کرامت امام حسن(ع) از سر سیاست و برای تغییر نگاه مردم بود/ هنر دینداری به نماز و روزه نیست

به گزارش خبرگزاری شبستان؛ درنیمه رمضان سال دوم یا سوم هجری ستاره ای دیگر در آسمان امامت و ولایت بدرخشید و با نور خود جهان را منور ساخت . پس از تولد، حضرت فاطمه علیها السلام او را برای نام گذاری خدمت امیر المؤمنین علیه السلام آورد، آن حضرت فرمود: من در نام گذاری او بر رسول خدا پیشی نمی گیرم . پس او را به نزد رسول الله صلی الله علیه و آله آوردند، ایشان فرمودند: من در نام گذاری او برخداوند عزوجل پیشی نمی گیرم . در این هنگام خداوند به جبرئیل فرمود: محمد صلی الله علیه و آله صاحب فرزندی شده، فرود آی و به او سلام برسان و تبریک بگو و بگو که علی علیه السلام نسبت به تو به منزله هارون نسبت به موسی علیه السلام است، پس نام فرزند هارون را بر او بگذار . جبرئیل فرود آمد و پس از ابلاغ سلام و تبریک، عرض کرد: خداوند به تو امر کرده که نام فرزند هارون را بر او بگذاری . حضرت صلی الله علیه و آله فرمود: نام او چه بوده است؟ عرض کرد: «شبر» . حضرت فرمود: زبان ما عربی است . جبرئیل عرض کرد: پس نام او را «حسن » بگذار، و پیامبر صلی الله علیه و آله نیز چنین کرد .

کنیه ایشان ابو محمد» است و برخی از القابشان عبارتند از: «سید، مجتبی، سبط، الامین، الحجة، البر، التقی، الزکی و الزاهد».ایشان هفت سال و اندی از دوران کودکی خویش را در دامان شریف رسول خدا صلی الله علیه و آله سپری کردند و پس از آن 30 سال یاوری صدیق برای پدر گرامی خویش بودند و پس از شهادت امیر مؤمنان علیه السلام 10 سال عهده دار امامت شیعیان گردیدند.سرانجام معاویة - لعنة الله علیه - با فریفتن «جعده » ، همسر آن حضرت و اعطای صدهزار درهم و وعده ازدواج با فرزند خود یزید، امام علیه السلام را مسموم ساخت وایشان پس از 40 روز بیماری در آخر صفر سال 50 هجری مظلومانه به شهادت رسیدند . 

دوران امامت آن حضرت با دوران خلافت یکی از پلیدترین و در عین حال زیرک ترین خلفای بنی امیه مقارن بود . معاویة بن ابی سفیان که بازور و نیرنگ حاکمیت خود را تثبیت کرده بود، برای توسعه و بسط حکومت خود از هیچ اقدامی فروگذاری نمی کرد، و از آنجا که خاندان اهل بیت علیهم السلام و شیعیان آنان را مانع اصلی بر سر راه خود می دید، به روشهای گوناگون به خشونت و ظلم و جنایت نسبت به آنان اقدام می کرد . ابن ابی الحدید از علمای اهل سنت می نویسد: شیعیان در هرجا که بودند به قتل می رسیدند، بنی امیه دستها و پاهای اشخاص را به احتمال اینکه از شیعیان هستند می بریدند و هرکس که معروف به دوستداری و دلبستگی به خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله بود زندانی می شد و اموالش به غارت می رفت و خانه اش ویران می شد. ابن جریر طبری از مورخین اهل سنت از قول ابوسوار عدوی می گوید: سمرة بن جندب که جانشین زیاد بن ابیه در بصره بود، در بامداد یک روز چهل و هفت نفر از بستگان مرا کشت که همگی حافظ قرآن بودند . 

بنابراین گزارش حجت الاسلام دکتر سید حنیف رضازاده، مدرس حوزه و دانشگاه و استاد سطح عالی حوزه علمیه تهران در گفتگو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، با اشاره به کرامت امام حسن علیه السلام به عنوان یک مقابله عقلانی در برابر حیلت دشمنان اسلام برای دوری مردم از خانه اهل بیت علیهم السلام گفت: امام حسن علیه السلام در دورانی زندگی می‌کردند که  با یک ناتوی فرهنگی خلفای بنی امیه از هر اقدامی که اهل بیت علیهم السلام از چشم مردم بیاندازد دریغ نکردند.

