به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین بندانی نیشابوری در سخنرانی حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه در مورد زمان ولادت حضرت زینب سلام الله علیها چند قول است اظهار کرد: یک قول اول شعبان، یک قول اوائل شعبان، یک قول ماه رمضان، یک قول در دهه آخر ربیع الثانی است و سال ولادت هم ۵، ۶ و ۷ هجری نقل شده است.
وی با بیان اینکه سندهای معتبر و معقول ۵ جمادل الاول سال ۵ هجری در مدینه منوره را برای تولد حضرت زینب سلام الله علیها نقل کردهاند، افزود: در برخی از کتب روز تولد ایشان را هم روز شنبه نقل کردهاند و ایشان اولین دختری است که خداوند به علی بن ابیطالب علیه السلام و فاطمه زهرا سلام الله علیها داده است.
استاد حوزه علمیه یکی از صفات بارز حضرت زینب سلام الله علیها را صبر دانست و گفت: که در روایات ما زیاد نسبت به صبر سفارش شده است و صبر بر درد، سختی معیشت زندگی، سوء خلق همسر چه زن و چه مرد، اذیت همسایه و مقدرات خداوند اجر و پاداش دارد و حسنه محسوب میشود.
وی با بیان اینکه شوهر حضرت زینب سلام الله علیها عبدالله بن جعفر طیار پسر برادر امیرالمؤمنین(ع) بود، افزود: عبدالله بن جعفر به دعای پیامبر(ص) دستش برکت داشت و هر معاملهای که انجام میداد در آن سود زیادی میبرد بنابراین ثروت زیادی داشت و حتی در شام هم املاک داشت که حضرت زینب سلام الله علیها در شام در ملک خودشان از دنیا رفتند.
بندانی نیشابوری گفت: در تاریخ است که صد کنیز در مطبخ منزل عبدالله بن جعفر کار میکردند و حضرت زینب سلام الله علیها به اذن شوهرشان هر شب با چندین کنیز درب خانه زنان بیوه غذای گرم میبردند و ایشان این منزل و این ثروت و شوکت را رها کردند و به همراه برادر خود راهی بیابان شدند تا دین خدا را یاری کنند.
وی با بیان اینکه حضرت زینب سلام الله علیها در عقد خود شرط کرده بودند که هرجا برادرم حسین علیه السلام باشد من هم همراه او باشم، افزود: اباعبدالله(ع) یک هفته قبل از هجرت از مدینه در منزل خود ولیمهای تدارک دیده بودند و پس از آن به خواهر خود فرمودند که الان وقت رفتن است و حضرت زینب سلام الله علیها یک هفته در خانه امام حسین علیه السلام ماندند تا اینکه حرکت کردند.
استاد حوزه علمیه افزود: روزی گدایی درب خانه امام حسین علیه السلام آمد و ایشان ۴ هزار درهم در یکی از لباسهای خود پیچیدند و از لای درب به سائل دادند و فرمودند شرمندهام بیشتر از این در منزل نبود؛ آن شخص شروع به گریه کرد و گفت من نمیدانم این دست با کرم چطور زیر خاک خواهد رفت؛ به این صفت حیاء الکرم می گویند که در کرمی که انجام می دهد انسان حیاء دارد.
وی یکی از صفات حضرت زینب سلام الله علیها را حیاء الکرم دانست و گفت: ظهر عاشورا فضه خادمه خدمت حضرت زینب سلام الله علیها رسید و گفت دو فرزندتان می خواهند به میدان بروند و آمده اند از شما اجازه بگیرند؛ حضرت فرمودند بروند از امامشان اجازه بگیرند؛ مدتی گذشت فضه دوباره آمد و گفت پسران شما شهید شدند حضرت فرمودند بیا داخل و پرده را بینداز؛ فضه طاقت نیاورد و شروع به گریه کرد و گفت شما چه مادری هستید که نه خداحافظی کردید و نه الان به دیدن جنازه فرزندان خود می روید، حضرت فرمودند من اگر بروم و گریه کنم ممکن است چشم برادرم به من بیفتد و شرمنده شود که به خاطر ایشان پسران من کشته شدند و من نمی خواهم که برادرم شرمنده من شود.
نظر شما