محمود لطفی نیا، داور و قاری بین المللی قرآن با اشاره به رشد فزاینده هنر تلاوت در ایران که مورد تایید رهبر معظم انقلاب هم قرار دارد، به خبرنگار شبستان گفت: علی رغم این حد از رشد ما با قراء عصر طلایی تلاوت در مصر همچون مصطفی اسماعیل و منشاوی فاصله داریم. البته این مشکلی است که قاریان امروزی مصر نیز به آن دچار هستند و تنها راه رفع آن توجه به معنویت و تلاوت معناگرا است.
وی تاکید کرد: افرادی که با ترجمه و تفسیر قرآن آشنا نباشند حتی در صورت عرب زبان بودن نمی توانند فضای همراه با خشیت و معنویت را در تلاوت خود برای اثرگذاری بر مخاطب ایجاد کنند چه رسد به قاریان غیرعرب زبان که در صورت عدم فهم ترجمه و مفاهیم با مشکلات بیشتری در امر تلاوت معناگرا مواجه می شوند.
لطفی نیا اعلام نظر مبنی بر فقدان هرگونه معنویت در تلاوت قاریان ایرانی را غیرمنصفانه خواند و ابراز کرد: خوشبختانه بسیاری از قاریان ممتاز ایران به مرحله تکامل در تلاوت یعنی انجام نوع معناگرای آن رسیده اند. اما نباید تنها به آنها اکتفا شود چراکه قاری ایرانی علاوه بر آنکه تالی کلام الهی است حامل فرهنگ شیعی و اهل بیت (ع) نیز به شمار می رود که با افزودن چاشنی معناگرایی در هنر خود می تواند تاثیراتی شگرف را برجای بگذارد.
قاری بین المللی با تاکید بر لزوم توجه به ارتقای عنصر معنویت و معناگرایی در آموزش هایی که به قرآن آموزان ارائه می شود، ادامه داد: بیش از 15 سال است که در این زمینه و چگونگی رشد معنویت در تلاوت مطالعه می کنم تا نتایج کارم را در قالب مجموعه ای پژوهشی آموزشی در اختیار علاقه مندان قرار دهم. اما در کنار تحقیق و پژوهش می توان با توجه به رهنمودها و روشنگری های بزرگانی همچون رهبر معظم انقلاب و آیات عظام جوادی آملی و مظاهری روح معنویت در تلاوت را تقویت کرد.
وی با اشاره به وجود خشوع و معنویت در باطن آیات الهی بیان کرد: انسان مسلمان در برقراری ارتباط با قرآن باید هم از مفاد آیات و هم از منشاء نازل کننده به این حقیقت پی ببرد. التزام به خشوع و اثرپذیری از آیات باید سرلوحه کار قاریان باشد. از این رو به صراحت می توان گفت خشوع و برخورداری از معنویت و قرائت دو موضوع تفکیک ناپذیر هستند.
لطفی نیا با بیان این مطلب که قاری بدون توجه به عنصر معنویت از حقیقت قرآن بهره ای نبرده است، اظهار کرد: صرف توجه به ظاهر کلمات حتی در صورت دارا بودن بالاترین درجه از فن تلاوت منجر به عدم بهره مندی از حقایق نهفته در کلام الهی می شود. قاری حتی اگر تنها به باروری موسیقی تلاوت خود توجه داشته باشد باید چاشنی خشوع و معنویت را نیز به آن بیفزاید چراکه خداوند می فرماید جز مطهران قرآن را مسح نمی کنند.
وی با تاکید بر لزوم مودب بودن قاریان به آداب معنویت و خشوع تصریح کرد: نمی توان انتظار داشت که در فرآیند آموزش که بیشتر بر تعلیم قواعد متمرکز است زمینه تجلی یافتن خشوع و معنویت در قرائت نیز در قرآن آموزان فراهم شود. اما به طور قطع در بیشتر جلسات آموزشی به ویژه نوع سنتی آنها التزام قاریان و قرآن آموزان به مفاهیم و معارف وحی مورد تاکید است.
قاری بین المللی قرآن باورمندی به معنویت و التزام به مفاهیم وحی را زمینه ساز انس هرچه بیشتر با کلام خداوند دانست و بیان کرد: نخستین گام در ایجاد این خشوع و نیز تعلیم آن به قرآن آموزان به تبلور خشیت و معنویت در معلم بازمی گردد. قاری باید قرآن را با همان طهارتی که به قلب رسول خدا (ص) نازل شده به سمع و قلب مستمعان خود برساند.
وی ادامه داد: این ها مقدماتی است که در سیره اهل بیت (ع) و بزرگان دین تصریح شده است. باید توجه داشت که قرائت کلام وحی به طهارت ظاهری یعنی وضو و پاکیزگی جسم و طهارت باطنی به معنای خشیت و برخورداری از عنصر معنویت نیاز دارد.
لطفی نیا درباره چگونگی عرضه این خشوع در قالب هنر معنویت خاطرنشان کرد: فهم عمومی از عبارات و آیات گام نخست برای قرائت اثرگذار بر مستمع است. در گام بعد برای آنکه این فهم به مخاطب عرضه شود باید قاری از قواعد و مقررات لسانی آگاهی داشته باشد و بتواند آن احساس را در قالب کلمات و عبارات انتقال دهد و این محقق نمی شود مگر آنکه قاری بتواند با فهم دقیق این احساس را در مخاطب خود ایجاد کند.
پایان پیام/
نظر شما