وی افزود: در چنین فضایی امام حسن علیه السلام دوست دارند تا مردم از در خانه اهل بیت  علیهم السلام دور نشوند لذا ایشان برای آنکه به هر بهانه ای شده مردم از در خانه امام حسن و امام حسین علیه السلام نروند حرکت کرامت و فضل و بخشش مالی را فرصت غنیمت شمردند تا مردم در خانه اهل بیت جمع بمانند .

حجت الاسلام رضازاده تصریح کرد: شاید برخی تصور کنند کرامت امام حسن علیه السلام همچون افراد عادی در تاریخ  بوده است اما این کرامت  از سر سیاست و برای تغییر نگاه مردم نسبت به اهل بیت بوده است.

وی افزود: متاسفانه اغلب مردم بنده پول،دنیا و بنده سفره ای هستند که نیازی به خرج کردن نباشد لذا امام حسن علیه السلام به برخی از این افراد کرامت های غیر قابل تصور می کردند. شاید اگر کسی بخواهد خیلی فضل و بخشش داشته باشد شام و ناهار ۲ یا ۳ روز یک نفر را تامین کند اما امام حسن علیه السلام  طوری کمک می‌کردند که فرد فقیر پولدار می شد و نیازی به پول نداشت.بر همین اساس کرامت امام حسن یک کرامت عاقلانه و سیاسی بود به طوریکه در تاریخ نقل است به قدری درب خانه امام حسن علیه السلام ازدحام می‌شد که ایشان نمی توانستند از خانه بیرون بیاید.

این استاد  فقه و مبانی حقوق عنوان کرد: در تاریخ آمده است  شخص  فقیری نزد امام حسن علیه السلام آمد و ایشان چیزی در حدود ۵۰۰ دینار آن زمان کمک کردند.شاید برخی تصور کنند ۵۰۰ دینار ارزشی ندارد ما هر دینار معادل یک مثقال طلا است.

 وی افزود: گفته اند امام حسن علیه السلام در دوران زندگی خود دو مرتبه تمام دارایی‌ها و سه مرتبه نیمی از دارایی های خود را بخشیدند البته اینها تنها کرامت های مادی امام حسن علیه السلام بوده است ایشان کرامت های معنوی هم داشته اند همچون کرامت در برخورد با افراد.

حجت الاسلام رضازاده تصریح کرد: همانطور که می دانید فرد شامی وقتی به امام حسن علیه السلام رسید به پدر ایشان توهین کرد امام حسن علیه السلام نه تنها در برابر دشنام این فرد صبر کردند بلکه با کرامت خواستند که به منزلشان بیاید و سر سفره اطعام ایشان بنشیند.فرد شامی با دیدن کرامت امام حسن علیه السلام گفت منفور ترین اشخاص نزد من تو و پدرت بودی اما اکنون که کرامت تو را دیدم محبوب ترین خلق خدا تو و پدرت را هستی

 وی اظهار کرد: عادت کردن به کرامت یکی از راه‌های مهم پیشرفت انسان است .گاهی افراد اذعان می کنند که تمکن مالی برای کرامت کردن ندارند اما کرامت می تواند در فکر باشد. اگر رفیق آدم با فضای مجازی از راه خدا و اهل بیت علیهم السلام منحرف شده است  از راه عقلی شبهاتش را برطرف کن.انسان نیاز نیست تمکن مالی داشته باشد و می‌تواند از آبروی خود برای دیگران مایه بگذارد و اگر شخص متمولی را میشناسید از آبروی خود مایه بزار تا برای دیگران خدمت کنی.

حجت الاسلام رضازاده تصریح کرد: البته یکی از بارزترین نشانه های کرامت کمک مالی است  بر همین اساس  صدقه نیز نشان دهنده صداقت مومن است  صداقتی  که انسان برای کمک به دیگران از جیبش مایه می گذارد.

وی خاطرنشان کرد: هنر دینداری به نماز و روزه نیست بلکه به صدقه ای است که از جیب انسان داده می شود چرا که همین صدق می تواند نگاه فردی را نسبت به دین عوض کند جالب است بدانید یکی از موارد هزینه کرد زکات واجب،  هنگامی تحقق می یابد که فردی با کمک مالی ما قلبش نسبت به دین   مهربانتر می‌شود.