارت کرده اند و در حکایات عرفانی نیز شاهد پیاده روی برخی افراد به حج و یا کربلا میباشیم و این شیوه زیارت رفتن ، نوعی ریاضت به شمار میرفت .در این سفر که به صورت کاروانهای بزرگ حاجیان انجام می‌شد عده‌ای از گرما و تشنگی و خستگی در راه می‌مردند. با این وصف طی این سفر که چند هزار کیلومتر راه دشوار بود با پای پیاده، مسلماً دشواریهای بیشتری داشته و قوت اراده و ایمان را می‌طلبیده است.در زندگی ملاصدرا نوشته‌اند که وی هفت سفر ـ پیاده ـ به سفر مکه رفته است و سرانجام در سفر هفتم بر سر راه خود به مکّه و زیارت کعبه در شهر بصره (در خاک عراق) بیمار شد و چشم از جهان فرو بست. شاه عباس صفوی نیز برای زیارت امام رضا(ع)فاصله اصفهان تا توس را با پای پیاده طی نمود و از خالص ترین اموالش این گنبد را به طلا آذین نمود که در سال 1010 هجری قمری آغاز شد و در 1016 به پایان رسید.واین ماجرا به زبان عربی در دورتادور گنبد امام رضا (ع)نوشته شده است.
امام صادق(علیهالسلام) فرموده است: «من خرج من منزله یرید زیارة قبر الحسین بن علی(علیهالسلام) ان کان ماشیا کتبت له بکل خطوة حسنة و محا عنه سیئة...»( بحارالانوار، ج 98، ص 28/ المزار، شیخ مفید، ص30.)؛ هر کس به قصد زیارت امام حسین(علیهالسلام)، پیاده از خانهاش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، برای او حسنهای مینویسد و گناهی از او میزداید. معاویة بن وهب (از اصحاب امام صادق علیهالسلام) میگوید:خدمت آن حضرت رسیدم. در مصلای خود در خانهاش نشسته بود و پس از نماز با خداوند راز و نیاز میکرد. از جمله (در دعا نسبت به زائران قبر حسین علیهالسلام میگفت:"خدایا زائران قبر حسین را بیامرز، اینان که در این راه، پول خرج میکنند، بدنهای خود را در این راه در معرض قرار میدهند... خدایا رحمت کن بر چهرههایی که آفتاب، رنگ آنها را تغییر داده، صورتهایی که متوجه قبر ابا عبدالله است، چشمهایی که در محبت ما اشک میریزد... خدایا این جانها و بدنها را به تو میسپارم، تا کنار حوض کوثر به هم برسیم ...این سنت زیارت پیاده، از زمان ائمه بوده و تاکنون نیز ادامه دارد و اجر بیشماری برای آن نقل شده است.
فاضل دربندی مینویسد: این پیاده بودن، یا به جهت فقیر بودن زائر است که نشان میدهد این زیارت، برخاسته از شوق و محبت است، یا به جهت آنست که زائر، خود را در برابر سلطان اقلیم جوانمردی و خورشید سپهر عصمت و شهادت، کوچک میشمارد و در راه او، رنج سفر پیاده را بر خود هموار میکند و هر دو ارزشمند است.
نظر شما