به گزارش خبرگزاری شبستان از اردبیل به نقل از دفتر نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اردبیل، آیت الله «سید حسن عاملی» در خطبه های نماز جمعه ظهر امروز (۱۹ آذرماه) در مصلی امام خمینی (ره) ضمن گرامیداشت روز پرستار منصب پرستاری را منصب قدسی دانست و گفت: امروز ولادت حضرت عقیله بنی هاشم حضرت زینب (س) است همچنین روز پرستار است ولادت حضرت زینب (س) را تبریک عرض می کنم و برای پرستاران عزیز این روز را تبریک می‌گویم در میان اقشار جامعه برای بعضی از افشار روز تعیین کرده‌اند مثل روز مادر، روز پدر، روز معلم، روز پرستار همه اینها به خاطر قدسیت این مسئولیت ها است دین ما توجه بسیار ویژه‌ای به موضوعات قدسی دارد نامگذاری ایام به نام اقشاری که کار قدسی دارند مثل روز پدر روز مادر روز معلم و روز پرستار از فرهنگ غربی نشات گرفته در حالی که در فرهنگ اسلامی هر روز، روز مادر، روز پدر، روز معلم و روز پرستار است.
نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه اردبیل تصریح کرد: این بزرگان هر روز و هر لحظه برای ما قدسیت و احترام دارند فرهنگ غربی با نگاه به فقر عاطفی حاکم بر محیط غربی مجبور شده است با نامگذاری روزهای خاص به نام این بزرگان تلنگر عاطفی به انسانها بزند در یکی از شهرهای اروپایی پیرزنی افسار سگش از دستش رفت و سگ از او دور شد او خطاب به سگ گفت برگرد مثل پسرم بی وفا نباش که رفت و برنگشت!
وی با اشاره به محیط پرستاری که محیط پر از استرس و خطر است، اظهار داشت: پرستاران عزیز نگهبانان بزرگ جان مردم هستند و کار آنها فقط با مدال من احیا نفسا فکانما احیا الناس جمیعا قابل تقدیر است .
آیت الله عاملی ادامه داد: روایات وارده در تجلیل از مقام پرستاری و عیادت از مریض محیرالعقول است، از رسول خدا پرسیدند «مَن قامَ عَلى مَريضٍ يَوما و لَيلَةً بَعَثَهُ اللّه ُ مَعَ ابراهيمَ علیه السلام فجازعن الصراط کالبرق اللامع» هر کس یک شب و روز از مریضی پرستاری کند خداوند او را با حضرت ابراهیم مبعوث خواهد کرد و مثل برق خاطف از پل صراط عبور خواهد کرد یک علت این حکم احتمالاً این است که حضرت ابراهیم از مریض ها پرستاری می کرد و لذا پرستاری شغل انبیاست. امام صادق در ذیل آیه ۳۶ سوره یوسف که می فرماید ما تو را از نیکوکاران قرار دادیم فرمود حضرت یوسف در زندان از بیماران زندانی پرستاری و نیازهای آنان را برآورده می کرد.
خطیب نماز جمعه اردبیل افزود: امام علی از رسول خدا روایت می کند: «من سَعى لِمَريضٍ في حاجَةٍ قَضاها أولَم يَقضِها خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ كَيَومٍ وَلَدَتْهُ اُمُّه» هر کس برای حل مشکل مریضی تلاش کند – چه آن مشکل حل بشود و چه نشود – تمام گناهان او بخشیده می شود مثل روزی که از مادر به دنیا آمده است، باز رسول خدا فرمودند: «ما مِن مُسلِمٍ يعودُ مُسلِمًا غدوةً ؛ إلَّا صلَّى عليهِ سَبعونَ ألفَ مَلَكٍ حتَّى يُمْسِيَ ، وإن عاد عَشيَّةً؛ إلَّا صلَّى عليهِ سَبعونَ ألفَ مَلَكٍ حتَّى يُصْبِحَ ، وكان لهُ خَريفٌ في الجنَّة» هر مسلمانی طرف صبح مسلمان مریضی را عیادت کند هفتاد هزار فرشته تا غروب بر او درود می فرستند و اگر بعد از غروب به عیادت برود هفتاد هزار فرشته تا صبح بر او درود می فرستند و خداوند مقام خاصی را در بهشت برای او فراهم ساخته است.
نماینده ولی فقیه در استان با بیان اینکه بعضی از فقهاء عیادت از مریض را واجب دانسته اند و یادآور شد: یک اشتباه بزرگ ما این است که خیال می کنیم پرستاری فقط در بیمارستان است، تمام آن ثواب های عظیم شامل می‌شود به کسی که پدر و مادر پیری دارد و اگر آنها را در خانه سالمندان بگذارد راحت است ولی می گوید خودم پرستاری می کنم کسی که بدون اضطرار به آن ثواب های عظیم بی اعتنایی می کند و والدین خود را به خانه سالمندان می فرستد او با دین بیگانه و از انسانیت، فقیر است فرزندانی که بعد از پیری پدر و مادر از پرستاری آنها ابا می‌کنند و به گردن همدیگر می‌اندازند و در برابر پدر و مادر دعوا می‌کنند که چقدر من از اینها پرستاری بکنم شما هم چند روز از آنها نگهداری کنید در سخط و غضب خدا زندگی می کند.
آیت الله عاملی بیان کرد: من به عنوان کارشناس دین اعلام می کنم با پرستاری از پدر و مادر هم خدا در خانه ماست و هم حج و هم عمره و هم کربلا، رسول خدا(ص) فرمودند: هر فرزند نیکوکاری که با مهربانی به پدر و مادرش نگاه کند در مقابل هر نگاه ثواب یک حج کامل مقبول به او داده می‌شود سوال کردند حتی اگر روزی صد مرتبه به آنها نگاه کند؟ فرمود آری خداوند بزرگ تر و پاک تر است. (بحار ج۷۴ ص ۷۳)
وی ادامه داد: از رسول خدا روایتی رسیده که نشان می دهد احترام، اکرام، غیرت و محبت خداوندی برای انسان فوق تصور انسان هاست، رسول خدا فرمود: «إنَّ الله - عز وجل - يَقُولُ يَوْمَ القيَامَة: يَا ابْنَ آدَمَ مَرِضْتُ فَلَم تَعُدْنِي، قال: يا ربِّ كَيْفَ أعُودُكَ وأنْتَ رَبُّ العَالَمين؟ قال: أمَا عَلِمْتَ أنَّ عَبْدي فُلاَناًَ مَرِضَ فَلَمْ تَعُدْهُ، أمَا عَلِمْتَ أنَّك لو عُدْتَهُ لَوَجَدْتَنِي عِنْدَهُ؟ يَا ابْنَ آدمَ اسْتَطْعَمْتُكَ فَلَمْ تُطْعِمْنِي، قال: يا ربِّ كَيْفَ أُطْعِمُكَ وَأنْتَ رَبُّ العَالَمين؟ قال: أَمَا عَلِمْتَ أنَّهُ اسْتَطْعَمَكَ عَبْدِي فلانٌ فَلَمْ تُطْعِمْهُ، أما عَلِمْتَ أنَّكَ لَوْ أَطْعَمْتَهُ لَوَجَدْتَ ذلك عِنْدِي؟ يَا ابْنَ آدمَ اِسْتَسْقَيْتُكَ فَلَمْ تَسِقْنِي. قال یا ربّ کیف أسقیک و أنت ربّ العالمین؟ قال استسقاک عبدی فلان فلم تسقه أما إنّک لو سقیته لوجدت ذلک عندی» الله - عزوجل - روز رستاخيز می فرمايد: ای فرزندِ آدم، بيمار شدم و از من عيادت نکردی. - بنده- می گويد: پروردگارا، چگونه از تو عيادت می کردم درحالی که تو پروردگار جهانيان هستی (و بيمار نمی شوی)؛ می فرمايد: آيا ندانستی که فلان بنده ام بيمار شد؛ اما تو عيادتش نکردی؛ آيا نمی دانستی اگر از او عيادت می کردی، مرا نزدِ او می يافتی؟ ای فرزندِ آدم، من از تو غذا خواستم و تو به من غذا ندادی. - بنده- می گويد: پروردگارا، چگونه به تو غذا می دادم، درحالی که تو پروردگار جهانيان هستی (و نيازی به غذا نداری)؛ می فرمايد: آيا ندانستی که فلان بنده ام از تو غذا خواست؛ اما تو به او غذا ندادی؟ نمی دانستی اگر به او غذا می دادی، پاداشِ آن را نزدِ من می يافتی؟ ای فرزندِ آدم، من از تو آب خواستم و تو به من آب ندادی. - بنده- می گويد: پروردگارا، چگونه به تو آب می دادم، درحالی که تو پروردگار جهانيان هستی (و نيازی به آب نداری)؛ می فرمايد: آيا ندانستی که فلان بنده ام از تو آب خواست؛ اما تو به او آب ندادی؛ آيا نمی دانستی اگر به او آب می دادی، پاداشِ آن را نزدِ من می يافتی؟».
نظر شما